Σχετικά με τη διεκδίκηση 13ου και 14ου μισθού

ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ

ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΥΝ «ΝΤΙΛΕΡ» ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Αυτόν τον καιρό παρουσιάζεται για άλλη μια φορά ως λύση στη «φτώχεια» μας η δικαστική διεκδίκηση του 13ου & 14ου μισθού. Αποτελεί θέμα συζήτησης σε πολλά σχολεία με την …παρέμβαση και αρκετών δικηγορικών γραφείων!

Ως Σύλλογος δε θα μπορούσαμε βέβαια να μπούμε εμπόδιο στον κάθε συνάδελφο που θέλει να ασκήσει το όποιο δικαίωμά του. Ούτε έχουμε την άποψη ότι κάποιος εργαζόμενος δεν μπορεί να «δικαιωθεί» δικαστικά σε επιμέρους ζητήματα, έστω και πρόσκαιρα, κάτω και από την πίεση του συνδικαλιστικού και γενικότερα του λαϊκού κινήματος.

Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με φάμπρικα δικηγορικών γραφείων και αυτό οφείλουμε να το αποκαλύψουμε στους συναδέλφους.

Δικηγορικά γραφεία στέλνουν σχετικές επιστολές σε Σωματεία και εργαζόμενους, προς άγραν πελατείας, ειδησεογραφικά δελτία διαφημίζουν τις πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις, που έχουν εκδοθεί, και συνδικαλιστές που εξαντλούν την αγωνιστικότητά τους στις δικαστικές διεκδικήσεις μιλάνε για την αναγκαιότητα μαζικών προσφυγών.

Για άλλη μια φορά «κάνουν σημαία» κάποιες πρωτόδικες αποφάσεις Ειρηνοδικείων (αφορά κάποιους συναδέλφους ΙΔΑΧ – δηλ. εργαζόμενους Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, που εργάζονται πολλοί κυρίως στους Δήμους), κρύβοντας ότι όχι μόνο έχουν πολύ δρόμο για να τελεσιδικήσουν, αλλά κι αν κριθούν αμετάκλητα, η εφαρμογή των αποφάσεων αυτών υπόκεινται στους …δημοσιονομικούς περιορισμούς της χώρας.

Γι αυτό εξάλλου ακόμα και αυτή η θετική απόφαση του ΣΤΕ για τις περικοπές των συντάξεων έμεινε χρόνια τώρα στα χαρτιά.

Κρύβουν μάλιστα ότι για τον 13ο και 14ο μισθό το μεγαλύτερο μέρος των περικοπών έχουν κριθεί ως σύννομες, αφού το ΣΤΕ έκρινε το ΜΝΗΜΟΝΙΟ, σύμφωνα με το οποίο έγιναν αυτές οι περικοπές, όχι μόνο συνταγματικό, αλλά και αναγκαίο!!!

Επαναλαμβάνουμε λοιπόν ότι ΤΙΠΟΤΑ  από ότι έχει κατακτηθεί στο δημόσιο σχολείο δεν κατακτήθηκε από τα δικαστήρια. Μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες.

 

Συνάδελφοι, πρέπει να διευκρινιστεί ότι                        

Η αίτηση προς τον εργοδοτικό φορέα είναι στη λογική της μη παραίτησης από το δικαίωμα της διεκδίκησης και με τις εξής επισημάνσεις:

 

  • Οι θετικές δικαστικές αποφάσεις, που έχουν εκδοθεί αφορούν κυρίως εργαζόμενους ΙΔΑΧ (οι μόνιμοι περνούν τη βάσανο των Διοικητικών Δικαστηρίων) και κυρίως Δήμων.
  • Συγκεκριμένα δικηγορικά γραφεία αξιοποιούν τις αποφάσεις αυτές ως μοχλό πίεσης, για να πολλαπλασιάζονται οι προσφυγές και η «πελατεία», αφού στους Δήμους είναι μεγάλος ο αριθμός των ΙΔΑΧ, αλλά επεκτείνουν την πίεση και σε άλλους χώρους του Δημοσίου και στην εκπαίδευση.

Οι αποφάσεις που έχουν εκδοθεί για άλλες κατηγορίες εργαζομένων δεν προδικάζουν κάτι για τους εκπαιδευτικούς. Κατά συνέπεια πρέπει να αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό οι κρούσεις δικηγορικών γραφείων προς συναδέλφους. Ακόμα και αν κερδηθεί μια υπόθεση σε πρώτο βαθμό αυτό θα πάρει χρόνο και έχει αβέβαιη έκβαση στη συνέχεια.

  • Η αίτηση για τη διακοπή της παραγραφής, για την οποία τόσος λόγος γίνεται, δεν κάνει τίποτε άλλο από το να παρατείνει για ένα 6μηνο την απόφαση των συναδέλφων, αν θα ακολουθήσουν τη δικαστική οδό ή όχι (το αργότερο μέχρι τον Ιούνιο του 2019, ανάλογα με το χρόνο υποβολής της αίτησης διακοπής της παραγραφής).
  • Η αίτηση υποβάλλεται μέχρι το τέλος του 2018 στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και οι Σχολικές Μονάδες μπορούν να προχωρήσουν σε ομαδική κατάθεση των αιτήσεων, ώστε να αποφευχθεί η ταλαιπωρία των συναδέλφων αλλά απαιτείται Ατομικός Αριθμός Πρωτοκόλλου από τη Διεύθυνση.
  • Η διαδικασία αφορά και τους αναπληρωτές συναδέλφους, οι οποίοι θα υποβάλλουν την αίτησή τους με την ίδια διαδικασία στη Διεύθυνση της περιοχής που εργάζονται.

