ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ – ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΡΕΝΑ ΝΑ ΜΗ ΣΥΓΚΑΛΥΦΘΕΙ

ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ – ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 12:30 Μ.Μ. ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Χαιρετίζουμε τις μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις, τις πολύμορφες συγκινητικές εκδηλώσεις των εργατικών σωματείων, των μαθητικών και φοιτητικών συλλόγων και των άλλων μαζικών φορέων του λαού που απαιτούν να μην υπάρχει καμία ανοχή και καμία συγκάλυψη για το έγκλημα στα Τέμπη. Καταδικάζουμε την καταστολή και την απόπειρα φίμωσης των εργαζομένων!

Ο λαός δεν μπορεί να γίνει ξανά μάρτυρας σε ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα, για το οποίο όλοι ήταν σχεδόν σίγουροι ότι θα συμβεί κάποια στιγμή, εκτός από …τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις του κρατικού ΟΣΕ και της ιδιωτικής «Hellenic Train». Ο «εκσυγχρονισμένος» και «απελευθερωμένος» σιδηρόδρομος όλων των κυβερνήσεων τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν συρμοί θανάτου…

Δεν είναι η ώρα της σιωπής, είναι η ώρα της φωνής και του αγώνα!

Στις 8 Μαρτίου όλοι οι εκπαιδευτικοί μαζί με γονείς και μαθητές μπορούμε να δείξουμε το καθάριο πρόσωπο των εργαζομένων. Αυτών που γέμισαν τα κέντρα αιμοδοσίας μετά το ατύχημα και συγχρόνως δεν έκλεισαν το στόμα τους, δεν αναμάσησαν την καραμέλα ότι δεν είναι ώρα για ευθύνες, που διακήρυτταν με θράσος κυβερνητικά στελέχη και όχι μόνο…

Οι μαζικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών μας δείχνουν ότι στον 21ο αιώνα δεν μπορούμε να ζήσουμε με το «πάμε και όπου βγει», δηλαδή όπου μας βγάζουν οι «σειρήνες» της εξοικονόμησης πόρων, του «κόστους – οφέλους», των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης της παιδείας, της υγείας, όλων των κοινωνικών υπηρεσιών. Για να αποκαλυφθούν οι αιτίες και οι ένοχοι των κρατικών εγκλημάτων κι όχι να κρύβονται πίσω από δήθεν «ανθρώπινα λάθη». Και πάνω από όλα για να πάψουν επιτέλους οι ανθρωποθυσίες στον βωμό του κέρδους.

Αγώνας για την προστασία της ζωής, της υγείας και της μόρφωσης ΠΑΝΤΟΥ!

Οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές, οι φοιτητές έχουμε ζήσει τους λέβητες που σκάνε σε σχολείο και παίρνουν ζωές, τα αμφιθέατρα να μη χωράνε τους φοιτητές που πέφτουν από τα παράθυρα, εκατοντάδες ακατάλληλα σχολεία που πλημμυρίζουν και πέφτουν σοβάδες. Και όλα αυτά όταν δεν έχει ολοκληρωθεί ΟΥΤΕ ο α’ βάθμιος προσεισμικός έλεγχος στα περισσότερα σχολεία. Αντιθέτως, είναι διαρκής, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, η υποχρηματοδότηση για τις σχολικές μονάδες (1,8 δις λιγότερα τα τελευταία 11χρόνια).

Αρκετά πια ακούσαμε οι εργαζόμενοι, οι εκπαιδευτικοί για την 4^η βιομηχανική εποχή, το ψηφιακό κράτος, την καινοτομία για τους λίγους.

Την ίδια ώρα που τα κοράκια των funds, με νομοθεσία της σημερινής και προηγούμενης κυβέρνησης, περιμένουν να αρπάξουν κατοικίες εργαζομένων με ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, στα τρένα δεν υπάρχει φωτοσήμανση και συστήματα τηλεδιοίκησης. Μετά την πανδημία και τους χιλιάδες νεκρούς, το σύστημα υγείας οδηγείται σε πλήρη ιδιωτικοποίηση. Ο «Ευαγγελισμός», το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, έμεινε για ώρα χωρίς ρεύμα εν ώρα εφημερίας και από την άλλη το παιδολογικό-ογκολογικό κέντρο σπρώχνεται στα νύχια της επιχειρηματικότητας στον χώρο της υγείας.

