Πρόταση απόφασης προς τα Δ.Σ. της ΔΟΕ και ΟΛΜΕ και τα Δ.Σ. των ΣΥΛΛΟΓΩΝ και ΕΛΜΕ

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

Το επόμενο χρονικό διάστημα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα επιδιώξει να προωθήσει τη διαδικασία της αντιεκπαιδευτικής – αντιδραστικής αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης έως και τη σχολική μονάδα.

Ο νόμος 4547/18 για τις λεγόμενες «νέες δομές στην εκπαίδευση» καθορίζει το πλαίσιο της αξιολόγησης, της λεγόμενης «αποτίμησης» του εκπαιδευτικού έργου, τη συμμετοχή και το ρόλο των ΠΕΚΕΣ στη διαδικασία αυτή καθώς και το πλαίσιο της επιλογής και αξιολόγησης των στελεχών εκπαίδευσης έως και το επίπεδο διευθυντή και υποδιευθυντή της σχολικής μονάδας. Μια σειρά ζητήματα π.χ. δείκτες αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας παραπέμπονται σε Υπουργικές Αποφάσεις.

Ταυτόχρονα παραμένουν σε ισχύ ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας και ο νόμος 4354/15, για το μισθολόγιο, που προβλέπουν τη σύνδεση της «αξιολόγησης» με την περικοπή μισθού και τις απολύσεις. Μεταφέρονται στην εκπαίδευση και επεκτείνονται οι διατάξεις του ν. 4369/16 (Βερναρδάκη).

Στα πλαίσια των κριτηρίων επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης εντάσσεται και η «αμαρτωλή» συνέντευξη. Ενσωματώνεται στον νόμο η απεργοσπαστική τροπολογία Γεροβασίλη, που ψήφισε η κυβέρνηση μαζί με τη Ν.Δ, καθώς προβλέπεται ότι τα στελέχη που δε θα αξιολογήσουν αλλά και κάθε εκπαιδευτικός που δε θα αξιολογήσει (τον διευθυντή και υποδιευθυντή του) δε θα μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα για θέση ευθύνης.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παίρνοντας υπόψη της τους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος ενάντια στην «αξιολόγηση» και προκειμένου να «εμπεδωθεί η κουλτούρα της αξιολόγησης», όπως άλλωστε υποδεικνύει και ο ΟΟΣΑ και ενώ ισχυρίζεται ότι «δεν υπάρχει ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού», τελικά μετατρέπει ολόκληρο τον Σύλλογο Διδασκόντων σε αξιολογητή και αξιολογούμενο:

1. μέσω της αξιολόγησης του Διευθυντή του σχολείου, μέσα από τη συμπλήρωση ανώνυμου ερωτηματολογίου στο τέλος κάθε χρονιάς,
2. μέσα από τη διαδικασία «αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου» της σχολικής μονάδας, η οποία θα γίνεται στη βάση θεματικών αξόνων, με ειδική φόρμα και δείκτες, οι οποίοι θα καθορίζονται με Υπουργική Απόφαση και με την άμεση εμπλοκή των Διευθυντών των σχολείων, των στελεχών των ΠΕ.ΚΕ.Σ και του Σχολικού Συμβουλίου. Οι εκθέσεις αποτίμησης θα κοινοποιούνται στο οικείο ΠΕ.Κ.Ε.Σ., στο ΙΕΠ και στο Υπ. Παιδείας!

Η αποτίμηση του «εκπαιδευτικού έργου» με βάση τις διατάξεις ν. 4547/2018 είναι αξιολόγηση, θα αξιοποιηθεί για την προώθηση αντιεκπαιδευτικών πολιτικών, επιδιώκοντας να έχει τη συναίνεση των ίδιων των εκπαιδευτικών. Δε θα το επιτρέψουμε!

Η αξιολόγηση των χιλιάδων συναδέλφων που βρίσκονται ή επιθυμούν να καταλάβουν θέσεις ευθύνης με βάση τα κριτήρια, τις ποσοστώσεις, την κατηγοριοποίηση «επαρκής», «μη επαρκής» κλπ είναι τιμωρητική και ανοίγει επικίνδυνους δρόμους.

Είναι αυταπάτη να θεωρεί κάποιος συνάδελφος ότι οι ίδιος θα αξιολογεί
αλλά δε θα αξιολογείται.

Κανείς συνάδελφος και σε κανένα επίπεδο να μη γίνει αξιολογητής!

• Καλούμε το Δ.Σ. ΔΟΕ και το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να αποφασίσει και να κηρύξει άμεσα απεργία-αποχή από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης.
• Καλούμε τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών και τις ΕΛΜΕ να πάρουν αποφάσεις  για «αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα».
• Καλούμε τους αιρετούς στα υπηρεσιακά συμβούλια να μη γίνουν αξιολογητές, να απέχουν από κάθε διαδικασία αξιολόγησης να ταχθούν στο πλάι των συναδέλφων.
• Καλούμε τους Συλλόγους Διδασκόντων να μη συμπληρώσουν τα ανώνυμα ερωτηματολόγια, αφού έτσι πρακτικά θα ανοίγουν τον δρόμο για τη δική τους «αξιολόγηση». Να μην προχωρήσουν σε καμία διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 47 του ν. 4547/2018, που αφορά το προγραμματισμό στην αρχή της σχολικής χρονιάς αλλά και τις εκθέσεις που θα απαιτεί το Υπουργείο Παιδείας σύμφωνα  με τους δικούς του «στόχους και άξονες». Ο προγραμματισμός των Συλλόγων Διδασκόντων στην αρχή της χρονιάς να γίνει με τον τρόπο που γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Η ΑΔΕΔΥ ήδη έχει εκδώσει και αποστείλει προς τους υπουργούς ΕΞΩΔΙΚΟ για την προκήρυξη «απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία ή ενέργεια, που συνδέεται με την διαδικασία αξιολόγησης», παρέχοντας με τον τρόπο συνδικαλιστική κάλυψη στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων και εργαζομένων ιδιωτικού δικαίου.

