Φοβούνται την οργανωμένη δύναμη του λαού

Φοβούνται την οργανωμένη δύναμη του λαού…

ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ έχουμε μία απορία που είναι – πιστεύουμε – πολύ πολύ λογική: Προκειμένου να ψηφιστεί αυτή η δανειακή σύμβαση, μας είπαν ότι η εναλλακτική λύση είναι η καταστροφή.
Πιο συγκεκριμένα, ότι η χώρα δε θα έχει λεφτά. Οτι δε θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις. Οτι θα κλείσουν σχολεία και νοσοκομεία. Οτι δε θα υπάρχουν τρόφιμα στα μαγαζιά. Οτι τα μωρά θα στερηθούν το βρεφικό γάλα.
Επίσης, πως κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξουν στη χώρα πολεμικές επιχειρήσεις μιας και ασυζητητί θα γίνει εμφύλιος πόλεμος με βομβαρδισμούς, νεκρούς, θύματα και όλα τα σχετικά.
Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό: Στο επόμενο «πακέτο» μέτρων, που όπως ξεκάθαρα έχουν δηλώσει και ορίζεται με σαφήνεια στην περίφημη δανειακή σύμβαση, τι θα έχουν να πουν;
Και δε θα μας έρθει …μετά από χρόνια το νέο «πακετάκι». Για τον Ιούνη το προετοιμάζουν.
Σας θυμίζουμε ότι ήδη έχουν εξαντληθεί τα επιχειρήματα περί δραχμής και περί των τανκς που θα φυλάνε τις τράπεζες. Αυτά τα χρησιμοποίησαν στα προηγούμενα μνημόνια.
Υποθέτουμε ότι η μόνη τους λύση πλέον θα είναι… η καταφυγή στην ιστορία ή στη μυθολογία.
Μόνο που δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε πώς θα συνδέσουν την ανάγκη για μείωση του δημόσιου χρέους με τις… 10 πληγές του Φαραώ, τον Κατακλυσμό του Νώε ή την καταβύθιση της Ατλαντίδας.
Φυσικά, από αυτούς όλα μπορεί να τα περιμένεις και η κινδυνολογία για να εκφοβιστεί ο λαός μπορεί να φτάσει σε ασύλληπτα επίπεδα. Μόνο που από ένα σημείο και μετά καλό είναι να ξέρουν ότι ο λαός δε φοβάται. Μόνο εξοργίζεται.
Και να είναι σίγουροι πως στο τέλος θα αντιμετωπίσουν και την οργή του αλλά και, πολύ χειρότερα, την οργανωμένη – συνειδητή δύναμή του. Αυτό που φοβούνται περισσότερο από όλα.

 

    

Μπορούμε!

 

Πάει πολύ αυτοί που ευθύνονται για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αυτοί που με τις επιλογές τους συνέβαλαν τα μέγιστα ώστε να διαμορφωθούν οι συγκεκριμένες δομές και αναλογίες, να επικαλούνται τις συνέπειες της δικής τους πολιτικής, με στόχο να εξουδετερώσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων που ζητούν εργασία και αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης.

Βουλευτές και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν και ο ένας μετά τον άλλο διαβάζουν ένα «σκονάκι» για το τι θα συμβεί, αν βρεθεί, λέει, η χώρα εκτός ευρώ. Και μαζί με όλες τις άλλες συνέπειες, επικαλούνται ότι ο λαός θα μείνει χωρίς κρέας και φάρμακα, επειδή αυτά τα δύο είδη πρώτης ανάγκης είναι κατά κύριο λόγο εισαγόμενα.

Αυτό θα πει ξεδιαντροπιά και ξετσιπωσιά! Να υπηρετείς τόσο τυφλά τα συμφέροντα του κεφαλαίου που να αδιαφορείς πλήρως για τις συνέπειες. Να έχεις καταδικάσει με την πολιτική σου θεοποίησης του επιχειρηματικού κέρδους μια χώρα, με τα εδαφοκλιματολογικά πλεονεκτήματα της δικής μας χώρας, να μην έχει διατροφική επάρκεια και στη συνέχεια να επικαλείσαι την αδυναμία αυτή, για να υποστηρίξεις ότι πρέπει να υποταχθούμε στις αξιώσεις των μεγαλοεισαγωγέων. Να αρνείσαι κάθε ιδέα για τη δημιουργία κρατικού φορέα παραγωγής και διακίνησης φαρμάκου για ολόκληρο το λαό και την ώρα της κρίσης να επικαλείσαι το ενδεχόμενο να μείνει ο λαός χωρίς φάρμακο, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουμε τους φαρμακοβιομήχανους και μεγαλοεισαγωγείς φαρμάκου.

Οχι. Η Ελλάδα έχει όλα τα φόντα και διαθέτει τα απαραίτητα μέσα, όχι μόνο για να εξασφαλίσει την πλήρη και ποιοτική διατροφή του πληθυσμού της χώρας, αλλά μπορεί να ξαναγίνει και χώρα εξαγωγέας, όπως στο παρελθόν.

Η Ελλάδα έχει όλες τις δυνατότητες, πρώτα και κύρια αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό, ώστε να εξασφαλίσει, μέσα από έναν αποκλειστικά κρατικό φορέα, τις ανάγκες όλων μας τόσο σε φάρμακα, όσο και σε πλήρη δημόσια, δωρεάν κάλυψη των αναγκών για Υγεία.

Η Ελλάδα, με το παραγωγικό δυναμικό της, πρώτα και κύρια σε εργατική δύναμη, αλλά και σε μέσα παραγωγής, τις πρώτες ύλες, τις υποδομές, διαθέτει όλες τις δυνατότητες για να οικοδομήσουμε την κοινωνία της ολόπλευρης ικανοποίησης των αναγκών του λαού. Το γεγονός ότι δε γίνεται είναι γιατί το κεφάλαιο επενδύει εκεί που βγάζει μεγάλο και γρήγορο κέρδος. Και το καπιταλιστικό κράτος ενισχύει το κεφάλαιο, για να κερδοφορεί. Επομένως, για να αξιοποιηθούν όλες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας σε όφελος του λαού χρειάζεται κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που μπορεί να γίνει με λαϊκή εξουσί