Πρόταση της ΑΣΕ στην 87^η Γ.Σ. της ΔΟΕ

για το Πρόγραμμα Δράσης του Κλάδου

 

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

σε σχέση με το κρίσιμο κομβικό ζήτημα της Συνέλευσης, που αφορά το πρόγραμμα δράσης, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι πρώτο και βασικό είναι ότι το πρόγραμμα δράσης σε οποιοδήποτε επίπεδο του συνδικαλιστικού κινήματος, από πρωτοβάθμιο σωματείο μέχρι και την Ομοσπονδία, δε μπορεί να παρουσιάζεται ξεκομμένο από το πλαίσιο, από τον προσανατολισμό και από το περιεχόμενο πάλης που έχει ο αγώνας. Αυτό το πλαίσιο και το περιεχόμενο πάλης, που συμφέρει τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα και τους εκπαιδευτικούς, αναδείξαμε όλες αυτές τις μέρες στη Γενική Συνέλευση.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

αυτό που χρειαζόμαστε είναι κίνημα σύγκρουσης και ανατροπής αυτής της πολιτικής. Της πολιτικής που γεννάει την ανεργία, την ανασφάλεια, την ελαστική εργασία και τις απολύσεις αναπληρωτών. Χωρίς τέτοια γραμμή, όλο αυτό το πλαίσιο και τα αιτήματα που γράφονται στο πάνελ είναι άσφαιρα, είναι κενό γράμμα. Και είναι φανερό ότι έχουμε άλλη γραμμή, άλλη κατεύθυνση, σε κόντρα με αυτή που αποφασίζεται και αυτή τη γραμμή θα επιδιώξουμε στα πρωτοβάθμια σωματεία, στην οργάνωση της πάλης από τα κάτω, εκεί που χτυπάει η καρδιά του συνδικαλιστικού κινήματος θα κάνουμε πράξη.

Όμως, συνάδελφοι, κοιτάξτε να δείτε, ακούσαμε εδώ πέρα, κυρίως από τους συναδέλφους της ΔΗΣΥ αλλά και από τη ΔΑΚΕ ότι, όταν μιλάμε για μονιμοποίηση των συμβασιούχων εδώ και τώρα, αυτός είναι λαϊκισμός. Αλήθεια, συνάδελφοι, είναι λαϊκισμός να παλέψουμε για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά; Και ρωτάμε μήπως (κι απευθυνόμαστε ειδικά στην ηγεσία της ΔΗΣΥ) μήπως έχετε πάρει πολύ σοβαρά την υπεράσπιση του αντιδραστικού περιεχομένου της κοινωνικής συμμαχίας και έχετε αναλάβει εργολαβία αυτή τη δουλειά; Τι δράση μπορεί να οργανωθεί με τέτοια γραμμή και τέτοιο πλαίσιο; Από πότε κριτήριο για τις δικές μας διεκδικήσεις, τις ανάγκες και της ζωής μας θα είναι ο ρεαλισμός, που μας επιβάλει η ΕΕ, οι κυβερνήσεις τους, η αντιλαϊκή τους πολιτική; Από πότε θα είναι αυτό το κριτήριο, που η ΓΣ και το συνδικαλιστικό κίνημα θα διατυπώνει διεκδικήσεις;

Γιατί αν πάμε με αυτό (το κριτήριο), ξέρετε ποιος είναι ο ρεαλισμός; Να απολύονται συμβασιούχοι κάθε χρόνο, αυτό είναι ρεαλιστικό γι” αυτή την οικονομία! Ρεαλισμός είναι να υπάρχουν και να γενικεύονται ελαστικές εργασιακές σχέσεις! Ρεαλισμός είναι τα 400 maximoum βασικός μισθός. Ρεαλισμός είναι τα παιδιά μας, οι απόφοιτοι σπουδών να παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς για να επιβιώσουν. Αυτός είναι ο ρεαλισμός σας!

Εδώ λοιπόν γίνεται φανερό αυτό που λέμε και δεν είναι σύνθημα, είναι ουσία, ότι υπάρχει μία γραμμή ενσωμάτωσης και μόνο μία γραμμή πάλης που μπορεί να υπηρετήσει τις ανάγκες των εργαζομένων. Και φυσικά, συνάδελφοι, η λογική που λέει κι ακούστηκε απ” όλες σχεδόν τις πλευρές ότι υπερασπιζόμαστε όλοι μας το δημόσιο δωρεάν σχολείο είναι μισή! Είναι μισή! Δεν υπερασπιζόμαστε τη σημερινή πραγματικότητα που υπάρχει στην εκπαίδευση και στη ζωή μας, γιατί στο σημερινό σχολείο, στο σημερινό δημόσιο σχολείο υπάρχουν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στο σημερινό δημόσιο σχολείο 3 δις πληρώνουν από τις τσέπες τους οι λαϊκές οικογένειες για τη μόρφωση των παιδιών τους! Στο σημερινό δημόσιο σχολείο αναγκάζονται γονείς να πληρώνουν ιδιωτική παράλληλη στήριξη, επειδή δεν καλύπτονται οι μορφωτικές ανάγκες των παιδιών τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Υπερασπιζόμαστε τις ανάγκες μας! Κι αυτό που βρόντηξε και ήταν στο στόμα όλων των εργαζομένων στις 30 του μήνα (εννοεί στην Πανεργατική Απεργία 30/5/2018) στις συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ήταν «ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ»! Σύγκρουση λοιπόν χρειάζεται με αυτήν την πολιτική!