Σημειώνουμε, πως η «αποχή υπαλλήλων» από συγκεκριμένα καθήκοντα προβλέπεται από τις διατάξεις του ν. 1264/82, όπως αυτές έχουν ερμηνευθεί από αρμόδια δικαστήρια (Διοικητικό Εφετείο 486/1995 και δικαστική απόφαση 2395/2014 του μονομελούς πρωτοδικείου Αθηνών) και συνιστά μορφή συνδικαλιστικής πάλης.

Άμεσα το ΔΣ της ΔΟΕ και τη ΟΛΜΕ να πάρει επιπρόσθετα όλα τα νομικά μέτρα για την έναρξη της  ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ  στην εκπαίδευση.

4 Ιούλη 2018

Ολοκληρώθηκαν τη Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018, οι εργασίες της 87^ης Γενικής Συνέλευσης της ΔΟΕ στο Ξενοδοχείο Novotel.

Δυστυχώς για μια ακόμη χρονιά οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ/ΠΑΣΚ-ΕΡΑ-ΑΕΕΚΕ) απέδειξαν στην πράξη ότι αποτελούν το πραγματικό εμπόδιο στην αποφασιστική οργάνωση του αγώνα για τα μικρά αλλά και μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης και όχι μόνο. Η συζήτηση επί του πλαισίου δράσης επιχειρήθηκε να κρατηθεί μακριά από τα προβλήματα και τις αγωνίες των μάχιμων εκπαιδευτικών. Τελικά δεν πέρασε κανένα πλαίσιο πάλης-πρόγραμμα δράσης, πέρα από τις αποφάσεις που ψηφίστηκαν πλειοψηφικά (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ/ΠΑΣΚ-ΕΡΑ-ΑΕΕΚΕ) για τα θέματα της Ημερήσιας Διάταξης (Διορισμοί, δικαιώματα αναπληρωτών, επιμόρφωση).

Χαρακτηριστική ήταν η στάση τους στη συζήτηση για το ζήτημα της απεργίας-αποχής από την αξιολόγηση. Επιδίωξαν με νύχια και με δόντια να μην παρθεί απόφαση από το σώμα. Το σίγουρο είναι ότι τα έχουν διπλώσει! Δηλαδή η Γενική Συνέλευση των 600 και πλέον αντιπροσώπων των 138 Συλλόγων της χώρας, με ευθύνη του κυβερνητικού συνδικαλισμού, δεν πήρε ούτε καν απόφαση του για Απεργία-Αποχή από την αξιολόγηση!

Οι αντιπρόσωποι της ΑΣΕ έκαναν κάθε δυνατή προσπάθεια να υπάρξει απόφαση με βάση και τις αποφάσεις των μαζικών Γ.Σ. Συλλόγων για «ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα! Συγκεκριμένα, αφού δεν πέρασε κανένα πλαίσιο πάλης και πρόγραμμα δράσης, η ΑΣΕ πρότεινε να μπει και να ψηφιστεί ξεχωριστά η ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ, πράγμα που δεν πέρασε. Η μάχη αυτή θα συνεχιστεί και θα δοθεί μέσα από τους Συλλόγου μας! Η αξιολόγηση δε θα περάσει!

      Στο ζήτημα των διορισμών οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού πέταξαν για μια ακόμα φορά την μπάλα στην εξέδρα. Και τις 3 μέρες του συνεδρίου πολέμησαν λυσσαλέα το αίτημα για «Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών εδώ και τώρα! Χαρακτήρισαν το συγκεκριμένο αίτημα ως «λαϊκίστικο» και «μη ρεαλιστικό». Μίλησαν για πρώτη φορά τόσο καθαρά για «κριτήρια» στο διορισμούς που στην πράξη θα είναι κριτήρια για απολύσεις.

     Γίνεται πλέον φανερό και στον πιο δύσπιστο εκπαιδευτικό ότι τόσο σε κεντρικό επίπεδο (ΔΟΕ) όσο και τοπικά, οι δυνάμεις αυτές στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική, το αφήγημα της «δίκαιης ανάπτυξης», τη στρατηγική της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ για την Εκπαίδευση. Αποτελούν το καλύτερο στήριγμα των κυβερνήσεων, όσο κι αν προσπαθούν στα λόγια ν’ αποδείξουν το αντίθετο.