Θέλουμε την τεχνολογία να υπηρετεί την ασφάλεια στις μεταφορές  και γενικότερα τις υποδομές και όχι την εντατικοποίηση των εργαζομένων και τα κέρδη των λίγων

Τα παιδιά μας χρειάζονται σύγχρονα σχολεία με εργαστήρια, αμφιθέατρα και  γήπεδα. Οι ανακαλύψεις στην υγεία και στην επιστήμη να οδηγούν σε δωρεάν παροχές για όλους, στον εκσυγχρονισμό των νοσοκομείων και όχι στο κλείσιμό τους. Στην εποχή των αυτοματοποιημένων υπηρεσιών και της ρομποτικής είναι μιζέρια να ανεχόμαστε όλες αυτές τις πολιτικές δυνάμεις που εφαρμόζουν τα 10ώρα, τη σύνταξη στα 67, αντί να μειώνουν τις ώρες εργασίας.

Οι εργαζόμενοι, η νέα γενιά, έχουν δείξει ότι με τον οργανωμένο αγώνα μπορούν να αντιπαλεύουν αυτή την πολιτική.

Όταν έφτιαξαν κέντρα αλληλεγγύης στις φωτιές, έδιωξαν την αστυνομία από τα πανεπιστήμια, όταν εμπόδισαν το κλείσιμο κεντρικού παιδιατρικού νοσοκομείου στην Αθήνα, όταν σταμάτησαν τις απαλλοτριώσεις σπιτιών, μεταξύ των οποίων και εκπαιδευτικού, όταν μπήκαν μπροστά για να μη μείνουν τα σχολεία χωρίς ρεύμα.

Οι εκπαιδευτικοί με τον πολύμηνο αγώνα μας υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στη μόρφωση για όλα τα παιδιά, σε ένα σύγχρονο, ασφαλές, δημόσιο και δωρεάν σχολείο, ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά σχέδια της κυβέρνησης για σχολεία κατηγοριοποιημένα που θα ψάχνουν χορηγούς, με εκπαιδευτικούς γυρολόγους, κακοκπληρωμένους και  ταπεινωμένους. Γιατί δεν ανεχόμαστε άλλο να βλέπουμε κουρασμένα παιδιά στις τάξεις μέσα στο τρεχαλητό των εξετάσεων, απογοητευμένα σε παρωχημένα εργαστήρια, μπερδεμένα και με την αγωνία για το μέλλον τους μετά το σχολείο.

Δε θα περιμένουμε το επόμενο τραγικό δυστύχημα για να φωνάξουμε, δε θα περιμένουμε στα σχολεία μας να μετρήσουμε θύματα κατά τη διάρκεια ενός νέου σεισμού, από ένα πεσμένο ταβάνι, από μια καταστροφική πυρκαγιά, από ένα κακοσυντηρημένο καυστήρα ή από ένα βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης έκτασης.

Τώρα είναι η ώρα να φωνάξουμε ακόμα πιο δυνατά, να παλέψουμε για:

ü  Καμία συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη.

ü  Σύγχρονες δημόσιες, φτηνές και ασφαλείς συγκοινωνίες για όλο τον λαό, ενάντια στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που θεωρεί την ανθρώπινη ζωή κόστος.

ü  Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αρτιότερη εκπαίδευση, εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογιών ασφαλείας σε όλα τα ΜΜΜ και άμεση υλοποίηση των διεκδικήσεων των συνδικάτων του κλάδου.

ü  Ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού. Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας σε δημόσιες υποδομές και χώρους δουλειάς.

ü  Σύγχρονες και ασφαλείς σχολικές υποδομές για μας και τα παιδιά μας.

ü  Επαρκής χρηματοδότηση των σχολείων από τον κρατικό προϋπολογισμό ώστε να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες, να διαμορφωθούν οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις ασφάλειας και υγιεινής, να πραγματοποιηθούν έλεγχοι σε όλα τα σχολεία με ευθύνη του κράτους και στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών.