Και κάτι ακόμα πριν μπω στη συγκεκριμένη πρόταση: Χρειάζεται, συνάδελφοι και συναδέλφισσες, ένα συνδικάτο στον Κλάδο της Εκπαίδευσης οφείλει κατά τη γνώμη μας να το κάνει, να φωτίσει τις διεκδικήσεις, το πλαίσιο πάλης του, ό,τι κι αν διατυπώνει στον λόγο του, από μία μοναδική σκοπιά κι αυτή είναι η ανάγκη των παιδιών της εργατικής τάξης και της λαϊκής οικογένειας, οι μορφωτικές ανάγκες! Μόνο έτσι, σωστά, μπορεί να έρθει στο επίκεντρο ο μαθητής του τελευταίου θρανίου, ο πρόσφυγας, ο μετανάστης, το παιδί από το Πέραμα και το Κερατσίνι, το παιδί από τις εργατικές γωνιές. Μόνο με το σύνθημα «εργάτη κάνε υπόθεση δική σου το μέλλον και τη μόρφωση που θα “χει το παιδί σου» μπορεί να ανασάνει το συνδικαλιστικό κίνημα και να έχουνε το πρόσωπο, το σθένος, να γίνουμε φάροι αγώνα, χέρι-χέρι μαζί με την εργατική τάξη, γιατί περισσότεροι από κει προερχόμαστε και σ” αυτήν ελπίζουμε να αλλάξει η κατάσταση.

Τέλος, συγκεκριμένα βήματα οργάνωση της πάλης, όχι γενικολογίες:

1ο: Οργάνωση της πάλης με στόχο «την ακύρωση κάθε διαδικασίας αντιδραστικής κρατικής αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα» και ανάδειξη του περιεχομένου που έχει αυτή η αξιολόγηση. Και το περιεχόμενό της αφορά το ίδιο το σχολείο, τη λειτουργία του και τις απαιτήσεις που έχει το μεγάλο κεφάλαιο από τον ρόλο της εκπαίδευσης σήμερα.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

σήμερα, σ” αυτήν εδώ την αίθουσα πρέπει να παρθεί απόφαση κήρυξης ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης. Όλα τα άλλα είναι πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα! Και όσοι μιλάνε και τοποθετούνται με τέτοιον τρόπο, ότι δηλαδή θα υποστηρίξουν τη διαδικασία απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, για να είναι συνεπείς, γιατί ακούσαμε κάποια πράγματα από την πρώτη τοποθέτηση, οφείλουν σήμερα σ” αυτήν εδώ την αίθουσα να ψηφίσουν κήρυξη απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, κάλεσμα των αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια, που συνεδριάζουν το επόμενο διάστημα, να μη γίνουν αξιολογητές, να σταθούν στο πλάι των συναδέλφων και να μη λειτουργήσουν σαν απεργοσπαστικός μηχανισμός. Οι Σύλλογοι Διδασκόντων να μη συμπληρώσουν ανάλογα ερωτηματολόγια, οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών κάτω να πάρουν τώρα αποφάσεις για τη στήριξη αυτού του αγώνα, οι Σύλλογοι Διδασκόντων να φτιάξουν πρακτικά (απεργίας-αποχής)  και όλα τα συγκεκριμένα μέτρα. Η Ομοσπονδία αύριο το πρωί να στείλει εξώδικα και όλο το πλαίσιο το οργανωτικό που χρειάζεται για να υπάρχει στα χέρια μας αυτό το όπλο. Όποιος αυτό δεν το ψηφίσει σήμερα υπονομεύει αυτή την προσπάθεια να οργανωθεί αυτός ο αγώνας.

2ο. Είναι αυτονόητο στο επόμενο διάστημα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία να οργανώσουν πολύμορφες παρεμβάσεις  στις Περιφερειακές Διευθύνσεις, στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης ενάντια στην εφαρμογή του Π.Δ. 79, ενάντια στις υποχρεωτικές μετακινήσεις, ενάντια στις συγχωνεύσεις, ενάντια στις πλαστές υπεραριθμίες. Χρειάζεται στην πράξη, εκεί να ακυρώσουμε όλα αυτά τα σχέδια.

3ο. Χρειάζεται άμεσα και στους Δήμους στους 184 που εφαρμόζεται η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή αλλά και εκεί που δεν εφαρμόζεται να δυναμώσει ένα διεκδικητικό κίνημα, μαζί με τους γονείς, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, που θα επιβάλει τη δημιουργία όλων αυτών των όρων όλων αυτών των προϋποθέσεων για να γίνει πράξη αυτό το δίκαιο αίτημα!