Από τη μεριά των αντιπροσώπων της «ΑΣΕ του συνδυασμού που στηρίζει το ΠΑΜΕ» έγινε κάλεσμα στη Γενική Συνέλευση και σε όλους τους εκπαιδευτικούς, που παρά τις επιφυλάξεις, τους προβληματισμούς και τις όποιες διαφωνίες έχουν, να πάρουν  υπόψη τους τη συνέπεια, τις θέσεις και τη στάση του ΠΑΜΕ. Να μετρήσουν τον ρόλο που παίζει κάθε δύναμη μέσα στο κίνημα. Να κάνουν το βήμα συμπόρευσης με το ταξικό κίνημα ενισχύοντας την ΑΣΕ την επόμενη χρονιά στις εκλογές για Δ.Σ. Συλλόγων, εκλογές αιρετών και φυσικά αντιπροσώπων για την 88^η εκλογική Γ.Σ. της ΔΟΕ.

Όπως τονίστηκε στις ομιλίες των συνδικαλιστών της ΑΣΕ, «στις σημερινές συνθήκες αυτό που χρειαζόμαστε είναι κίνημα καρφί στο μάτι της πλουτοκρατίας, της Κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Τέτοιο κίνημα υπάρχει. Είναι τα εκατοντάδες σωματεία, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, οι Επιτροπές Αγώνα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ!»

Δείτε στο παρακάτω link τις τοποθετήσεις των μελών του Δ.Σ. της ΔΟΕ και αντιπροσώπων-εκλεγμένων με το ψηφοδέλτιο της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών:

 

https://www.youtube.com/playlist?list=PLtPm0HVW3VpKNDhRinvgx_HOmK5fv_hGP

Αθήνα 26-6-2018

Πρόταση της ΑΣΕ στην 87^η Γ.Σ. της ΔΟΕ

για το Πρόγραμμα Δράσης του Κλάδου

 

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

σε σχέση με το κρίσιμο κομβικό ζήτημα της Συνέλευσης, που αφορά το πρόγραμμα δράσης, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι πρώτο και βασικό είναι ότι το πρόγραμμα δράσης σε οποιοδήποτε επίπεδο του συνδικαλιστικού κινήματος, από πρωτοβάθμιο σωματείο μέχρι και την Ομοσπονδία, δε μπορεί να παρουσιάζεται ξεκομμένο από το πλαίσιο, από τον προσανατολισμό και από το περιεχόμενο πάλης που έχει ο αγώνας. Αυτό το πλαίσιο και το περιεχόμενο πάλης, που συμφέρει τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα και τους εκπαιδευτικούς, αναδείξαμε όλες αυτές τις μέρες στη Γενική Συνέλευση.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

αυτό που χρειαζόμαστε είναι κίνημα σύγκρουσης και ανατροπής αυτής της πολιτικής. Της πολιτικής που γεννάει την ανεργία, την ανασφάλεια, την ελαστική εργασία και τις απολύσεις αναπληρωτών. Χωρίς τέτοια γραμμή, όλο αυτό το πλαίσιο και τα αιτήματα που γράφονται στο πάνελ είναι άσφαιρα, είναι κενό γράμμα. Και είναι φανερό ότι έχουμε άλλη γραμμή, άλλη κατεύθυνση, σε κόντρα με αυτή που αποφασίζεται και αυτή τη γραμμή θα επιδιώξουμε στα πρωτοβάθμια σωματεία, στην οργάνωση της πάλης από τα κάτω, εκεί που χτυπάει η καρδιά του συνδικαλιστικού κινήματος θα κάνουμε πράξη.

Όμως, συνάδελφοι, κοιτάξτε να δείτε, ακούσαμε εδώ πέρα, κυρίως από τους συναδέλφους της ΔΗΣΥ αλλά και από τη ΔΑΚΕ ότι, όταν μιλάμε για μονιμοποίηση των συμβασιούχων εδώ και τώρα, αυτός είναι λαϊκισμός. Αλήθεια, συνάδελφοι, είναι λαϊκισμός να παλέψουμε για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά; Και ρωτάμε μήπως (κι απευθυνόμαστε ειδικά στην ηγεσία της ΔΗΣΥ) μήπως έχετε πάρει πολύ σοβαρά την υπεράσπιση του αντιδραστικού περιεχομένου της κοινωνικής συμμαχίας και έχετε αναλάβει εργολαβία αυτή τη δουλειά; Τι δράση μπορεί να οργανωθεί με τέτοια γραμμή και τέτοιο πλαίσιο; Από πότε κριτήριο για τις δικές μας διεκδικήσεις, τις ανάγκες και της ζωής μας θα είναι ο ρεαλισμός, που μας επιβάλει η ΕΕ, οι κυβερνήσεις τους, η αντιλαϊκή τους πολιτική; Από πότε θα είναι αυτό το κριτήριο, που η ΓΣ και το συνδικαλιστικό κίνημα θα διατυπώνει διεκδικήσεις;

Γιατί αν πάμε με αυτό (το κριτήριο), ξέρετε ποιος είναι ο ρεαλισμός; Να απολύονται συμβασιούχοι κάθε χρόνο, αυτό είναι ρεαλιστικό γι” αυτή την οικονομία! Ρεαλισμός είναι να υπάρχουν και να γενικεύονται ελαστικές εργασιακές σχέσεις! Ρεαλισμός είναι τα 400 maximoum βασικός μισθός. Ρεαλισμός είναι τα παιδιά μας, οι απόφοιτοι σπουδών να παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς για να επιβιώσουν. Αυτός είναι ο ρεαλισμός σας!