14 Νοεμβρίου Απεργούμε!

14 Νοεμβρίου Απεργούμε!

Όλες και όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις!

Όλοι στις συγκεντρώσεις στις 9 Νοέμβριου στο Υπουργείο Παιδείας στις 13.00μμ,με κήρυξη 3ωρης στάσης εργασίας την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018  (3 τελευταίες ώρες του πρωινού και 3 πρώτες του απογευματινού προγράμματος), για τη διευκόλυνση της συμμετοχής των συναδέλφων, για το δικαίωμα στην Μόνιμη και Σταθερή δουλειά, τη μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών και την εξίσωση δικαιωμάτων τους με τους μόνιμους εκπαιδευτικούς.

Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες στη Μόρφωση, στη Δουλειά και τη Ζωή!

Απέναντι στην  δήθεν επαναφορά της “κανονικότητας”, που ισχυρίζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ , φέρνουμε στο προσκήνιο τις δικές μας αγωνίες, τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις. Η επόμενη μέρα των μνημονίων είναι φτιαγμένη με τα υλικά του χθες: αντιλαϊκά μέτρα, φοροληστεία, δουλεία έως τα 67, περικοπές στην Παιδεία και την Υγεία, ελαστική εργασία. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ  με την αντιλαϊκή εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης  που αντιμετωπίζει τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών μας ως κόστος. 

Δεν κάνουμε βήμα πίσω από την απαίτηση της αναπλήρωσης όλων των απωλειών που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια, από την κάλυψη των αναγκών μας.

Στις 14 Νοέμβριου το μάθημα γίνεται στην απεργία!
Η συμμετοχή μας στην απεργία γίνεται μάθημα!

  • Απεργούμε γιατί θέλουμε να εργαζόμαστε και να ζούμε με αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό απαιτούμε εδώ και τώρα να επανέλθει με ευθύνη της κυβέρνησης ο 13ος και 14ος  μισθός.
  • Απεργούμε γιατί θέλουμε να στεκόμαστε με αξιοπρέπεια μέσα στην τάξη, απέναντι στους μαθητές μας και όχι να δουλεύουμε μέχρι τα 67 χρόνια, με τη μαγκούρα στο χέρι κάνοντας μάθημα στα εγγόνια μας. Γι’ αυτό απαιτούμε εδώ και τώρα την κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων των προηγούμενων κυβερνήσεων.
  •  Απεργούμε γιατί δεν ανεχόμαστε να υπάρχουν 25.000 συνάδελφοί μας συμβασιούχοι, πολλοί απ’ αυτούς για πάνω από 16 χρόνια που γυρίζουν όλη τη χώρα χωρίς να έχουν δικαίωμα να αρρωστήσουν, να κάνουν οικογένεια και παιδιά, να σχεδιάσουν τη ζωή τους. Απεργούμε για να μπει τέρμα στο αίσχος της αναπλήρωσης, για να γίνουν εδώ και τώρα 25.000 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών.
  • Απεργούμε γιατί υπάρχει άμεση ανάγκη να χρηματοδοτηθούν οι σχολικές επιτροπές από τον κρατικό προϋπολογισμό στο ύψος των πραγματικών αναγκών και όχι με ψίχουλα. Για να  γίνουν οι άμεσες επισκευές και να αντιμετωπιστούν τα λειτουργικά προβλήματατων σχολείων. Για να παρθούν εδώ και τώρα μέτρα αντισεισμικής, αντιπυρικής και αντιπλημμυρικής θωράκισης των σχολείων.
  • Απεργούμε γιατί είναι απαράδεκτο χιλιάδες προνήπια να μένουν έξω από το δημόσιο νηπιαγωγείο και χιλιάδες μικρότερα παιδιά έξω από τους παιδικούς σταθμούς. Διεκδικούμε να δημιουργηθούν τώρα όλες οι υποδομές, ώστε να γίνει πράξη παντού η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή.
  • Απεργούμε γιατί ως εκπαιδευτικοί – παιδαγωγοί δε συμβιβαζόμαστε με ένα σχολείο στο οποίο δεν υπάρχουν όλοι οι εκπαιδευτικοί, ώστε ο καθένας να διδάσκει το αντικείμενό του, το Ολοήμερο Δημοτικό και Νηπιαγωγείο έχουν μετατραπεί καθαρά σε φύλαξη, τα παιδιά με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες δεν έχουν τον Ειδικό Παιδαγωγό που δικαιούνται ή δε βρίσκονται στη δομή που έχουν ανάγκη.
  • Απεργούμε γιατί οφείλουμε να δώσουμε τον αγώνα από κοινού με τους μαθητές μας και τους γονείς, ώστε να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης για το Λύκειο και την πλήρη μετατροπή του σε ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο, σε ένα πεδίο ταξικού  διαχωρισμού μαθητών. Γιατί ο ρόλος μας ως εκπαιδευτικοί είναι να παλεύουμε κάθε παιδί να έχει το δικαίωμα στη μόρφωση, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που θα ακολουθήσει.
  • Απεργούμε γιατί δεν ανεχόμαστε η χώρα μας να μετατρέπεται σε μια απέραντη Νατοϊκή βάση, να εμπλέκεται στους επικινδύνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που εξελίσσονται στη περιοχή μας. Δε δεχόμαστε να δίνονται κάθε χρόνο 4 δις € για Νατοϊκούς εξοπλισμούς και την ίδια στιγμή, όταν διεκδικούμε μόνιμους διορισμούς ή χρηματοδότηση για την Παιδεία, να μας λένε ότι υπάρχει “δημοσιοικονομική στενότητα”.
  • Απεργούμε γιατί την ίδια μέρα απεργούν τα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα, οι εργάτες, οι γονείς των μαθητών μας για αυξήσεις στους μισθούς, για συλλογικές συμβάσεις και δικαιώματα στους χώρους δουλειάς. Γιατί ο κοινός αγώνας των εργαζομένων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, κόντρα στα εμπόδια και τη λογική της υποταγής στην αντιλαϊκή πολιτική, που καλλιεργεί ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός , είναι η δύναμή μας, η μοναδική ελπιδοφόρα προοπτική.
  • Απεργούμε γιατί κανείς δε θα μας λύσει τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει το μεγάλο κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, αν δεν οργανωθεί μαζικός, αποφασιστικός αγώνας με το σύνθημα «μπροστά οι δικές μας ανάγκες- Όχι τα κέρδη των λίγων».