4ο. Χρειάζεται το συνδικαλιστικό κίνημα να έχει ετοιμότητα πλήρη για όλες τις εξελίξεις που μπορεί να έχουμε μπροστά μας το επόμενο διάστημα. Χρειάζεται να δυναμώσει η πολύμορφη αντιπαράθεση με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με κάθε προσπάθεια συντονισμού της χώρας μας σ” αυτούς τους σχεδιασμούς, με κάθε βήμα που κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να εμπλέξει πιο βαθιά τον ελληνικό λαό σ” αυτούς τους σχεδιασμούς.

5ο. Χρειάζεται το συνδικαλιστικό κίνημα να απλώσει χέρι αλληλεγγύης σε όλους τους Κλάδους που το επόμενο διάστημα θα βρεθούν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. 17 Ιουλίου στον χώρο του εμπορίου. Στις κινητοποιήσεις των συνταξιούχων ενάντια στην εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου του πετσοκόμματος των συντάξεων. Μαζί λοιπόν όλοι οι εργαζόμενοι.

6ο. Τέλος, ο Σεπτέμβρης, από την πρώτη μέρα που ανοίγουν τα σχολεία, πρέπει να ξεκινήσει με κύκλο Γενικών Συνελεύσεων όλων των πρωτοβάθμιων σωματείων, με προσπάθεια οι Γ.Σ. να έχουν συμμετοχή, μαζικότητα, σ” αυτές να συμμετέχουν όλοι οι συνάδελφοι συμβασιούχοι. Μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις θα αποφασίσουμε με τον λόγο στους συναδέλφους το αγωνιστικό πρόγραμμα, το απεργιακό πρόγραμμα του Κλάδου με αιχμή το ζήτημα των μόνιμων διορισμών. Θα πάρουμε αποφάσεις που θα δώσουν συνέχεια στους φετινούς αγώνες που αυτοί οργανώθηκαν και παλεύτηκαν από τη βάση του Κλάδου. Φυσικά χρειάζεται να παρθούν όλα τα μέτρα ώστε οι αποφάσεις αυτές να είναι συγκεκριμένες, να υπάρξει ολομέλεια προέδρων που θα οριοθετήσει σαφώς και τις ημερομηνίες και την παραπέρα αγωνιστική κλιμάκωση.

Από τη δική μας πλευρά, στα σωματεία, στις επιτροπές αγώνα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, μέσα από τα Πρωτοβάθμια Σωματεία, θα επιδιώξουν αυτό το πρόγραμμα δράσης, αυτό το περιεχόμενο πάλης να ακουμπήσει όσους περισσότερους συναδέλφους γίνεται.

Αυτός είναι ο μονόδρομος κι αυτός ο μονόδρομος θα είναι σε κόντρα με τη συναίνεση, με την υποταγή και με την όλη λογική που προσπαθεί να φορέσει η πλειοψηφία του Κλάδου.

Εκεί βρίσκεται η ελπίδα. Εκεί θα βρεθούμε όλοι όσοι έχουν τη διάθεση και τη θέληση να παλέψουν για τα δίκια μας!

 

Δείτε edupame.gr ή στον σύνδεσμο https://goo.gl/GHDh9X

Αθήνα, 25/6/2018

Κάλεσμα αγώνα και συμπόρευσης με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για τη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή που μας αξίζει!

Οι δικές μας ανάγκες μπροστά!

Συνάδελφε, συναδέλφισσα αντιπρόσωπε,

η 87 Γ.Σ. της ΔΟΕ γίνεται σε μια περίοδο πυκνών και ποικίλων εξελίξεων, που θα έχουν επιπτώσεις στη ζωή και τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων!

Η δύναμή μας βρίσκεται στην οργάνωση στο σωματείο μας, στη συλλογική διεκδίκηση και συμμετοχή, στην κοινή πάλη με τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Μην αφήνεις άλλους να αποφασίζουν για σένα! Μην ανέχεσαι την απαξίωση των Γενικών Συνελεύσεων, του Σωματείου, της Ομοσπονδίας!

Συναδέλφισσα, συνάδελφε, 

Με τη δική σου στάση θα διαμορφώσεις τι Σωματείο και τι Ομοσπονδία θα έχουμε.  Είναι στο δικό σου χέρι να μαζικοποιηθούν ακόμα πιο πολύ οι αγώνες μας και να δυναμώσει ο προσανατολισμός τους απέναντι στον κοινό εχθρό μας, που είναι η πολιτική των κομμάτων που πίνουν νερό στο όνομα της Ε.Ε., των κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ. Το ταξικό κίνημα, τα σωματεία, οι Ομοσπονδίες, οι Επιτροπές Αγώνα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι η μόνη δύναμη που έχει και κάνει πράξη πλαίσιο πάλης και πρόγραμμα δράσης υπέρ των εργαζομένων!