Εδώ λοιπόν γίνεται φανερό αυτό που λέμε και δεν είναι σύνθημα, είναι ουσία, ότι υπάρχει μία γραμμή ενσωμάτωσης και μόνο μία γραμμή πάλης που μπορεί να υπηρετήσει τις ανάγκες των εργαζομένων. Και φυσικά, συνάδελφοι, η λογική που λέει κι ακούστηκε απ” όλες σχεδόν τις πλευρές ότι υπερασπιζόμαστε όλοι μας το δημόσιο δωρεάν σχολείο είναι μισή! Είναι μισή! Δεν υπερασπιζόμαστε τη σημερινή πραγματικότητα που υπάρχει στην εκπαίδευση και στη ζωή μας, γιατί στο σημερινό σχολείο, στο σημερινό δημόσιο σχολείο υπάρχουν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στο σημερινό δημόσιο σχολείο 3 δις πληρώνουν από τις τσέπες τους οι λαϊκές οικογένειες για τη μόρφωση των παιδιών τους! Στο σημερινό δημόσιο σχολείο αναγκάζονται γονείς να πληρώνουν ιδιωτική παράλληλη στήριξη, επειδή δεν καλύπτονται οι μορφωτικές ανάγκες των παιδιών τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Υπερασπιζόμαστε τις ανάγκες μας! Κι αυτό που βρόντηξε και ήταν στο στόμα όλων των εργαζομένων στις 30 του μήνα (εννοεί στην Πανεργατική Απεργία 30/5/2018) στις συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ήταν «ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ»! Σύγκρουση λοιπόν χρειάζεται με αυτήν την πολιτική!

Και κάτι ακόμα πριν μπω στη συγκεκριμένη πρόταση: Χρειάζεται, συνάδελφοι και συναδέλφισσες, ένα συνδικάτο στον Κλάδο της Εκπαίδευσης οφείλει κατά τη γνώμη μας να το κάνει, να φωτίσει τις διεκδικήσεις, το πλαίσιο πάλης του, ό,τι κι αν διατυπώνει στον λόγο του, από μία μοναδική σκοπιά κι αυτή είναι η ανάγκη των παιδιών της εργατικής τάξης και της λαϊκής οικογένειας, οι μορφωτικές ανάγκες! Μόνο έτσι, σωστά, μπορεί να έρθει στο επίκεντρο ο μαθητής του τελευταίου θρανίου, ο πρόσφυγας, ο μετανάστης, το παιδί από το Πέραμα και το Κερατσίνι, το παιδί από τις εργατικές γωνιές. Μόνο με το σύνθημα «εργάτη κάνε υπόθεση δική σου το μέλλον και τη μόρφωση που θα “χει το παιδί σου» μπορεί να ανασάνει το συνδικαλιστικό κίνημα και να έχουνε το πρόσωπο, το σθένος, να γίνουμε φάροι αγώνα, χέρι-χέρι μαζί με την εργατική τάξη, γιατί περισσότεροι από κει προερχόμαστε και σ” αυτήν ελπίζουμε να αλλάξει η κατάσταση.

Τέλος, συγκεκριμένα βήματα οργάνωση της πάλης, όχι γενικολογίες:

1ο: Οργάνωση της πάλης με στόχο «την ακύρωση κάθε διαδικασίας αντιδραστικής κρατικής αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα» και ανάδειξη του περιεχομένου που έχει αυτή η αξιολόγηση. Και το περιεχόμενό της αφορά το ίδιο το σχολείο, τη λειτουργία του και τις απαιτήσεις που έχει το μεγάλο κεφάλαιο από τον ρόλο της εκπαίδευσης σήμερα.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

σήμερα, σ” αυτήν εδώ την αίθουσα πρέπει να παρθεί απόφαση κήρυξης ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης. Όλα τα άλλα είναι πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα! Και όσοι μιλάνε και τοποθετούνται με τέτοιον τρόπο, ότι δηλαδή θα υποστηρίξουν τη διαδικασία απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, για να είναι συνεπείς, γιατί ακούσαμε κάποια πράγματα από την πρώτη τοποθέτηση, οφείλουν σήμερα σ” αυτήν εδώ την αίθουσα να ψηφίσουν κήρυξη απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, κάλεσμα των αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια, που συνεδριάζουν το επόμενο διάστημα, να μη γίνουν αξιολογητές, να σταθούν στο πλάι των συναδέλφων και να μη λειτουργήσουν σαν απεργοσπαστικός μηχανισμός. Οι Σύλλογοι Διδασκόντων να μη συμπληρώσουν ανάλογα ερωτηματολόγια, οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών κάτω να πάρουν τώρα αποφάσεις για τη στήριξη αυτού του αγώνα, οι Σύλλογοι Διδασκόντων να φτιάξουν πρακτικά (απεργίας-αποχής)  και όλα τα συγκεκριμένα μέτρα. Η Ομοσπονδία αύριο το πρωί να στείλει εξώδικα και όλο το πλαίσιο το οργανωτικό που χρειάζεται για να υπάρχει στα χέρια μας αυτό το όπλο. Όποιος αυτό δεν το ψηφίσει σήμερα υπονομεύει αυτή την προσπάθεια να οργανωθεί αυτός ο αγώνας.