ü  Κυβέρνηση, αρμόδια υπουργεία και τοπική διοίκηση να πάρουν τις ευθύνες τους για όλα τα ζητήματα λειτουργίας και ασφάλειας των σχολείων, να σταματήσει η μετάθεση ευθυνών και το «μπαλάκι» ανάμεσα σε υπεύθυνο – ανεύθυνο κάθε φορά που προκύπτει ζήτημα.

ü  Να πραγματοποιηθούν εδώ και τώρα αντισεισμικοί έλεγχοι (σε βάθος και όχι μόνο οπτικοί) σε όλα τα σχολεία με ευθύνη του κράτους.

ü  Να εκδοθούν πιστοποιητικά πυρασφάλειας και ελέγχου του ηλεκτομηχανολογικού εξοπλισμού σε όλα τα σχολεία με ευθύνη του κράτους.

ü Να εκδοθούν σαφή πρωτόκολλα ενεργειών για όλα τα ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια και την υγιεινή στα σχολεία π.χ. ώρα και προϋποθέσεις πραγματοποίησης εργασιών στα σχολεία με ευθύνη των αρμόδιων υπηρεσιών.

Αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές κι εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές.

Στις 8 του Μάρτη απεργούμε και συμμετέχουμε στις συγκεντρώσεις. Συνεχίζουμε τις πολύμορφες πρωτοβουλίες μέσα και έξω από τις τάξεις. Είμαστε δίπλα στον αγώνα των μαθητών μας.

Συνεχίζουμε συσπειρωμένοι στα σωματεία μας σαν μια γροθιά τον αγώνα ενάντια στα σχέδια κατηγοριοποίησης και απαξίωσης των σχολείων. Υπογράφουμε μαζικά την απεργία – αποχή ΔΟΕ – ΟΛΜΕ, συμμετέχουμε στις στάσεις εργασίας!

Με την οργή να ξεχειλίζει απ’ άκρη σε άκρη της χώρας συνεχίζουμε με πολύμορφες κινητοποιήσεις!

Γιατί το έγκλημα στα Τέμπη δε θα ξεχαστεί!

Όλοι/ες την Κυριακή 5/3 στις 11πμ στο Σύνταγμα!

Συμμετέχουμε μαζικά στο νέο Συλλαλητήριο Μαθητών, Φοιτητών, Εκπ/κών την Τετάρτη 8/3 στις 12μ στα Προπύλαια.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας «Μ. Παπαμαύρος» εκφράζοντας την οργή των μελών του Σωματείου μας και όλου του λαού, καλεί σε μαζική συμμετοχή στις πολύμορφες κινητοποιήσεις που οργανώνονται σε όλη τη χώρα και σε κάθε πόλη και γειτονιά! Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα τους μαθητές μας και τους φοιτητές που συμμετείχαν στις ως τώρα κινητοποιήσεις και καλούμε σε ένταση και συνέχεια του αγώνα. Το έγκλημα στα Τέμπη δε θα ξεχαστεί! Απαιτούμε και αγωνιζόμαστε να αποκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες της τραγωδίας που ζει ο λαός μας, να αποκαλυφθούν και οι ένοχοι των κρατικών εγκλημάτων και να μην κρύβονται πίσω από τα «ανθρώπινα» λάθη, όταν οι ίδιοι φρόντισαν να μην υπάρχει καμία σύγχρονη υποδομή ασφαλείας, που στην εποχή μας παρέχεται από τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ζητάμε την τιμωρία όλων των ενόχων

Εμείς είμαστε η ζωντανή φωνή των αθώων θυμάτων που ζητάνε εκδίκηση, άρα δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να σιωπήσουμε και φυσικά δεν το κάνουμε, αντίθετα από την πρώτη στιγμή βγήκαμε στους δρόμους και αγωνιζόμαστε για να πληρώσουν καταρχήν οι ένοχοι και για να μην υπάρξει άλλη τέτοια τραγωδία, να μην έχουμε κι άλλους νεκρούς!

Μόνο εμείς, ο λαός και τα συνδικάτα μας, μπορούμε και λέμε ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ να μη δώσουμε σε όλους τους διαχρονικά υπεύθυνους, κυβερνήσεις και κόμματα του κεφαλαίου, τη δυνατότητα να υποθηκεύουν τη ζωή μας στο βωμό των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων  και του κράτους τους!