 Είναι ώρα να αλλάξει η κατάσταση στους Συλλόγους μας, στην Ομοσπονδία, στο εκπαιδευτικό κίνημα γενικότερα! Να γίνει βήμα αναζωογόνησης στη ζωή και τη δράση τους, με ισχυρό τον ταξικό πόλο, το ΠΑΜΕ και με όλους εσάς στη δράση!

Συναδέλφισσα, συνάδελφε, 

Η ΑΣΕ και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ:

• Δεν καλλιέργησαν αυταπάτες για τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και καμίας άλλης αντιλαϊκής κυβέρνησης. Αντιθέτως, πάλεψαν για τον ταξικό προσανατολισμό του κινήματος, για να γίνουν τα σωματεία το πραγματικό σπίτι όλων των εργαζομένων, κόντρα στα φαινόμενα διάλυσης και εκφυλισμού.
• Δεν έχουν δεσμεύσεις απέναντι στο κράτος και τη διοίκηση, γιατί δεν τους συνδέει κανένας ομφάλιος λώρος μαζί τους.
• Καταθέτουν και παλεύουν πλαίσιο πάλης που θέτει στο επίκεντρο τις ανάγκες των εργαζομένων, κόντρα στις επιδιώξεις του κεφαλαίου.
• Αντιμετωπίζουν το ζήτημα του σχολείου, της μόρφωσης συνολικά, ως λαϊκό πρόβλημα, που αφορά πρώτα απ΄ όλα τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους. Παλεύουν για να γίνει πράξη το σύνθημα «εργάτη κάνε υπόθεση δική σου το μέλλον και τη μόρφωση που θα ’χει το παιδί σου»!
• Είμαστε η μόνη δύναμη που παλεύει με συνέπεια το στόχο για «μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα» και θέτουμε το ζήτημα της άμεσης μονιμοποίησης όλων των αναπληρωτών χωρίς να μπαίνουμε στη λογική των «κριτηρίων».

Πιστεύουμε ότι έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε το δίκιο μας! Αρκεί να μπεις στον Αγώνα!

Χρειάζεται όμως άλλη πορεία στη ΔΟΕ και τον Σύλλογο. Άλλους αγώνες, με ταξικό προσανατολισμό και στη γραμμή της σύγκρουσης με ΕΕ-κεφάλαιο-κυβέρνηση, άλλα κόμματα του κεφαλαίου και τον κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό. Κάνε τώρα το πρώτο βήμα. Μπες στη δράση και τον αγώνα! Γίνε εσύ ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων!

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Η πλειοψηφία των δυνάμεων των κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΗΣΥ/ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ) αποτελούν πραγματικό εμπόδιο στην αποφασιστική οργάνωση του αγώνα για τα μικρά αλλά και μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης και όχι μόνο. Δεν μπορείς να είσαι στο ίδιο στρατόπεδο με το Υπ. Παιδείας, με τις Δημοτικές και Περιφερειακές Διοικήσεις, με τους βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στο νομό και με τη Διοίκηση στην Εκπαίδευση και ταυτόχρονα να παλεύεις εναντίον τους!

Σε κεντρικό επίπεδο (ΔΟΕ) αλλά και τοπικά οι δυνάμεις αυτές στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική, το αφήγημα της «δίκαιης ανάπτυξης», τη στρατηγική της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ για την Εκπαίδευση. Αποτελούν το καλύτερο στήριγμα των κυβερνήσεων. Οι δυνάμεις της ΔΑΚΕ και της ΔΗΣΥ, που μαζί με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πλειοψηφούν στη ΔΟΕ, δεν κήρυξαν καμία από τις μεγάλες πανεργατικές κινητοποιήσεις ενάντια στον απεργοκτόνο νόμο αλλά και στα μέτρα της 3^ης και 4^ης αξιολόγησης. Αρνήθηκαν επανειλημμένα να στηρίξουν με απεργία τον δίκαιο αγώνα  των συναδέλφων αναπληρωτών – συμβασιούχων εκπαιδευτικών. Δεν οργάνωσαν κανέναν αγώνα, το πολύ πολύ ήταν παρόντες στις κινητοποιήσεις χωρίς να έχουν κάνει τίποτα για την επιτυχία τους!! Χαρακτηριστικό παράδειγμα η 7^η Ιούνη 2018 και η κινητοποίηση ενάντια στο νομοσχέδιο για τις νέες δομές!