2ο. Είναι αυτονόητο στο επόμενο διάστημα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία να οργανώσουν πολύμορφες παρεμβάσεις  στις Περιφερειακές Διευθύνσεις, στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης ενάντια στην εφαρμογή του Π.Δ. 79, ενάντια στις υποχρεωτικές μετακινήσεις, ενάντια στις συγχωνεύσεις, ενάντια στις πλαστές υπεραριθμίες. Χρειάζεται στην πράξη, εκεί να ακυρώσουμε όλα αυτά τα σχέδια.

3ο. Χρειάζεται άμεσα και στους Δήμους στους 184 που εφαρμόζεται η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή αλλά και εκεί που δεν εφαρμόζεται να δυναμώσει ένα διεκδικητικό κίνημα, μαζί με τους γονείς, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, που θα επιβάλει τη δημιουργία όλων αυτών των όρων όλων αυτών των προϋποθέσεων για να γίνει πράξη αυτό το δίκαιο αίτημα!

4ο. Χρειάζεται το συνδικαλιστικό κίνημα να έχει ετοιμότητα πλήρη για όλες τις εξελίξεις που μπορεί να έχουμε μπροστά μας το επόμενο διάστημα. Χρειάζεται να δυναμώσει η πολύμορφη αντιπαράθεση με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με κάθε προσπάθεια συντονισμού της χώρας μας σ” αυτούς τους σχεδιασμούς, με κάθε βήμα που κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να εμπλέξει πιο βαθιά τον ελληνικό λαό σ” αυτούς τους σχεδιασμούς.

5ο. Χρειάζεται το συνδικαλιστικό κίνημα να απλώσει χέρι αλληλεγγύης σε όλους τους Κλάδους που το επόμενο διάστημα θα βρεθούν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. 17 Ιουλίου στον χώρο του εμπορίου. Στις κινητοποιήσεις των συνταξιούχων ενάντια στην εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου του πετσοκόμματος των συντάξεων. Μαζί λοιπόν όλοι οι εργαζόμενοι.

6ο. Τέλος, ο Σεπτέμβρης, από την πρώτη μέρα που ανοίγουν τα σχολεία, πρέπει να ξεκινήσει με κύκλο Γενικών Συνελεύσεων όλων των πρωτοβάθμιων σωματείων, με προσπάθεια οι Γ.Σ. να έχουν συμμετοχή, μαζικότητα, σ” αυτές να συμμετέχουν όλοι οι συνάδελφοι συμβασιούχοι. Μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις θα αποφασίσουμε με τον λόγο στους συναδέλφους το αγωνιστικό πρόγραμμα, το απεργιακό πρόγραμμα του Κλάδου με αιχμή το ζήτημα των μόνιμων διορισμών. Θα πάρουμε αποφάσεις που θα δώσουν συνέχεια στους φετινούς αγώνες που αυτοί οργανώθηκαν και παλεύτηκαν από τη βάση του Κλάδου. Φυσικά χρειάζεται να παρθούν όλα τα μέτρα ώστε οι αποφάσεις αυτές να είναι συγκεκριμένες, να υπάρξει ολομέλεια προέδρων που θα οριοθετήσει σαφώς και τις ημερομηνίες και την παραπέρα αγωνιστική κλιμάκωση.

Από τη δική μας πλευρά, στα σωματεία, στις επιτροπές αγώνα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, μέσα από τα Πρωτοβάθμια Σωματεία, θα επιδιώξουν αυτό το πρόγραμμα δράσης, αυτό το περιεχόμενο πάλης να ακουμπήσει όσους περισσότερους συναδέλφους γίνεται.

Αυτός είναι ο μονόδρομος κι αυτός ο μονόδρομος θα είναι σε κόντρα με τη συναίνεση, με την υποταγή και με την όλη λογική που προσπαθεί να φορέσει η πλειοψηφία του Κλάδου.

Εκεί βρίσκεται η ελπίδα. Εκεί θα βρεθούμε όλοι όσοι έχουν τη διάθεση και τη θέληση να παλέψουν για τα δίκια μας!

 

Δείτε edupame.gr ή στον σύνδεσμο https://goo.gl/GHDh9X

Αθήνα, 25/6/2018

Κάλεσμα αγώνα και συμπόρευσης με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για τη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή που μας αξίζει!

Οι δικές μας ανάγκες μπροστά!

Συνάδελφε, συναδέλφισσα αντιπρόσωπε,

η 87 Γ.Σ. της ΔΟΕ γίνεται σε μια περίοδο πυκνών και ποικίλων εξελίξεων, που θα έχουν επιπτώσεις στη ζωή και τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων!

Η δύναμή μας βρίσκεται στην οργάνωση στο σωματείο μας, στη συλλογική διεκδίκηση και συμμετοχή, στην κοινή πάλη με τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Μην αφήνεις άλλους να αποφασίζουν για σένα! Μην ανέχεσαι την απαξίωση των Γενικών Συνελεύσεων, του Σωματείου, της Ομοσπονδίας!