Ούτε ώρα χαμένη! oλοι στη μάχη για την επιτυχία της Απεργίας στις 14 Νοέμβρη!

Στις 14 Νοέμβρη παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Το λόγο έχουμε τώρα εμείς.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ! ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ !

Εκλογές αιρετών για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια – Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες!

7 Νοέμβρη 2018 – Εκλογές αιρετών για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια

Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες!

Δίνουμε μαζί τον αγώνα για μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα!

Κάνε τη διαφορά στα υπηρεσιακά συμβούλια!

ΨήφισεΑ.Σ.Ε. ψηφ. που στηρίζει το ΠΑΜΕ

 

 

Συναδέλφισσα, συνάδελφε

Είναι καιρός να βάλουμε φραγμό στην υλοποίηση των αντιλαϊκών πολιτικών, να απαιτήσουμε την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών µας. Με οργάνωση και αγώνα, µε αλλαγή των συσχετισμών υπέρ του αγώνα και της ελπίδας, µπορούµε να καταφέρουµε πολλά!

Μαζί µπορούµε να αλλάξουμε την κατάσταση!

Συναδέλφισσα, συνάδελφε

Είτε µε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε µε κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ το κράτος έχει συνέχεια στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Στην κατεύθυνση αυτή αξιοποιούνται και τα Υπηρεσιακά Συµβούλια από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες δίνουµε τη µάχη για να εµποδίσουµε και να ανατρέψουµε ρυθµίσεις, που χτυπάνε τα εργασιακά και µορφωτικά δικαιώµατα, που είναι σε βάρος των συναδέλφων και της λειτουργίας των σχολείων.

Ακριβώς γι’ αυτό έχουμε ανάγκη από αιρετούς που παλεύουν για τα συμφέροντα των εργαζομένων, αποκαλύπτουν τις αυθαιρεσίες της διοίκησης και συγκρούονται µε την αντιλαϊκή πολιτική!

Οι αιρετοί µε την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών

  • «Έσπασαν» το λεγόµενο απόρρητο των συνεδριάσεων στα Υπηρεσιακά Συµβούλια. Ενηµέρωσαν τους συναδέλφους για όλα τα ζητήµατα.
  • Ήταν «το µάτι και το αυτί των σωµατείων», πάλεψαν για τα δικαιώµατα των συναδέλφων µέσα και έξω από τα Υπηρεσιακά Συµβούλια. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ενηµέρωσαν έγκαιρα τα συνδικάτα και µαζί µε αυτά επέβαλαν λύσεις υπέρ των συναδέλφων, που ακύρωσαν τις τοποθετήσεις εξπρές στην αρχή της χρονιάς πριν ολοκληρωθούν οι υπηρεσιακές µεταβολές και τις µαζικές υποχρεωτικές µετακινήσεις συναδέλφων.
  • Υπερασπίστηκαν µε αποφασιστικότητα θέσεις και διεκδικήσεις που απαντούν στις ανάγκες των σχολείων και των µαθητών, π.χ. να υπάρχει ένας εκπαιδευτικός για κάθε µαθητή που έχει ανάγκη για παράλληλη στήριξη. Να υπάρχει ανώτατο όριο στους 15 µαθητές ανά τµήµα για το Νηπιαγωγείο, την Α΄ και Β’ Δηµοτικού, τα εργαστήρια και τις κατευθύνσεις στη Δευτεροβάθµια.
  • Δεν έγιναν αξιολογητές σε κανένα επίπεδο. Στις συνεντεύξεις των υποψήφιων στελεχών εκπαίδευσης έβαλαν παύλα (-).