Χαρακτηριστική είναι η στάση τους στο ζήτημα της Προσχολικής Αγωγής.  Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ψήφισε έναν «κολοβό» νόμο, που δεν ικανοποιεί το αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή Δημόσια και Δωρεάν για όλα τα παιδιά και δεν προβλέπει ούτε 1€ δαπάνη για κτήρια και προσλήψεις προσωπικού, αυτές οι δυνάμεις μιλάνε για «νίκη του κλάδου» κρύβοντας την αλήθεια από τους συναδέλφους και δίνοντας άλλοθι στην κυβέρνηση. Κι όταν βγήκε η ΚΥΑ που μόνο 184 Δήμοι θα εφαρμόσουν τη Δίχρονη Προσχολική από το 2018, γκρινιάζουν ότι «εξαπατήθηκαν» και ότι η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει τον νόμο! Δεν είναι τυχαίο ότι ο Υπ. Παιδείας τους ευχαρίστησε για την απλόχερη στήριξή τους στον εμπαιγμό, που εσκεμμένα έπαιξε ενάντια στα παιδιά, τις λαϊκές οικογένειες και τους εκπαιδευτικούς!

Δε χρειαζόμαστε συνδικάτα και συνδικαλιστές που στρώνουν το έδαφος για να ανεβοκατεβαίνουν αντιλαϊκές κυβερνήσεις, όπως έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα επιχειρούν να κάνουν με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ (Κίνημα Αλλαγής)!

Κατά τη γνώμη μας το Συνδικάτο και το Εκπαιδευτικό Κίνημα οφείλει:

• Να είναι χειραφετημένο από τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που υλοποιούν την αντιλαϊκή πολιτική, που ψηφίζουν μνημόνια και αντιεκπαιδευτικά μέτρα καθώς και από τους τοπικούς τους εκπροσώπους.
• Να καταγγέλλει τις αυθαιρεσίες της διοίκησης της εκπαίδευσης σε τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο και όχι να είναι χέρι – χέρι μαζί της.

Συναδέλφισσα, συνάδελφε, 

Μπροστά και στις τελευταίες εξελίξεις, που η κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι ήταν κοροϊδία το Δημοψήφισμα του 2015, εντείνει την επίθεση και παράλληλα γίνεται η «αριστερά του ΝΑΤΟ», θα θέλαμε να απευθυνθούμε ιδιαίτερα στους συναδέλφους που στήριξαν τα προηγούμενα χρόνια τον ΣΥΡΙΖΑ και τις συνδικαλιστικές του παρατάξεις στη ΔΟΕ αλλά και στην ΑΔΕΔΥ (ΕΡΑ και ΑΕΕΚΕ) και σήμερα νιώθουν απογοητευμένοι και προδομένοι, έχουν όμως υγιή προβληματισμό για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος. Συμπορευτείτε με το ταξικό κίνημα!

Αυτοί που υπόσχονταν ότι μ΄ ένα νόμο και ένα άρθρο θα καταργούσαν τα μνημόνια, τώρα δυναμώνουν την αντιλαϊκή επίθεση. Τώρα όλοι μαζί ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και οι δορυφόροι τους «σέρνουν το χορό» για λογαριασμό των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Τώρα ζεις από πρώτο χέρι το πετσόκομμα των μισθών, τους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας, τη φοροληστεία, το τσάκισμα των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και όταν ήταν στο 3% υποστήριζε ότι «το κοινό σπίτι μας είναι η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ»! Επιλέχθηκε ώστε να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» για το σύστημα υλοποιώντας μέτρα που δεν μπορούσαν να περάσουν τα «κλασικά» αστικά κόμματα.  Εξαπάτησε συνειδητά μεγάλα τμήματα εργαζομένων έχοντας τη στήριξη και δυνάμεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Αποδεικνύεται, από την ίδια τη ζωή, ότι λύση υπέρ των εργαζομένων εντός των πλαισίων της αντιλαϊκής πολιτικής, της Ε.Ε. και των Μνημονίων δεν υπάρχει. Δε συμβιβάζονται από τη μια τα κέρδη των μονοπωλίων, η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και η στρατηγική της «γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας», στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή, και από την άλλη τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα, τα μορφωτικά δικαιώματα και η ζωή με δικαιώματα και ειρήνη, για τους εργαζόμενους. Μόνο σε σύγκρουση με αυτή την πολιτική υπάρχει η πραγματική ελπίδα και η διέξοδος για τους εργαζόμενους αλλά και η δυνατότητα απόσπασης κατακτήσεων.

Μια σειρά συνδικαλιστικές δυνάμεις, όπως π.χ. οι Παρεμβάσεις/ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συμπορεύτηκαν με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ όλα τα προηγούμενα χρόνια, είτε σε κοινά ψηφοδέλτια στο σωματείο είτε καλλιεργώντας συνειδητά αυταπάτες για την «πρώτη φορά αριστερά», την «περήφανη διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ», «το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα» (αλήθεια τι έχουν να πουν τώρα που και ο ίδιος ο Τσίπρα αναγνωρίζει ότι το ΟΧΙ του, που το ίδιο βράδυ έγινε ΝΑΙ, ήταν κοροϊδία;).