Στη βάση αυτή και οι εκπαιδευτικοί είμαστε από την πρώτη στιγμή στον αγώνα, για να βρουν τα όνειρα των αδικοχαμένων φοιτητών και πρώην μαθητών μας εκδίκηση! Θα είμαστε όλοι παρόντες! Αυτό είναι το χρέος μας και με τη συμμετοχή μας  θα το εκπληρώνουμε συνεχώς!

Καλούμε σε μαζική συμμετοχή στη Συγκέντρωση την Κυριακή 5/3 στις 11πμ στο Σύνταγμα, όπου καλούν και οι σιδηροδρομικοί που κλιμακώνουν τον απεργιακό τους αγώνα με νέα 48ωρη απεργία.

Καλούμε σε μαζική συμμετοχή τους εκπαιδευτικούς, με  τα σωματεία, τους φορείς και όλο το λαό της Ηλιούπολης, την Τρίτη 7/3/23 στις 7:00 μ.μ σε καθιστική διαμαρτυρία στην Πλατεία Φλέμινγκ.

Την Τετάρτη 8/3, Παγκόσμια Μέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, θα συμμετέχουμε στο νέο Συλλαλητήριο Μαθητών, Φοιτητών, Εκπαιδευτικών στις 12μ στα Προπύλαια, κάνοντας χρήση και της 3ωρης στάσης εργασίας που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ. Όλες και Όλοι στον αγώνα για να σταματήσουμε τα εγκλήματα σε βάρος της ζωής μας και της ζωής των παιδιών μας!

ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Παρασκευή 10/3/2023 στις 18.00 στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο Ηλιούπολης (Μ. Παπαμαύρου 1)

Συμμετέχουμε μαζικά για να έχει δικαίωμα ψήφου η πρόεδρος του Συλλόγου  στην Ολομέλεια Προέδρων την Δευτέρα  13/3.

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΩΝ! ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΝΑ ΜΟΡΦΩΝΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ!

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

στις 15 του Φλεβάρη ένα ποτάμι με χιλιάδες απεργούς εκπαιδευτικούς ξεχύθηκε σε όλη την Ελλάδα κι ενώθηκε με τους αγωνιζόμενους καλλιτέχνες, με τους μαθητές μας και τους γονείς τους, με τα εργατικά σωματεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με τις Ενώσεις Γονέων και την ΑΣΓΜΕ, που μας έδωσαν κουράγιο και δύναμη με την παρουσία τους. Στις 15 του Φλεβάρη είχαμε μια από τις μεγαλύτερες απεργίες (στα σχολεία της περιοχής μας ανήλθε σχεδόν στο 80%) των τελευταίων ετών στον Κλάδο και μαζικά συλλαλητήρια σε 40 πόλεις.

Οι εκπαιδευτικοί είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι!

Συλλογικά, απαντάμε στον εκβιασμό και στην επιχείρηση τρομοκράτησης! Όλοι μαζί σπάμε τον φόβο, οργανώνουμε την πάλη μας και θα νικήσουμε! Παρά τα όσα λέει κυβέρνηση – Υπ. Παιδείας και αναπαράγονται στα ΜΜΕ, καμία αξιολόγηση δε θα περάσει και πάλι, δε θα το επιτρέψει η συλλογική αντίσταση του Κλάδου! Το επόμενο διάστημα κλιμακώνουμε τον αγώνα μας! Η μάχη αυτή θα είναι και πάλι νικηφόρα γιατί θα τη δώσουμε με οργάνωση και συσπείρωση στους Συλλόγους μας!

Όλες/οι στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας την Παρασκευή 10/3 στις 18.00, για  να έχει απαρτία, να συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις. Στη Γ.Σ. θα συζητήσουμε για την:

1)   Κλιμάκωση του αγώνα μας ενάντια στην ατομική αξιολόγηση και στις προωθούμενες αντιδραστικές αλλαγές στη δομή και το περιεχόμενο του σχολείου (νέα απεργία του Κλάδου, απεργία-αποχή και στάσεις εργασίας, αγώνας για μονιμοποίηση νεοδιόριστων και αναπληρωτών…)

2)   Πρόταση για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για όλους τους εκπαιδευτικούς με αιχμή τα οικονομικά – μισθολογικά ζητήματα και την κατοχύρωση εργασιακών δικαιωμάτων (αυξήσεις στους μισθούς μας, 13^ος, 14^ο μισθός…νομοθετική κατοχύρωση ωραρίου Νηπιαγωγών, εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών με των μονίμων…).

ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΟΤΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗ Γ.Σ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ Η Γ.Σ. ΑΠΑΡΤΙΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΣΤΙΣ 13/3!

Οι εκπαιδευτικοί τιμάμε την 8^η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας που φωτίζει τον δρόμο της πάλης για τα σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα. Κινητοποίηση 8/3 στις 13.00 στο Υπ. Παιδείας.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ηλιούπολης « Μ.Παπαμαύρος» απευθύνει κάλεσμα για να δυναμώσει ο συλλογικός αγώνας των εργαζομένων, ανδρών και γυναικών, για τη γυναικεία ισοτιμία, ενάντια στη βία της εκμετάλλευσης και του πολέμου, της εμπορευματοποίησης της ζωής μας.

Η 8^η Μάρτη καθιερώθηκε το 1910 ως Παγκόσμια Μέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, τιμώντας τον ηρωικό αγώνα των υφαντριών της Νέας Υόρκης στις 8 Μάρτη 1857 για πιο ανθρώπινη δουλειά και ζωή! Από τότε και ως σήμερα ο αγώνας συνεχίζεται.

Η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται από όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά, ενσωματώνοντας τις αντιδραστικές κατευθύνσεις της ΕΕ, αποδεικνύει πως η πάλη για τη γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση είναι επίκαιρη όσο ποτέ, αφού κριτήριό τους είναι η αύξηση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων από την βαθύτερη εκμετάλλευση του γυναικείου εργατικού δυναμικού. Στο όνομα της «εναρμόνισης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» ψήφισαν νόμους, με αποκορύφωμα τον νόμο Χατζηδάκη, που έχουν κάνει «κανονικότητα» τη ζωή με τα ωράρια λάστιχο, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, την τηλεργασία, με βαριές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία των γυναικών. Ταυτόχρονα, διαμόρφωσαν όλο το νομικό πλαίσιο, με το οποίο χιλιάδες γυναίκες λαϊκών οικογενειών κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους σε πλειστηριασμό, δυσκολεύονται ή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στους υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος και στις διαρκείς ανατιμήσεις βασικών αγαθών.

Με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων έχουν γιγαντωθεί οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και στην εκπαίδευση, με τις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς να ζουν κάθε χρόνο την εργασιακή περιπλάνηση, με τους όρους διαβίωσης να επιδεινώνονται σε συνθήκες ακρίβειας. Διατηρείται και για τις αναπληρώτριες η απαράδεκτη διάταξη των 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια ως προϋπόθεση για το επίδομα και την άδεια μητρότητας, που τις αποκλείει από τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της μητρότητας, ενώ εξαιρούνται και από το δικαίωμα της 9μηνης άδειας ανατροφής. Αντίστοιχα οι νεοδιόριστες εκπαιδευτικοί υποχρεούνται σε διετή παραμονή στον τόπο διορισμού, πολλές φορές μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους και την οικογένεια τους, με το κόστος των μετακινήσεων να είναι δυσβάσταχτο, ενώ η μονιμοποίηση τους επιχειρείται να συνδεθεί με τη διαδικασία της αξιολόγησης.

Στο όνομα των «αντοχών της οικονομίας» η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, εντείνει την υποχρηματοδότηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας, της προσχολικής φροντίδας και αγωγής, της ειδικής αγωγής, της προστασίας της οικογένειας.

Οι νέες σύγχρονες μορφές με τις οποίες εκδηλώνεται η γυναικεία ανισοτιμία, τα φαινόμενα πολύμορφης βίας κατά των γυναικών και μικρών παιδιών, τα προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, προβληματίζουν ιδιαίτερα τις μαθήτριες και τους μαθητές μας. Σ” αυτή τη βάση συζητάμε μαζί τους και παράλληλα απαιτούμε να παρθούν ουσιαστικά μέτρα στήριξης και φροντίδας όλων των παιδιών, ώστε να μη λείπει από κανένα παιδί το φαγητό, το βιβλίο, ένα ζεστό σπίτι τον χειμώνα, να προστατευτούν πραγματικά απέναντι σε κάθε φαινόμενο κακοποίησης. Παλεύουμε για να έχουν ένα σχολείο που να τα μορφώνει πραγματικά και να συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας τους.