Mε τον αγώνα µας εµποδίσαµε µέχρι τώρα µια εµβληµατική µνηµονιακή διάταξη που την ονόµασαν “ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ”, η οποία όµως δεν έχει καµία σχέση µε τη βελτίωση των εκπαιδευτικών, την κριτική σε άδικους διευθυντές και προϊσταµένους, την αναβάθµιση της παρεχόµενης γνώσης και τελικά τη βελτίωση του δημόσιου σχολείου, αλλά είναι όχημα εφαρµογής στην εκπαίδευση όλων των αντεργατικών βάρβαρων πολιτικών: απολύσεις, µειώσεις µισθών, µονιµοποίηση των άθλιων εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποίηση, τροµοκρατία όποιου διαφωνεί, διαµαρτύρεται και πρωτοστατεί στον δίκαιο λαϊκό αγώνα για να µη γίνουν τα σχολεία παραµάγαζα και διαφηµιστικές πινακίδες των επιχειρηματικών ομίλων.

Μην ξεχνάς ότι οι υποψήφιοι αιρετοί µε την Aγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών:

  • Δεν έχουν καμία δέσμευση απέναντι στη διοίκηση, δε λειτουργούν στη βάση προσωπικών εξυπηρετήσεων και ρουσφετιών.
  • Δεν υπηρέτησαν από κανένα πόστο και µε κανένα τρόπο τις αντιλαϊκές πολιτικές καμίας κυβέρνησης, δεν τους συνδέει κανένας ομφάλιος λώρος µε αυτές.

Η στάση του αιρετού στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο είναι όπλο!

Αυτό που χρειάζεται πάνω από όλα είναι ένα ισχυρό, ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα, χειραφετημένο από το κράτος και τον κυβερνητικό συνδικαλισμό!

  • Που δίνει ανυποχώρητο αγώνα για την κάλυψη των απωλειών των εργαζομένων και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
  • Που θα παλεύει για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά, για ένα σχολείο χωρίς ταξικούς φραγμούς και διακρίσεις, σε αντίθεση µε τη στρατηγική της Ε.Ε. και όλων των αντιλαϊκών κυβερνήσεων.
  • Ένα κίνηµα που θα στοχεύει στην ανατροπή κάθε αντιλαϊκής πολιτικής και δε θα γίνεται κολαούζος στην εναλλαγή αντιλαϊκών κυβερνήσεων.

Άλλαξε τους συσχετισµούς!

Οι πλειοψηφίες του κυβερνητικού συνδικαλισµού στον Κλάδο (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ/ΠΕΚΕΝΩΤΙΚΗ ΕΚΚΙΝΗΣΗ/ΣΥΝΕΚ) αποτελούν µέρος του προβλήµατος!

Η στάση αυτών των δυνάµεων στα Υπηρεσιακά Συµβούλια είναι µια ακόµα απόδειξη για το τι σηµαίνει κυβερνητικός συνδικαλισµός.

Οι αιρετοί τους αποδέχονται όλο το πλαίσιο της σηµερινής αντιλαϊκής πολιτικής, που γεννά φτώχεια και µνηµόνια, που τσακίζει τα µορφωτικά και εργασιακά δικαιώµατα.

Αυτό το γεγονός καθορίζει τη στάση τους και στα Υπηρεσιακά Συµβούλια: Πρώην συνδικαλιστές και αιρετοί των ΕΡΑ/ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) είναι σήµερα σύµβουλοι στο Υπουργείο Παιδείας και εισηγούνται τα αντιεκπαιδευτικά µέτρα. Πολλοί Διευθυντές Εκπαίδευσης και Περιφερειακοί Διευθυντές, που σήµερα υλοποιούν τις περικοπές και τον «εξορθολογισµό» στην Παιδεία, ήταν αιρετοί, στελέχη της ΔΑΚΕ, της ΔΗΣΥ/ΠΕΚ (πρώην ΠΑΣΚ) και των ΕΡΑ/ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ).

Σε πολλά Υπηρεσιακά Συµβούλια οι αιρετοί που στηρίζονται από αυτές τις ηγεσίες, αποδέχονται τις κυβερνητικές αποφάσεις και εγκυκλίους, υπογράφουν κενά και πλεονάσµατα, αξιολογούν, στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική.

Η ΑΕΕΚΕ (πρώην στελέχη της ΠΑΣΚ) στην Πρωτοβάθµια προέβη σε «γάµο» µε την ΕΡΑ και µαζί έφτιαξαν τη νέα κυβερνητική παράταξη την ΕΚΕ. Μιλάνε για τον νέο “προοδευτικό πόλο” στην Πρωτοβάθµια Εκπαίδευση την ίδια στιγµή που λιβανίζουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Μην επιτρέψεις στην κυβερνητική παράταξη ΕΚΕ/ΣΥΝΕΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζουν πως δήθεν έχουν τη στήριξη των εκπαιδευτικών στην εξαπάτηση και την κοροϊδία!