Η στάση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στην Απεργία στις 30 Μάη, το γεγονός ότι έφτασαν στο σημείο να καλούν τους συνάδελφους να μην απεργήσουν, ότι στην Αθήνα καλούσαν σε 5 συγκεντρώσεις (!) δεν αποδεικνύει την αφερεγγυότητα και τον τυχοδιωκτισμό τους; Δε φανερώνει το αδιέξοδο της πολιτικής ουράς στην ΑΔΕΔΥ, τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ, που εδώ και χρόνια ακολουθούν; Αλήθεια η  ΑΔΕΔΥ στις 30 Μάη πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο;

Ρωτάμε κάθε καλοπροαίρετο συνάδελφο, που νοιάζεται για τις εξελίξεις και την πορεία του κινήματος: Η στάση αυτών των δυνάμεων βοήθησε τους εργαζόμενους στην πάλη τους, προετοίμασε για τις εξελίξεις που έρχονταν ή αφόπλισε τελικά το συνδικαλιστικό κίνημα; Η ταύτιση των Παρεμβάσεων με την πλειοψηφία της ΔΟΕ σε κρίσιμα ζητήματα, όπως π.χ. στη στήριξη της κυβερνητικής κοροϊδίας με την Προσχολική Αγωγή, βοηθάει τους συναδέλφους να παλέψουν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική ή καλλιεργεί νέες αυταπάτες; Η στήριξη που δίνουν στην πλειοψηφία της ΔΟΕ, ακόμα και μέσα από κοινές εισηγήσεις προς τους Συλλόγους, συμβάλλει στην αναζωογόνηση του κινήματος ή μπαίνει εμπόδιο; Όταν μιλούν για διορισμούς με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία και όχι για άμεση μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών βοηθούν στην ενότητα των συναδέλφων συμβασιούχων ή «ξελασπώνουν» στην πράξη την κυβέρνηση;

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Παρά τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς σου, παρά τις όποιες διαφωνίες, που μπορεί να έχεις, σε καλούμε να πάρεις υπόψη σου τη συνέπεια, τις θέσεις και τη στάση του ΠΑΜΕ. Να μετρήσεις τον ρόλο που παίζει κάθε δύναμη μέσα στο κίνημα. Να κάνεις βήμα συμπόρευσης με το ταξικό κίνημα.

Όλο το προηγούμενο διάστημα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τα σωματεία και οι συνδικαλιστές που συμπορεύονται μ΄ αυτό πρωτοστάτησαν για να παρεμποδίσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, να οργανωθεί η αντίσταση και η αντεπίθεση των εργαζομένων. Αυτό που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι λένε στους τόπους δουλειάς, ότι «αν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ δε θα κουνιόταν φύλλο» και ότι το ΠΑΜΕ «έσωσε την τιμή του συνδικαλιστικού κινήματος», δεν είναι υπερβολή.

Συμπορεύσου με το ΠΑΜΕ, ενίσχυσε την ΑΣΕ την επόμενη χρονιά στις εκλογές για Δ.Σ. Συλλόγων, εκλογές αιρετών και φυσικά αντιπροσώπων για την 88^η εκλογική Γ.Σ. της ΔΟΕ. Γίνε πρωταγωνιστής, δυνάμωσε τον αγώνα:

• Για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών, για να παρθούν εδώ και τώρα και μέτρα στήριξής τους.
• Για τη δημιουργία όλων των απαραίτητων υποδομών, για να πραγματοποιηθούν όλες οι αναγκαίες προσλήψεις, ώστε να γίνει πράξη, με παιδαγωγικούς όρους, η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα παιδιά.
• Για σχολείο που θα λειτουργεί με όλο το απαραίτητο προσωπικό και τις υποδομές, με πρόγραμμα που θα καλύπτει τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών.
• Ενάντια στα Μνημόνια και τα μέτρα για την Παιδεία, τις συνεχείς περικοπές, την αναζήτηση χορηγών για την κάλυψη βασικών αναγκών των σχολείων.
• Ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές, που δρομολογούνται στην Ειδική Αγωγή (κατάργηση ΚΕΔΔΥ) και συνολικά στη δομή και το περιεχόμενο του σχολείου, μέσα από την κατάργηση δομών και υπηρεσιών, που ψήφισε η κυβέρνηση με τον νόμο 4547/2018.
• Ενάντια στην αντιδραστική κρατική αξιολόγηση, που στόχο έχει την επιτάχυνση των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών, τη στοχοποίηση του σχολείου και του εκπαιδευτικού για όλες τις ελλείψεις και τα προβλήματα της εκπαίδευσης. 
• Για να γίνει η μόρφωση δικαίωμα όλων χωρίς εμπόδια και φραγμούς!

Στις σημερινές συνθήκες αυτό που χρειαζόμαστε είναι κίνημα καρφί στο μάτι της πλουτοκρατίας, της Κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Τέτοιο κίνημα υπάρχει. Είναι τα εκατοντάδες σωματεία, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, οι Επιτροπές Αγώνα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ! Συμπορεύσου μαζί μας!