Για αυτό οι εκπαιδευτικοί οργανώνουμε το δικό μας μάθημα, μάθημα ζωής και αγώνα, ώστε οι μαθήτριες και οι μαθητές μας να γνωρίσουν τους αγώνες των εργαζόμενων γυναικών, να εμπνευστούν και να σκεφτούν ποιος αγώνας μπορεί να βάλει πραγματικά εμπόδια στην πολιτική που βάζει όρια στα όνειρα και τις ανάγκες τους, στην πολιτική που αναπαράγει τη φτώχεια, την ανεργία, τον ρατσισμό, τις διακρίσεις, τον πόλεμο.

Γι’ αυτό βγαίνουμε μπροστά με το σωματείο μας και διεκδικούμε τη ζωή που αξίζει σε μας, τα παιδιά και τους μαθητές μας, με βάση τις δυνατότητες της επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης τον 21ο αιώνα.

Διεκδικούμε:

• Την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με μόνιμη και σταθερή εργασία, με πλήρη μισθολογικά, εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα, με πρόσθετα μέτρα στήριξης των εργαζόμενων γυναικών. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
• Μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού, απαγόρευση απόλυσης εγκύων, κατοχύρωση αδειών μητρότητας, τοκετού, λοχείας για όλες τις εκπαιδευτικούς ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης (μόνιμες ή αναπληρώτριες) με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα. Ειδικότερα να εξασφαλίζεται η απαιτούμενη άδεια με αποδοχές σε κάθε αναπληρώτρια που το έχει ανάγκη καθ” όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά και οι αναγκαίες οπότε αρρωστήσουν αναρρωτικές άδειες.
• Ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν δίκτυο υπηρεσιών και δομών Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας και γενικότερης προστασίας με στελεχωμένες κοινωνικές υπηρεσίες για τη φροντίδα των υπερηλίκων & των ατόμων με ειδικές ανάγκες, για τη φροντίδα και προσχολική αγωγή των παιδιών μας, για να αναπτύσσονται ολόπλευρα (κατασκηνώσεις, ΚΔΑΠ κ.λπ.).
• Μέτρα στήριξης των αναπληρωτών-τριών και των οικογενειών τους. Επίδομα στέγασης, δωρεάν μετακινήσεις, δικαίωμα συνυπηρέτησης στα ζευγάρια των εκπαιδευτικών.
• Την κατάργηση της προϋπόθεσης συμπλήρωσης 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια για τη χορήγηση του επιδόματος μητρότητας και της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας από τον ΟΑΕΔ.
• Τη μονιμοποίηση των συναδέλφων αναπληρωτριών και αναπληρωτών εκπαιδευτικών που ξεπερνούν τις 45.000 και εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση, για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των δημόσιων σχολείων. Μονιμοποίηση τώρα όλων των νεοδιόριστων εκπ/κών!

Χτίζουμε πραγματική ασπίδα προστασίας απέναντι σε κάθε μορφή ανισοτιμίας και βίας σε βάρος των γυναικών. Σε αυτό τον αγώνα σπάμε στην πράξη αντιδραστικές αντιλήψεις για τη θέση της γυναίκας, τις σχέσεις των δύο φύλων. Δυναμώνοντας αυτόν τον προσανατολισμό, το κάθε σωματείο μπορεί να γίνει κυψέλη αλληλεγγύης για κάθε εργαζόμενη κι εργαζόμενο, να ενισχύσει τον αγώνα ενάντια σε σάπιες αξίες του ατομισμού, του ανταγωνισμού, της λογικής «όλα αγοράζονται και όλα πωλούνται».

Αντλώντας δύναμη και αισιοδοξία από τους αγώνες των εργαζόμενων γυναικών, τιμάμε αγωνιστικά την Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας δυναμώνοντας την πάλη για την πραγματική χειραφέτηση των γυναικών.

Καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν στη στάση εργασίας που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και την ίδια μέρα στην κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας στη 1:00μ.μ.

Για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας σε σχέση με την
«αντιμετώπιση» της σχολικής βίας!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Το νομοσχέδιο που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας τιτλοφορείται, υποκριτικά, “ζούμε αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή”. Αλήθεια σιωπούμε;

Οι σύλλογοι των εκπαιδευτικών, μαζί με τους γονείς και τους μαθητές μας, έχουμε, προ πολλού, σπάσει τη σιωπή μας – ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΕΙ, γι’ αυτό και παλεύουμε όλοι μας, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές, να ζήσουμε αρμονικά μέσα και έξω από τα σχολεία μας!

Πράγματι, τα φαινόμενα αυτά, χωρίς να υπερβάλλουμε ως προς τις διαστάσεις τους, έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, γεγονός που μας ανησυχεί έντονα, σημάδι πως “κάτι τρέχει” έξω από το σχολείο, στην κοινωνία, και εκφράζεται μέσα σε αυτό.

Δεν είναι όμως νέο φαινόμενο, παρά την όξυνσή του, γι’ αυτό και απαιτούμε συνεχώς να καλυφθούν οι σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας, ως κάτι βασικό και αναγκαίο για να αναβλύζει το όμορφο, το συγκλονιστικό που υπάρχει μέσα  σε κάθε μαθητή μας.  Αυτό αποτελεί πραγματική πρόληψη και αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων δυστυχώς βέβαια  ανεκπλήρωτη από όλες τις κυβερνήσεις.

Μερικά από τα αιτήματα που, αν υλοποιούνταν, θα βελτίωναν  κατάτι παραπάνω τις συνθήκες στα σχολεία,  είναι:

ü  η μείωση των μαθητών ανά τάξη για να μπορούμε  να αναπτύσσουμε με ουσιαστικό τρόπο, ποιοτικές σχέσεις και να μας εμπιστεύονται οι μαθητές μας.

ü  αναλυτικά προγράμματα που έπρεπε να έχουν την τέχνη, τον αθλητισμό στο επίκεντρο ώστε να πλάθονται ολόπλευρα οι μαθητές μας, με απόρριψη του ανταγωνιστικού, εξετασιοκεντρικού σχολείου που τους εξουθενώνει.

ü  η ύπαρξη μόνιμων επιστημονικών ειδικοτήτων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, ώστε να εκπονούν ατομικά, ομαδικά, συλλογικά προγράμματα πρόληψης και αντιμετώπισης μέσα στα σχολεία, εντοπίζοντάς τα φαινόμενα σχολικής βίας στην αρχή τους, για να είναι πιο αποτελεσματικά.

ü  σύγχρονα και ασφαλή κτίρια και  όχι  ετοιμόρροπα χωρίς τακτικούς τεχνικούς ελέγχους, που δεν έχουν χώρους να φιλοξενήσουν κάτι παραπάνω από την «στεγνή» μαθησιακή διαδικασία.

Τα αιτήματα αυτά όχι μόνο δεν ικανοποιήθηκαν αλλά διαδοχικά, με σειρά νόμων όλων των κυβερνήσεων, έκαναν ακόμα πιο αβίωτη την εκπαιδευτική πραγματικότητα. Άρα η αιτία των φαινομένων της σχολικής βίας συχνά  πυροδοτείται, όταν χτίζουν ένα σχολείο που φαντάζει και είναι εχθρικό, ψυχοφθόρο, ανταγωνιστικό στους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και πολύ ακριβό για τους γονείς.

Τα παραπάνω φυσικά, είναι κάποιες από τις αιτίες που γεννούν, οξύνουν, διατηρούν ένα, έτσι κι αλλιώς, σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο. Μπορούν όλοι όσοι με τις πολιτικές τους το προκαλούν, να το προλάβουν και να το αντιμετωπίσουν; Αναμφίβολα όχι!