Μην επιτρέψεις στις παρατάξεις της ΔΑΚΕ και της ΔΗΣΥ/ΠΕΚ, στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να ισχυρίζονται µετά τις 7 Νοέµβρη πως οι «εκπαιδευτικοί έστειλαν µήνυµα αλλαγής», δηλαδή να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και να έρθει η Ν.Δ. ή µια νέα συγκυβέρνηση µε όλους µαζί.

Τους δοκίμασες για χρόνια! Γνωρίζεις καλά πού οδήγησε ο κυβερνητικός συνδικαλισµός το κίνηµα στον Κλάδο µας!

Μην τους δώσεις τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν  για άλλη µια φορά την ψήφο σου !

Καλούµε κάθε καλοπροαίρετο συνάδελφο να προβληµατιστεί για τη στάση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και του ΜΕΤΑ (Ενότητα-Πρωτοβουλία). Όλα τα προηγούµενα χρόνια αυτές οι δυνάµεις δε στήριξαν τη γραµµή της εναλλαγής αστικών κυβερνήσεων; Δεν έκαναν σηµαία την κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστερά»;

Δεν καλλιεργούσαν αυταπάτες για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που δήθεν είναι «ευάλωτη» στις πιέσεις του κινήµατος; Δε στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξαπάτηση µε το ΟΧΙ στο Δηµοψήφισµα; Για χρόνια, µαζί µε τις δυνάµεις του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έβαζαν ως γραµµή πάλης στα συνδικάτα «κοινά αριστερά ψηφοδέλτια, να βγάλουµε αριστερό αιρετό»;

Αυτή η γραµµή βοήθησε στην ανάπτυξη ενός κινήµατος σύγκρουσης µε την αντιλαϊκή πολιτική, ανεξάρτητα του ποιος κυβερνά ή καλλιέργησε αυταπάτες και οδήγησε σε απογοητεύσεις;

Η χρεοκοπηµένη λογική της «ουράς του κυβερνητικού συνδικαλισµού» οδηγεί αυτές τις ηγεσίες στο να πολεµούν κάθε προσπάθεια που γίνεται, ώστε οι ΕΛΜΕ και οι ΣΥΛΛΟΓΟΙ Εκπαιδευτικών να συµπορευτούν µε τα Εργατικά Συνδικάτα, τις Οµοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Την ίδια στιγµή κρατάνε ψηλά τα εξαπτέρυγα της ΑΔΕΔΥ και ταυτίζονται σε πολλές περιπτώσεις µε τις δυνάµεις του κυβερνητικού συνδικαλισµού σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ (π.χ. στην εξαπάτηση µε τη δήθεν υλοποίηση της Δίχρονης Προσχολικής Αγωγής).

Ο προσανατολισµός που εκφράζουν αυτές οι δυνάµεις στο κίνηµα δοκιµάστηκε!

Ηττήθηκε κατά κράτος γιατί ήταν και είναι επιζήµιος για το κίνηµα. Αυτή είναι η αλήθεια!

Συναδέλφισσα, συνάδελφε

Η επόµενη µέρα για την οποία µιλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι χτισµένη µε τα υλικά του χθες. Το τέλος των µνηµονίων και η λεγόµενη «κανονικότητα» στην εκπαίδευση δεν είναι τίποτε άλλο από την πιστή εφαρµογή των µνηµονικών µέτρων και περικοπών.

  • Είναι εδώ οι 700 µνηµονιακοί νόµοι, τα χαράτσια, να µατωµένα πλεονάσµατα έως το 2060, οι αντιασφαλιστικοί νόµοι, που οδηγούν την πλειοψηφία των συναδέλφων σε σύνταξη στα 67!
  • Είναι εδώ η δύσκολη καθηµερινότητα που ζούµε στο σχολείο από την αρχή της χρονιάς. Οι περικοπές ωρών, το χτύπηµα του ολοήµερου, το κλείσιµο των ολιγοµελών τµηµάτων στα ΕΠΑΛ, οι ανατροπές στις εργασιακές µας σχέσεις. Οι σχεδόν µηδενικές µεταθέσεις, η συµπλήρωση ωραρίου σε 4-5 σχολεία, η παράλληλη σε 4-5 µαθητές!
  • Είναι εδώ οι απολύσεις χιλιάδων αναπληρωτών, τα τσακισµένα εργασιακά δικαιώµατα των συµβασιούχων, το τεράστιο κόστος διαβίωσης. Η κυβερνητική απάτη µε εξαγγελίες για διορισµούς, που, όποτε και αν θα γίνουν, θα είναι σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών.
  • Είναι εδώ το σχολείο που στερεί όλο και περισσότερο το δικαίωµα των µαθητών στη µόρφωση, τον ελεύθερο χρόνο, τον πολιτισµό και τον αθλητισµό, που ορθώνει νέα ταξικά τείχη για τα παιδιά των εργατικών οικογενειών, που διαχωρίζει και ξεσκαρτάρει νέους ανθρώπους.

Κόψτους εσύ τον αέρα µε την ψήφο σου και τη συµµετοχή σου στον αγώνα!

Η Ν.Δ. πλειοδοτεί στα αντιλαϊκά µέτρα επιδιώκοντας να εµφανιστεί ως ο πιο γνήσιος εκφραστής των επιδιώξεων της Ε.Ε., του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ για την Εκπαίδευση και συνολικότερα για την οικονοµία και την κοινωνία. Η αλήθεια όµως είναι ότι από κοινού µε τον ΣΥΡΙΖΑ βαδίζουν στον ίδιο δρόµο, υπηρετούν τον ίδιο «θεό», την καπιταλιστική ανάπτυξη και την κερδοφορία των επιχειρηµατικών οµιλών.