Στάσου όρθιος, με ψηλά το κεφάλι, πραγματικός δάσκαλος, παιδαγωγός της νέας γενιάς! Μη δεχτείς ένα μέλλον που τα παιδιά μας θα ζήσουν χειρότερα από μας. Πάλεψε να έχουν ζωή και δουλειά με δικαιώματα!

Αθήνα, 23-25/6/2018

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ – ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Το σημερινό σχολείο που υπηρετεί τους στόχους της αγοράς, ανεξάρτητα  πώς ονομάζεται και ποια μορφή έχει, στηρίζεται και στηρίζει την ελαστική εργασία και τσακίζει τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα.

Στην πολιτική της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων αποτυπώνονται οι κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΟΟΣΑ που  αντιμετωπίζουν την παιδεία, την υγεία ως εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικά αγαθά. Που θέλουν οι τομείς αυτοί να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με όσο το δυνατόν λιγότερες δαπάνες για το κράτος.

Στο σχολείο αυτό ο δάσκαλος, από επιστήμονας και εκπαιδευτικός, μετατρέπεται   «σε πολυεργαλείο» που τα κάνει όλα και συμφέρει και που θα πρέπει να αξιολογείται και γι’ αυτό.

Σήμερα που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα και η ανθρώπινη γνώση κατακτά νέα πεδία, διεκδικούμε ένα σχολείο που να ανοίγει τους ορίζοντες των μαθητών μας και να βοηθάει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητά τους. Ένα σχολείο που θα τους βοηθά να οργανώνουν τη σκέψη και τη ζωή τους, τη συλλογική δραστηριότητα τους μέσα και έξω από το σχολείο, σύμφωνα με τις ανάγκες της ηλικίας τους. Που θα καλλιεργεί, θα δίνει ώθηση στις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους, στην πρωτοβουλία και την εφευρετικότητά τους. Υπό αυτό το πρίσμα κάθε εκπαιδευτικός θα πρέπει να διδάσκει το επιστημονικό του αντικείμενο!

Με βάση τα παραπάνω:

Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς καλούμε τους Συλλόγους Διδασκόντων στα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία, να συνεδριάσουν, να αποτυπώσουν όλα τα κενά των σχολείων τους, σε νηπιαγωγούς, νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής, καθώς και δασκάλους,  δασκάλους ειδικής αγωγής (τμήματα ένταξης, παράλληλη στήριξη), εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων (αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών, φυσικής αγωγής, μουσικής, εικαστικών, θεατρικής αγωγής, πληροφορικής),  ενισχυτική διδασκαλία και ολοήμερο και να διεκδικήσουν από τις Διευθύνσεις Π. Ε. την πλήρη κάλυψή τους με τις αντίστοιχες προσλήψεις εκπαιδευτικών.

Διεκδικούμε εδώ και τώρα:

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους!
• Μονιμοποίηση εδώ και τώρα όλων των συναδέλφων συμβασιούχων – αναπληρωτών. Καμία απόλυση!
• Μόνιμους διορισμούς των 25.000, τουλάχιστον, εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων που εργάστηκαν τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων!
• Να διδάσκονται τα μαθήματα ειδικοτήτων (Εικαστικά, Θεατρική Αγωγή, Μουσική, Φυσική Αγωγή, ΤΠΕ) από τους αντίστοιχους εκπαιδευτικούς – Κάθε εκπαιδευτικός στο διδακτικό του αντικείμενο.
• Την επαναφορά του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής, που καταργήθηκε από την Ε” τάξη και την ΣΤ τάξη.
• Την επαναφορά της διδασκαλίας του μαθήματος ΤΠΕ  σε δίωρη βάση στις τάξεις που καταργήθηκε (από τη Γ” έως και τη ΣΤ’), καθώς και την επαναφορά των ωρών που περικόπηκαν από τα μαθήματα της Μουσικής, της Φυσικής Αγωγής, των Αγγλικών και της Ευέλικτης Ζώνης.
• Την εξίσωση του διδακτικού ωραρίου της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με αυτό της Δευτεροβάθμιας.
• Τη σύσταση οργανικών θέσεων για όλες τις ειδικότητες. Ο κάθε εκπαιδευτικός ειδικότητας να μετακινείται το πολύ σε δύο σχολεία.
• Την πλήρη καταγραφή, απόδοση και δημοσιοποίηση των κενών εκπαιδευτικών ειδικοτήτων με διαφάνεια – καμία στρέβλωση, καμία παρατυπία. 
• Να πραγματοποιηθεί στα τέλη Αυγούστου και σε μία μεγάλη φάση η πρόσληψη του απαιτούμενου αριθμού αναπληρωτών ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά σε όλα τα σχολεία.

 

Σας καλούμε στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας την Τετάρτη, 27 Ιουνίου 2018, στις 12.30 μ.μ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συνεχίστηκαν σήμερα Κυριακή 24 Ιουνίου 2018, οι εργασίες της 87^ης Γενικής Συνέλευσης της ΔΟΕ στο Ξενοδοχείο Novotel, με τοποθετήσεις – κριτική των αντιπροσώπων επί των πεπραγμένων της Ομοσπονδίας και τη δευτερολογία του Προέδρου.