Συναδέλφισσα, συνάδελφε, 

Με τη δική σου στάση θα διαμορφώσεις τι Σωματείο και τι Ομοσπονδία θα έχουμε.  Είναι στο δικό σου χέρι να μαζικοποιηθούν ακόμα πιο πολύ οι αγώνες μας και να δυναμώσει ο προσανατολισμός τους απέναντι στον κοινό εχθρό μας, που είναι η πολιτική των κομμάτων που πίνουν νερό στο όνομα της Ε.Ε., των κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ. Το ταξικό κίνημα, τα σωματεία, οι Ομοσπονδίες, οι Επιτροπές Αγώνα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι η μόνη δύναμη που έχει και κάνει πράξη πλαίσιο πάλης και πρόγραμμα δράσης υπέρ των εργαζομένων!

 Είναι ώρα να αλλάξει η κατάσταση στους Συλλόγους μας, στην Ομοσπονδία, στο εκπαιδευτικό κίνημα γενικότερα! Να γίνει βήμα αναζωογόνησης στη ζωή και τη δράση τους, με ισχυρό τον ταξικό πόλο, το ΠΑΜΕ και με όλους εσάς στη δράση!

Συναδέλφισσα, συνάδελφε, 

Η ΑΣΕ και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ:

• Δεν καλλιέργησαν αυταπάτες για τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και καμίας άλλης αντιλαϊκής κυβέρνησης. Αντιθέτως, πάλεψαν για τον ταξικό προσανατολισμό του κινήματος, για να γίνουν τα σωματεία το πραγματικό σπίτι όλων των εργαζομένων, κόντρα στα φαινόμενα διάλυσης και εκφυλισμού.
• Δεν έχουν δεσμεύσεις απέναντι στο κράτος και τη διοίκηση, γιατί δεν τους συνδέει κανένας ομφάλιος λώρος μαζί τους.
• Καταθέτουν και παλεύουν πλαίσιο πάλης που θέτει στο επίκεντρο τις ανάγκες των εργαζομένων, κόντρα στις επιδιώξεις του κεφαλαίου.
• Αντιμετωπίζουν το ζήτημα του σχολείου, της μόρφωσης συνολικά, ως λαϊκό πρόβλημα, που αφορά πρώτα απ΄ όλα τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους. Παλεύουν για να γίνει πράξη το σύνθημα «εργάτη κάνε υπόθεση δική σου το μέλλον και τη μόρφωση που θα ’χει το παιδί σου»!
• Είμαστε η μόνη δύναμη που παλεύει με συνέπεια το στόχο για «μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα» και θέτουμε το ζήτημα της άμεσης μονιμοποίησης όλων των αναπληρωτών χωρίς να μπαίνουμε στη λογική των «κριτηρίων».

Πιστεύουμε ότι έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε το δίκιο μας! Αρκεί να μπεις στον Αγώνα!

Χρειάζεται όμως άλλη πορεία στη ΔΟΕ και τον Σύλλογο. Άλλους αγώνες, με ταξικό προσανατολισμό και στη γραμμή της σύγκρουσης με ΕΕ-κεφάλαιο-κυβέρνηση, άλλα κόμματα του κεφαλαίου και τον κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό. Κάνε τώρα το πρώτο βήμα. Μπες στη δράση και τον αγώνα! Γίνε εσύ ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων!

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Η πλειοψηφία των δυνάμεων των κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΗΣΥ/ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ) αποτελούν πραγματικό εμπόδιο στην αποφασιστική οργάνωση του αγώνα για τα μικρά αλλά και μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης και όχι μόνο. Δεν μπορείς να είσαι στο ίδιο στρατόπεδο με το Υπ. Παιδείας, με τις Δημοτικές και Περιφερειακές Διοικήσεις, με τους βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στο νομό και με τη Διοίκηση στην Εκπαίδευση και ταυτόχρονα να παλεύεις εναντίον τους!

Σε κεντρικό επίπεδο (ΔΟΕ) αλλά και τοπικά οι δυνάμεις αυτές στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική, το αφήγημα της «δίκαιης ανάπτυξης», τη στρατηγική της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ για την Εκπαίδευση. Αποτελούν το καλύτερο στήριγμα των κυβερνήσεων. Οι δυνάμεις της ΔΑΚΕ και της ΔΗΣΥ, που μαζί με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πλειοψηφούν στη ΔΟΕ, δεν κήρυξαν καμία από τις μεγάλες πανεργατικές κινητοποιήσεις ενάντια στον απεργοκτόνο νόμο αλλά και στα μέτρα της 3^ης και 4^ης αξιολόγησης. Αρνήθηκαν επανειλημμένα να στηρίξουν με απεργία τον δίκαιο αγώνα  των συναδέλφων αναπληρωτών – συμβασιούχων εκπαιδευτικών. Δεν οργάνωσαν κανέναν αγώνα, το πολύ πολύ ήταν παρόντες στις κινητοποιήσεις χωρίς να έχουν κάνει τίποτα για την επιτυχία τους!! Χαρακτηριστικό παράδειγμα η 7^η Ιούνη 2018 και η κινητοποίηση ενάντια στο νομοσχέδιο για τις νέες δομές!