Τσίπρας και Μητσοτάκης στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ από κοινού υποστήριξαν ότι «οι εργοδότες πρέπει να έχουν λόγο στον σχεδιασµό και την υλοποίηση της εκπαιδευτικής πολιτικής».

Συµφωνούν και δυο πως δεν υπάρχει δηµοσιονοµικός χώρος για την άµεση µονιµοποίηση 25.000 συµβασιούχων στην εκπαίδευση. Από την άλλη συµφωνούν µέχρι κεραίας στα δεκάδες δις (3,65% του ΑΕΠ), που προέβλεπε ο περσινός προϋπολογισµός να δοθούν απευθείας σε επιχειρηµατικούς οµίλους και στα 4.2 δις, που έδωσε η Ελλάδα το 2017 µόνο για ΝΑΤΟΙΚΕΣ δαπάνες. Ταυτόχρονα κανείς από τους δύο δεν είπε ότι θα καταργήσει έστω και έναν µνηµονιακό νόµο από τους 700 και πλέον που θα εφαρµόζονται ως το 2060!

Ύψωσε το ανάστημα σου ως εργαζόμενος και ως παιδαγωγός!

Το μέλλον των παιδιών μας δεν πρέπει να τους το χαρίζουμε!

Σήµερα γίνεται ακόµα πιο φανερό πως δεν υπάρχει φιλολαϊκή προοπτική µε τον λαϊκό παράγοντα στη γωνία, µε το πλαίσιο της οικονοµίας που θυσιάζει ζωές στη λογική «κόστους – οφέλους», όπως ζήσαµε στο Μάτι της Αττικής και αλλού.

ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θέλουν να εγκλωβίσουν το λαό και τον Κλάδο σε µια ανούσια αντιπαράθεση, όπως έχουµε ζήσει και παλιότερα µε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Προσπαθούν να χαράξουν κάλπικες διαχωριστικές γραµµές όσο περισσότερο αποκαλύπτεται η κοινή στρατηγική τους σύµπλευση.

Η δήλωση της Φώφης Γεννηµατά, ότι το ΚΙΝΑΛ µπορεί να παίξει τον ρόλο του καταλύτη σε µια ενδεχόµενη κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ µε τη Ν.Δ., ρίχνει και το τελευταίο φύλλο συκής! Δείχνει πως όλοι µαζί βαδίζουν σε κοινό δρόµο, έχουν κοινό προορισµό τη σταθερότητα για το κεφάλαιο, που εξασφαλίζεται µέσα από τη µόνιµη ανασφάλεια για τους εργαζόµενους.

Μην ψάχνεις να βρεις τις διαφορές µεταξύ τους! Κάνε εσύ τη διαφορά!

Συνάδελφε, συναδέλφισσα

Γνωρίζεις τις θέσεις και τη στάση της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών, των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Ακόµα και αν δε συµφωνείς σε όλα µαζί µας, µπορείς να διακρίνεις τη συνέπεια, την αγωνιστικότητα, τη σταθερή επιλογή υπέρ των συµφερόντων των εργαζοµένων.

Πολλοί συνάδελφοι τα προηγούµενα χρόνια ακολούθησαν τις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ, στήριξαν τις συνδικαλιστικές του παρατάξεις ή διάφορα σχήµατα, που συγκρότησε από κοινού µε τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, όµως δε νοµιµοποίησαν στη συνείδησή τους ούτε τα µνηµόνια που ψήφισε ούτε το ξέπλυµα στο ΝΑΤΟ, την Ε.Ε. και στα υπόλοιπα ιµπεριαλιστικά κοράκια. Σήµερα νιώθουν απογοητευµένοι και αναζητούν απαντήσεις και διέξοδο από τη σηµερινή κρίση του συνδικαλιστικού κινήµατος.

Σας λέµε µε το χέρι στην καρδιά και το νου καρφωµένο στο µέλλον!

Έχετε επιλογή και αυτή είναι στο µετερίζι του ταξικού αγώνα. Είναι ώρα να συµπορευτούµε µέσα από τα ψηφοδέλτια της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών (ΑΣΕ), µέσα στο Πανεργατικό Μέτωπο, µέσα στον αγώνα για τις δικές µας ανάγκες και όχι για τα κέρδη των λίγων! Να χτίσουµε ένα συνδικαλιστικό κίνηµα αντάξιο των προσδοκιών των µαθητών µας και όλων των εργαζοµένων, αντάξιο των απαιτήσεων των καιρών! Να στοχεύσουµε τις αιτίες που δηµιουργούν τα βάσανα για το λαό και µε ενότητα, οργάνωση, κοινωνική συµµαχία, να ανατρέψουµε κάθε αντιλαϊκή πολιτική.

Δυνάµωσε το Πανεργατικό Μέτωπο της ελπίδας και της προοπτικής!