Φέρνουν, λοιπόν, ένα νομοσχέδιο για να το διαχειριστούν. Κινείται σε σωστή κατεύθυνση;

Από την αρχή του νομοσχεδίου, δίνοντας τον ορισμό του, αναφέρεται ότι βία θεωρείται κάθε μορφή βίας και παραβατικής συμπεριφοράς που πλήττει και διαταράσσει την εκπαιδευτική διαδικασία. Σίγουρα δεν αποτελεί επιστημονικό ορισμό, αν το μεταφράζαμε πολιτικά μπορούμε να πούμε ότι οι πρώτοι που διαταράσσουν την εκπαιδευτική διαδικασία και ασκούν μαζικά τη «βία» είναι οι πολιτικές τους, οι εκάστοτε κυβερνήσεις, με τα υπουργεία παιδείας που:

û  κάθε χρόνο αφήνουν χιλιάδες ακάλυπτα κενά,

û   τα σχολεία κλείνουν με την πρώτη καταιγίδα ή τον χιονιά,

û   το 30% και πλέον των εκπαιδευτικών αναπληρώνουν τον εαυτό τους, με αποτέλεσμα τον Σεπτέμβρη τα σχολεία να μην είναι συμπληρωμένα στην ώρα τους,

û  στο πρόσφατο παράδειγμα της διαχείρισης της πανδημίας, αφού δεν πήραν μέτρα γιατί κοστίζανε, για να μη διαταραχθεί η εκπαιδευτική διαδικασία, μας «κρέμασαν» μήνες μπροστά από μία οθόνη,

û  στα υπερπληθή τμήματα των 25 μαθητών είναι πραγματικά άθλος να προσφέρουμε το αναγκαίο στους μαθητές μας,

û  στερούν από τους μαθητές μας την ειδική εκπαιδευτική στήριξη, γιατί δε γίνονται οι αναγκαίες προσλήψεις.

Στο νομοσχέδιο θεσπίζεται, η ειδική πλατφόρμα ανώνυμων και επώνυμων καταγγελιών γιατί, όπως ισχυρίζονται, έχει χαθεί η παιδαγωγική εμπιστοσύνη και πρέπει να αποκατασταθεί.

Καταρχάς οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που αγωνιούμε για τους μαθητές μας, παλεύουμε, ώρα την ώρα, μέσα σε αυτές τις συνθήκες να αφουγκραστούμε τις ανησυχίες των μαθητών μας, γιατί πολλές φορές είναι κοινές με τις δικές μας.

Η καλλιέργεια κλίματος γενικής καταγγελίας ψηφιακής ή μη, δεν αποκαθιστά την παιδαγωγική σχέση απεναντίας, «δηλητηριάζει» τις σχέσεις, δημιουργεί κλίμα γενικευμένης καχυποψίας και την εντύπωση ότι η καταγγελία μπορεί να λύσει κάτι που, έτσι κι αλλιώς, μπορεί να αντιμετωπιστεί με παιδαγωγικό τρόπο, με συνέργεια όλων, εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών:

Γι’ αυτό και απαιτούμε:

ü  Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, ώστε να χτίζεται σταθερή παιδαγωγική σχέση μαθητή- εκπαιδευτικού.

ü  Σύγχρονα ασφαλή σχολικά κτίρια.

ü  Ενίσχυση των «συλλογικών δραστηριοτήτων» σε κάθε σχολείο με ομάδες θεατρικές, αθλητικές, μουσικές, περιβαλλοντικές, που θα ενισχύουν τις σχέσεις μέσα στη σχολική κοινότητα.

ü  Αναβάθμιση στο σχολικό πρόγραμμα όλων των καλλιτεχνικών μαθημάτων και της φυσικής αγωγής σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.

ü  Πρόληψη αποκλειστικά από κοινωνικούς επιστήμονες των Κέντρων Πρόληψης και των Δήμων. Καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ιδιωτών σε προγράμματα πρόληψης στα σχολεία.

ü  Μαζικούς μόνιμους διορισμούς κοινωνικών επιστημόνων για να στηρίζουν τη σχολική ζωή.

ü  Κανένας μαθητής αποκλεισμένος από «παράλληλη στήριξη» και σχολικό νοσηλευτή.

ü  Σχολεία προσβάσιμα για κάθε μαθητή – εκπαιδευτικό- γονιό που είναι ΑμΕΑ.

ü  Δημιουργία Σχολών Γονέων σε κάθε περιοχή.

Παλεύουμε για το σχολείο των δικών μας αναγκών, της δημιουργίας, της γνώσης
και της αλληλεγγύης!