Κατά τις ομιλίες τους επί των θεμάτων της Ημερήσιας Διάταξης, οι αντιπρόσωποι της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών και τα εκλεγμένα μέλη της στο ΔΣ , επικέντρωσαν κυρίως σε ζητήματα του χαρακτήρα των συνδικάτων και του κινήματος στις σημερινές συνθήκες, αλλά και σε άλλα που έχουν να κάνουν με τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, τα ιδιαίτερα οξυμένα προβλήματα των συμβασιούχων-αναπληρωτών εκπαιδευτικών, των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων κ.ά.

Οι εργασίες της 2^ης μέρας της 87^ης Γ.Σ. έληξαν  με την δευτερολογία του Προέδρου, την  ψήφιση του οικονομικού απολογισμού – προϋπολογισμού και τη συζήτηση για το διεκδικητικό πλαίσιο.

Δείτε στο παρακάτω link τις τοποθετήσεις των μελών του Δ.Σ. της ΔΟΕ και αντιπροσώπων-εκλεγμένων με το ψηφοδέλτιο της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών:

 

https://www.youtube.com/playlist?list=PLtPm0HVW3VpKNDhRinvgx_HOmK5fv_hGP

Αθήνα 24-6-2018

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ξεκίνησε σήμερα Σάββατο 23/6/2018, με καθυστέρηση τριών ωρών η 87^η Γ.Σ. της ΔΟΕ. Η καθυστέρηση δείχνει για μια ακόμη φορά τη χρόνια τακτική των παρατάξεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού σε κάθε συλλογική διαδικασία, είτε σε επίπεδο ΔΟΕ είτε σε επίπεδο Συλλόγων.   Στόχος, η αποφυγή της συζήτησης πάνω στα  μεγάλα ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση. Ν’ συγκαλυφθούν οι πολιτικές ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, που υπηρετούν πιστά την αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου, όπως αυτή αποτυπώνεται στους Ευρωπαϊκούς και ιμπεριαλιστικούς θεσμούς (ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ) και στα εργαλεία εφαρμογής αυτής της πολιτικής.

Με το ξεκίνημα του συνεδρίου η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών ο συνδυασμός που στηρίζει το ΠΑΜΕ»,  ανάρτησε γιγαντοπανό με τον πρωθυπουργό Α.Τσίπρα να κρατάει «γραβάτα-θηλιά»  στο λαιμό του λαού και  των εργαζομένων.

Οι ταξικές δυνάμεις υποδέχθηκαν με αγωνιστικά συνθήματα τον πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ όταν ανέβηκε στο βήμα για να χαιρετήσει τις εργασίες, αναδεικνύοντας τον συμβιβασμένο ρόλο της όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ πριν διαβαστεί χαιρετισμός της ETUCE, της ψευτοσυνδικαλιστικής καρικατούρας που έχει στηθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο εκπρόσωπος της ΑΣΕ και μέλος του Δ.Σ. της ΔΟΕ Σπύρος Μαρίνης διάβασε δήλωση, στην οποία ανέφερε:

 

«Η ETUCE δεν είναι συνδικάτο. Είναι ένας γραφειοκρατικός μηχανισμός που προωθεί και στηρίζει τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου για την Παιδεία, γι’ αυτό χρηματοδοτείται αδρά.

Στις θέσεις του διατυπώνει, στα συνέδρια που διοργανώνει, καλλιεργεί την λογική της «ανταγωνιστικότητας» στην Εκπαίδευση, τις κατευθύνσεις για σύνδεση της Παιδείας με την αγορά και τις επιχειρήσεις, την αξιολόγηση… Το 2014 μάλιστα έφτασε σε σημείο να κάνει συνάντηση με την φιλοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας.

Η λογική του «κοινωνικού εταιρισμού» δεν έχει καμιά σχέση με τις ανάγκες του Εκπαιδευτικού Κινήματος, όπως και καμιά σχέση δεν έχει η τοποθέτηση της ETUCE  με τις αγωνίες και τους προβληματισμούς των συνέδρων της 87^ης Γενικής Συνέλευσης της ΔΟΕ.

Απαιτούμε η Γ.Σ ν’ αποφασίσει την αποχώρηση της ΔΟΕ από την ETUCE»

Στη Γ.Σ. απεύθυνε χαιρετισμό ο Πρόεδρος της ΑΣΓΜΕ  Δημήτρης Λάμπρου, καλώντας  σε κοινό αγώνα  εκπαιδευτικών – γονέων για την παιδεία των Λαϊκών αναγκών.

Η Γ.Σ. συνεχίζεται με την τοποθέτηση των αιρετών του ΚΥΣΠΕ, την έκθεση και κριτική των Πεπραγμένων.

 

Αθήνα 23-6-2018