Στις 7 Νοέµβρη ψήφισε

Α.Σ.Ε. ψηφ. που στηρίζει το ΠΑΜΕ

 

ΠΡΟΣΛΗΣΗ ΣΕ ΘΕΑΤΡΟ

ΠΑΜΕ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΜΠΤΗ 25 ΟΚΤΩΒΡΗ

Ο «Φεγγίτης»

 

Το πολυβραβευμένο έργο «Φεγγίτης» (Skylight) του Βρετανού θεατρικού συγγραφέα, σεναριογράφου και σκηνοθέτη Sir David Hare, συνεχίζει από τον Οκτώβριο για δεύτερη χρονιά, στο θέατρο Εμπορικόν.

Σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη και μετάφραση Μιρέλλας Παπαοικονόμου, με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Καταλειφό και τη Λουκία Μιχαλοπούλου,  Ο «Φεγγίτης» διερευνά και διαπραγματεύεται εύστοχα αλλά και με χιούμορ, το κατά πόσο μία σχέση αγάπης θα μπορούσε να υφίσταται ανάμεσα σε δύο ανθρώπους με διαφορετικές κοινωνικές και πολιτικές κοσμοθεωρίες και συμπεριφορές..


Αναχώρηση πούλμαν από το Παρκινγκ του Δημαρχείου στις 8.00 μμ Πέμπτη 25/10/2018

 (έναρξη παράστασης 9 μμ ) Τιμή με πούλμαν :  15 ευρώ. Τα εισιτήρια προπληρώνονται

 

Για  κρατήσεις- πληροφορίες στα μέλη του ΔΣ ή στα τηλ 6945259403/ 694912198

Με αφορμή τη συζήτηση για τη χορηγία του ιδρύματος Μποδοσάκη σε σχολεία του Βόλου


Με αφορμή τη συζήτηση για τη  χορηγία του ιδρύματος Μποδοσάκη σε σχολεία του Βόλου

Η «φιλανθρωπία» έχει μετατρέψει τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς σε επαίτες!

«Το έγκλημα είναι τόσο μάταιο όσο και η φιλανθρωπία»

 (Ευγένιος Ιονέσκο)

Με αφορμή την απόφαση της ΕΛΜΕ Μαγνησίας, που υπερασπίζεται τα αυτονόητα για τα σχολεία και τον δημόσιο χαρακτήρα τους, ξέσπασε μια πρωτόγνωρη επίθεση από διάφορα συστημικά ΜΜΕ, αλλά και τον πρόεδρο της Ν.Δ. ενάντια σε όλους όσους υπερασπίζονται τη θέση πως “τα σχολεία πρέπει να χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι από κάθε είδους χορηγίες”. Ακριβώς την ίδια θέση με τον πρόεδρο της Ν.Δ. πήρε και ο Υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου σε συνέντευξή του σε τοπικό κανάλι της Θεσσαλίας εκθειάζοντας το έργο των διάφορων ιδρυμάτων και κρύβοντας τις ευθύνες και της δικής του κυβέρνησης. Ο Δ/ντής Εκπαίδευσης Μαγνησίας «οργάνωσε τη χορηγία» αυτή, διαβιβάζοντας τα σχετικά αιτήματα των σχολείων στο «ίδρυμα Μποδοσάκη». Ακόμα και ο Υπουργός Παιδείας, ο κ. Γαβρόγλου, ήταν μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου ενός άλλου πολύ γνωστού «ευαγούς φιλανθρωπικού ιδρύματος» του ιδρύματος Λάτση.

Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει την πολιτική υποχρηματοδότησης των σχολείων, με αποτέλεσμα να διογκώνονται οι ανάγκες και τα προβλήματα. Και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποδεχόμενη τη λογική “το σχολείο να αναζήτα πόρους για να καλύπτει τις ανάγκες του” προωθεί και εφαρμόζει αυτή την πολιτική των «χορηγιών». Η συζήτηση για τη «χορηγία – φιλανθρωπία» του ιδρύματος Μποδοσάκη στα σχολεία του Βόλου, οι δηλώσεις του Προέδρου της ΝΔ και του Υπουργού Παιδείας αναδεικνύουν την απόλυτη ταύτισή τους τους και στο ζήτημα της διείσδυσης των επιχειρηματικών ομίλων στον χώρο της δημόσιας παιδείας, ανεξάρτητα με τη μορφή ή τη νομική υπόσταση που χρησιμοποιούν σαν όχημα για αυτή τους τη διείσδυση.

Η περιβόητη «χορηγία» αφορούσε επιλεκτική ενίσχυση σε 21 από τα 34 Γυμνάσια του Νομού Μαγνησίας. Η βολική ψευτοαντιπαράθεση που ξέσπασε τις τελευταίες ημέρες, για το αν τα σχολεία θα δεχθούν τη «χορηγία» ή όχι, κρύβει την άσχημη κατάσταση που υπάρχει συνολικά στις υποδομές.

Η υποχρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης, που συνεχίζεται εντεινόμενη και από τη σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ) μετατρέπει τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς σε «επαίτες» έτσι, ώστε να μπορέσουν καλύψουν τα στοιχειώδη για τη λειτουργία τους.