Χαρακτηριστική είναι η στάση τους στο ζήτημα της Προσχολικής Αγωγής.  Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ψήφισε έναν «κολοβό» νόμο, που δεν ικανοποιεί το αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή Δημόσια και Δωρεάν για όλα τα παιδιά και δεν προβλέπει ούτε 1€ δαπάνη για κτήρια και προσλήψεις προσωπικού, αυτές οι δυνάμεις μιλάνε για «νίκη του κλάδου» κρύβοντας την αλήθεια από τους συναδέλφους και δίνοντας άλλοθι στην κυβέρνηση. Κι όταν βγήκε η ΚΥΑ που μόνο 184 Δήμοι θα εφαρμόσουν τη Δίχρονη Προσχολική από το 2018, γκρινιάζουν ότι «εξαπατήθηκαν» και ότι η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει τον νόμο! Δεν είναι τυχαίο ότι ο Υπ. Παιδείας τους ευχαρίστησε για την απλόχερη στήριξή τους στον εμπαιγμό, που εσκεμμένα έπαιξε ενάντια στα παιδιά, τις λαϊκές οικογένειες και τους εκπαιδευτικούς!

Δε χρειαζόμαστε συνδικάτα και συνδικαλιστές που στρώνουν το έδαφος για να ανεβοκατεβαίνουν αντιλαϊκές κυβερνήσεις, όπως έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα επιχειρούν να κάνουν με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ (Κίνημα Αλλαγής)!

Κατά τη γνώμη μας το Συνδικάτο και το Εκπαιδευτικό Κίνημα οφείλει:

• Να είναι χειραφετημένο από τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που υλοποιούν την αντιλαϊκή πολιτική, που ψηφίζουν μνημόνια και αντιεκπαιδευτικά μέτρα καθώς και από τους τοπικούς τους εκπροσώπους.
• Να καταγγέλλει τις αυθαιρεσίες της διοίκησης της εκπαίδευσης σε τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο και όχι να είναι χέρι – χέρι μαζί της.

Συναδέλφισσα, συνάδελφε, 

Μπροστά και στις τελευταίες εξελίξεις, που η κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι ήταν κοροϊδία το Δημοψήφισμα του 2015, εντείνει την επίθεση και παράλληλα γίνεται η «αριστερά του ΝΑΤΟ», θα θέλαμε να απευθυνθούμε ιδιαίτερα στους συναδέλφους που στήριξαν τα προηγούμενα χρόνια τον ΣΥΡΙΖΑ και τις συνδικαλιστικές του παρατάξεις στη ΔΟΕ αλλά και στην ΑΔΕΔΥ (ΕΡΑ και ΑΕΕΚΕ) και σήμερα νιώθουν απογοητευμένοι και προδομένοι, έχουν όμως υγιή προβληματισμό για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος. Συμπορευτείτε με το ταξικό κίνημα!

Αυτοί που υπόσχονταν ότι μ΄ ένα νόμο και ένα άρθρο θα καταργούσαν τα μνημόνια, τώρα δυναμώνουν την αντιλαϊκή επίθεση. Τώρα όλοι μαζί ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και οι δορυφόροι τους «σέρνουν το χορό» για λογαριασμό των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Τώρα ζεις από πρώτο χέρι το πετσόκομμα των μισθών, τους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας, τη φοροληστεία, το τσάκισμα των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και όταν ήταν στο 3% υποστήριζε ότι «το κοινό σπίτι μας είναι η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ»! Επιλέχθηκε ώστε να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» για το σύστημα υλοποιώντας μέτρα που δεν μπορούσαν να περάσουν τα «κλασικά» αστικά κόμματα.  Εξαπάτησε συνειδητά μεγάλα τμήματα εργαζομένων έχοντας τη στήριξη και δυνάμεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Αποδεικνύεται, από την ίδια τη ζωή, ότι λύση υπέρ των εργαζομένων εντός των πλαισίων της αντιλαϊκής πολιτικής, της Ε.Ε. και των Μνημονίων δεν υπάρχει. Δε συμβιβάζονται από τη μια τα κέρδη των μονοπωλίων, η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και η στρατηγική της «γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας», στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή, και από την άλλη τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα, τα μορφωτικά δικαιώματα και η ζωή με δικαιώματα και ειρήνη, για τους εργαζόμενους. Μόνο σε σύγκρουση με αυτή την πολιτική υπάρχει η πραγματική ελπίδα και η διέξοδος για τους εργαζόμενους αλλά και η δυνατότητα απόσπασης κατακτήσεων.

Μια σειρά συνδικαλιστικές δυνάμεις, όπως π.χ. οι Παρεμβάσεις/ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συμπορεύτηκαν με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ όλα τα προηγούμενα χρόνια, είτε σε κοινά ψηφοδέλτια στο σωματείο είτε καλλιεργώντας συνειδητά αυταπάτες για την «πρώτη φορά αριστερά», την «περήφανη διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ», «το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα» (αλήθεια τι έχουν να πουν τώρα που και ο ίδιος ο Τσίπρα αναγνωρίζει ότι το ΟΧΙ του, που το ίδιο βράδυ έγινε ΝΑΙ, ήταν κοροϊδία;).

