ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΥΝ «ΝΤΙΛΕΡ» ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Αυτόν τον καιρό παρουσιάζεται για άλλη μια φορά ως λύση στη «φτώχεια» μας η δικαστική διεκδίκηση του 13ου & 14ου μισθού. Αποτελεί θέμα συζήτησης σε πολλά σχολεία με την …παρέμβαση και αρκετών δικηγορικών γραφείων!
Ως Σύλλογος δε θα μπορούσαμε βέβαια να μπούμε εμπόδιο στον κάθε συνάδελφο που θέλει να ασκήσει το όποιο δικαίωμά του. Ούτε έχουμε την άποψη ότι κάποιος εργαζόμενος δεν μπορεί να «δικαιωθεί» δικαστικά σε επιμέρους ζητήματα, έστω και πρόσκαιρα, κάτω και από την πίεση του συνδικαλιστικού και γενικότερα του λαϊκού κινήματος.
Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με φάμπρικα δικηγορικών γραφείων και αυτό οφείλουμε να το αποκαλύψουμε στους συναδέλφους.
Δικηγορικά γραφεία στέλνουν σχετικές επιστολές σε Σωματεία και εργαζόμενους, προς άγραν πελατείας, ειδησεογραφικά δελτία διαφημίζουν τις πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις, που έχουν εκδοθεί, και συνδικαλιστές που εξαντλούν την αγωνιστικότητά τους στις δικαστικές διεκδικήσεις μιλάνε για την αναγκαιότητα μαζικών προσφυγών.
Για άλλη μια φορά «κάνουν σημαία» κάποιες πρωτόδικες αποφάσεις Ειρηνοδικείων (αφορά κάποιους συναδέλφους ΙΔΑΧ – δηλ. εργαζόμενους Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, που εργάζονται πολλοί κυρίως στους Δήμους), κρύβοντας ότι όχι μόνο έχουν πολύ δρόμο για να τελεσιδικήσουν, αλλά κι αν κριθούν αμετάκλητα, η εφαρμογή των αποφάσεων αυτών υπόκεινται στους …δημοσιονομικούς περιορισμούς της χώρας.
Γι αυτό εξάλλου ακόμα και αυτή η θετική απόφαση του ΣΤΕ για τις περικοπές των συντάξεων έμεινε χρόνια τώρα στα χαρτιά.
Κρύβουν μάλιστα ότι για τον 13ο και 14ο μισθό το μεγαλύτερο μέρος των περικοπών έχουν κριθεί ως σύννομες, αφού το ΣΤΕ έκρινε το ΜΝΗΜΟΝΙΟ, σύμφωνα με το οποίο έγιναν αυτές οι περικοπές, όχι μόνο συνταγματικό, αλλά και αναγκαίο!!!
Επαναλαμβάνουμε λοιπόν ότι ΤΙΠΟΤΑ από ότι έχει κατακτηθεί στο δημόσιο σχολείο δεν κατακτήθηκε από τα δικαστήρια. Μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες.
Συνάδελφοι, πρέπει να διευκρινιστεί ότι
Η αίτηση προς τον εργοδοτικό φορέα είναι στη λογική της μη παραίτησης από το δικαίωμα της διεκδίκησης και με τις εξής επισημάνσεις:
- Οι θετικές δικαστικές αποφάσεις, που έχουν εκδοθεί αφορούν κυρίως εργαζόμενους ΙΔΑΧ (οι μόνιμοι περνούν τη βάσανο των Διοικητικών Δικαστηρίων) και κυρίως Δήμων.
- Συγκεκριμένα δικηγορικά γραφεία αξιοποιούν τις αποφάσεις αυτές ως μοχλό πίεσης, για να πολλαπλασιάζονται οι προσφυγές και η «πελατεία», αφού στους Δήμους είναι μεγάλος ο αριθμός των ΙΔΑΧ, αλλά επεκτείνουν την πίεση και σε άλλους χώρους του Δημοσίου και στην εκπαίδευση.
Οι αποφάσεις που έχουν εκδοθεί για άλλες κατηγορίες εργαζομένων δεν προδικάζουν κάτι για τους εκπαιδευτικούς. Κατά συνέπεια πρέπει να αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό οι κρούσεις δικηγορικών γραφείων προς συναδέλφους. Ακόμα και αν κερδηθεί μια υπόθεση σε πρώτο βαθμό αυτό θα πάρει χρόνο και έχει αβέβαιη έκβαση στη συνέχεια.
- Η αίτηση για τη διακοπή της παραγραφής, για την οποία τόσος λόγος γίνεται, δεν κάνει τίποτε άλλο από το να παρατείνει για ένα 6μηνο την απόφαση των συναδέλφων, αν θα ακολουθήσουν τη δικαστική οδό ή όχι (το αργότερο μέχρι τον Ιούνιο του 2019, ανάλογα με το χρόνο υποβολής της αίτησης διακοπής της παραγραφής).
- Η αίτηση υποβάλλεται μέχρι το τέλος του 2018 στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και οι Σχολικές Μονάδες μπορούν να προχωρήσουν σε ομαδική κατάθεση των αιτήσεων, ώστε να αποφευχθεί η ταλαιπωρία των συναδέλφων αλλά απαιτείται Ατομικός Αριθμός Πρωτοκόλλου από τη Διεύθυνση.
- Η διαδικασία αφορά και τους αναπληρωτές συναδέλφους, οι οποίοι θα υποβάλλουν την αίτησή τους με την ίδια διαδικασία στη Διεύθυνση της περιοχής που εργάζονται.