Η κατάσταση είναι γνωστή σε όλους, με τις περιβόητες λίστες στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς (ακόμα και το φωτοτυπικό χαρτί πηγαίνουν τα παιδιά στα σχολεία), με την εθελοντική δουλειά των γονιών για μικροεπισκευές και την οικονομική ενίσχυση των σχολικών μονάδων από τους Συλλόγους Γονέων (καθαριότητα, αναλώσιμα, μπάλες κλπ.).

Η έλλειψη σύγχρονων υλικοτεχνικών υποδομών είναι παντελής. Βιβλιοθήκη έχουν το 56% των Γυμνασίων, 50% των Λυκείων, το 37% των ΕΠΑΛ. Γυμναστήριο έχουν το 42% των Γυμνασίων, 42% των Λυκείων, 17% των ΕΠΑΛ. Εργαστήρια φυσικών επιστημών έχουν τα μισά ΕΠΑΛ. Την ίδια ώρα υπάρχουν ακόμα ελλείψεις σε εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό στα σχολεία. Όλα αυτά θα περιμένουμε να λυθούν από χορηγίες;

Η θέση της ΝΔ, του Κ. Μητσοτάκη και του Υπουργού Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, που προτείνουν ως λύση την εξάρτηση από τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις χορηγίες βαφτίζοντάς την «σύνδεση με την κοινωνία» είναι επικίνδυνη. Η υπεράσπιση της δωρεάν παιδείας και η απαίτηση να καλύπτονται όλες οι ανάγκες για τη λειτουργία του από την πολιτεία, σύμφωνα με τον Κυρ. Μητσοτάκη είναι «φοβική νοοτροπία που θέλουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια αποκομμένα από την κοινωνία». Θεωρεί, προφανώς, φυσικό τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί να παρακαλούν για «χορηγίες» και να εξαρτούν τη λειτουργία τους από αυτές, με αντάλλαγμα, βεβαίως, να γίνονται πεδίο κερδοφορίας και διαφήμισης των επιχειρηματικών ομίλων.

Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα με τους πολυεθνικούς ομίλους, που «μπαινοβγαίνουν» στα σχολεία, με τις ευλογίες της διοίκησης και του Υπουργείου Παιδείας, όπως η COCA – COLA στη Θεσ/νίκη, ο όμιλος ΕΛΠΕ στη Δυτική Αθήνα, ο TAP Καβάλας, η Εθνική Τράπεζα κλπ. Ο κατάλογος είναι μεγάλος..

Η σπουδή διαφόρων παραγόντων να στοιχηθούν πίσω από το «ευαγές» Ίδρυμα Μποδοσάκη ενάντια στην ομόφωνη απόφαση της ΕΛΜΕ Μαγνησίας, κρύβει τις σοβαρές ευθύνες τους για την τραγική κατάσταση των σχολείων της περιοχής.

Η Δημοτική Αρχή του Βόλου, που έσπευσε να καταγγείλει την ΕΛΜΕ, είναι υπόλογη και υπεύθυνη για την απόλυτη εγκατάλειψη των σχολείων του δήμου. Μόλις πριν τέσσερις μέρες από τύχη δε θρηνήσαμε θύματα, όταν κατέρρευσε ο σοβάς από την οροφή σχολικής αίθουσας στο 1ο ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας.

Προκαλεί, επίσης, η στάση του πρόεδρου της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ), ο οποίος, αφού του τράβηξαν το αυτί από την Νέα Δημοκρατία, θέλησε, με δηλώσεις του, να διαχωρίσει τις «κακές» πολυεθνικές από τα «ψυχοπονιάρικα» ιδρύματα. Επί της ουσίας, άδειασε την ΕΛΜΕ Μαγνησίας και τους συναδέλφους και έδωσε κάλυψη στις επιθέσεις της ΝΔ και των ΜΜΕ, που είναι φίλα προσκείμενοι σε αυτή.

Απέναντι στην πολιτική της υποχρηματοδότησης, που μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε «επαίτες» και αναγκάζει τους γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη μόρφωση των παιδιών τους, οφείλουμε να αντισταθούμε.

Σήμερα, είναι ανάγκη, μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά, οι εκπαιδευτικοί συσπειρωμένοι στα σωματεία τους να αγωνιστούν μαζί με το μαθητικό και γονεϊκό κίνημα για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών τους.

Καλούμε εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς:

  • Να απαιτήσουν και να διεκδικήσουν να δοθεί άμεσα γενναία κρατική χρηματοδότηση στις σχολικές επιτροπές για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των σχολείων.
  • Να οργανώσουν και να εντείνουν την πάλη τους, ώστε από κοινού γονείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές, όλο το εργατικό-λαϊκό κίνημα, να απαιτήσουν από το κράτος την εξασφάλιση όλων των αναγκαίων όρων για τη λειτουργία των σχολείων αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό.
  • Να μη νομιμοποιήσουν τη λογική των σχολείων πολλών ταχυτήτων, του μπαλώματος των χορηγιών, που καλλιεργεί η κρατική και τοπική διοίκηση, σε συνεργασία με τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Αυτοί που μας πετάνε στα μούτρα ένα ξεροκόμματο είναι αυτοί που μας στερούν τα δικαιώματά μας στη δουλειά, τη μόρφωση και τη ζωή.

Αθήνα 5/10/2018