Η στάση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στην Απεργία στις 30 Μάη, το γεγονός ότι έφτασαν στο σημείο να καλούν τους συνάδελφους να μην απεργήσουν, ότι στην Αθήνα καλούσαν σε 5 συγκεντρώσεις (!) δεν αποδεικνύει την αφερεγγυότητα και τον τυχοδιωκτισμό τους; Δε φανερώνει το αδιέξοδο της πολιτικής ουράς στην ΑΔΕΔΥ, τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ, που εδώ και χρόνια ακολουθούν; Αλήθεια η  ΑΔΕΔΥ στις 30 Μάη πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο;

Ρωτάμε κάθε καλοπροαίρετο συνάδελφο, που νοιάζεται για τις εξελίξεις και την πορεία του κινήματος: Η στάση αυτών των δυνάμεων βοήθησε τους εργαζόμενους στην πάλη τους, προετοίμασε για τις εξελίξεις που έρχονταν ή αφόπλισε τελικά το συνδικαλιστικό κίνημα; Η ταύτιση των Παρεμβάσεων με την πλειοψηφία της ΔΟΕ σε κρίσιμα ζητήματα, όπως π.χ. στη στήριξη της κυβερνητικής κοροϊδίας με την Προσχολική Αγωγή, βοηθάει τους συναδέλφους να παλέψουν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική ή καλλιεργεί νέες αυταπάτες; Η στήριξη που δίνουν στην πλειοψηφία της ΔΟΕ, ακόμα και μέσα από κοινές εισηγήσεις προς τους Συλλόγους, συμβάλλει στην αναζωογόνηση του κινήματος ή μπαίνει εμπόδιο; Όταν μιλούν για διορισμούς με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία και όχι για άμεση μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών βοηθούν στην ενότητα των συναδέλφων συμβασιούχων ή «ξελασπώνουν» στην πράξη την κυβέρνηση;

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Παρά τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς σου, παρά τις όποιες διαφωνίες, που μπορεί να έχεις, σε καλούμε να πάρεις υπόψη σου τη συνέπεια, τις θέσεις και τη στάση του ΠΑΜΕ. Να μετρήσεις τον ρόλο που παίζει κάθε δύναμη μέσα στο κίνημα. Να κάνεις βήμα συμπόρευσης με το ταξικό κίνημα.

Όλο το προηγούμενο διάστημα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τα σωματεία και οι συνδικαλιστές που συμπορεύονται μ΄ αυτό πρωτοστάτησαν για να παρεμποδίσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, να οργανωθεί η αντίσταση και η αντεπίθεση των εργαζομένων. Αυτό που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι λένε στους τόπους δουλειάς, ότι «αν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ δε θα κουνιόταν φύλλο» και ότι το ΠΑΜΕ «έσωσε την τιμή του συνδικαλιστικού κινήματος», δεν είναι υπερβολή.

Συμπορεύσου με το ΠΑΜΕ, ενίσχυσε την ΑΣΕ την επόμενη χρονιά στις εκλογές για Δ.Σ. Συλλόγων, εκλογές αιρετών και φυσικά αντιπροσώπων για την 88^η εκλογική Γ.Σ. της ΔΟΕ. Γίνε πρωταγωνιστής, δυνάμωσε τον αγώνα:

• Για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών, για να παρθούν εδώ και τώρα και μέτρα στήριξής τους.
• Για τη δημιουργία όλων των απαραίτητων υποδομών, για να πραγματοποιηθούν όλες οι αναγκαίες προσλήψεις, ώστε να γίνει πράξη, με παιδαγωγικούς όρους, η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα παιδιά.
• Για σχολείο που θα λειτουργεί με όλο το απαραίτητο προσωπικό και τις υποδομές, με πρόγραμμα που θα καλύπτει τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών.
• Ενάντια στα Μνημόνια και τα μέτρα για την Παιδεία, τις συνεχείς περικοπές, την αναζήτηση χορηγών για την κάλυψη βασικών αναγκών των σχολείων.
• Ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές, που δρομολογούνται στην Ειδική Αγωγή (κατάργηση ΚΕΔΔΥ) και συνολικά στη δομή και το περιεχόμενο του σχολείου, μέσα από την κατάργηση δομών και υπηρεσιών, που ψήφισε η κυβέρνηση με τον νόμο 4547/2018.
• Ενάντια στην αντιδραστική κρατική αξιολόγηση, που στόχο έχει την επιτάχυνση των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών, τη στοχοποίηση του σχολείου και του εκπαιδευτικού για όλες τις ελλείψεις και τα προβλήματα της εκπαίδευσης. 
• Για να γίνει η μόρφωση δικαίωμα όλων χωρίς εμπόδια και φραγμούς!

Στις σημερινές συνθήκες αυτό που χρειαζόμαστε είναι κίνημα καρφί στο μάτι της πλουτοκρατίας, της Κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Τέτοιο κίνημα υπάρχει. Είναι τα εκατοντάδες σωματεία, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, οι Επιτροπές Αγώνα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ! Συμπορεύσου μαζί μας!

Στάσου όρθιος, με ψηλά το κεφάλι, πραγματικός δάσκαλος, παιδαγωγός της νέας γενιάς! Μη δεχτείς ένα μέλλον που τα παιδιά μας θα ζήσουν χειρότερα από μας. Πάλεψε να έχουν ζωή και δουλειά με δικαιώματα!

Αθήνα, 23-25/6/2018