Οι ψηφοφορίες των συναδέλφων για τα στελέχη δημιουργούν έριδες, από ΑνΚιν

Πριν λίγες μέρες το Υπουργείο ανακοίνωσε τον τρόπο επιλογής των υποδιευθυντών σχολικών μονάδων. Ένα κομμάτι της διαδικασίας είναι και η «αξιολόγησή» τους από τους συναδέλφους τους με ψηφοφορία !!!! Πραγματικά, θα ήθελα να δω τι στάση θα κρατήσουν όλοι αυτοί, διευθυντές σχολειών, κόμματα παρατάξεις, ΔΟΕ, που τον περασμένο Ιούνιο είχαν λυσσάξει εναντίον της ψηφοφορίας των συναδέλφων για την επιλογή διευθυντών.

Η στάση όλων αυτών που αποκήρυξαν την ψηφοφορία ήταν πέρα για πέρα λάθος. Βρέθηκαν, επιτέλους, νόμοι  που έδιναν λόγο και δύναμη στον σύλλογο διδασκόντων για τον διευθυντή που θα έχει το σχολείο και εμείς, συνδικαλιστικά , αντί να τον επαινέσουμε και να τον στηρίξουμε (και να τον διορθώσουμε φυσικά στα λάθη του) προσπαθήσαμε με κάθε μέσο να τον πριονίσουμε , να τον αποδυναμώσουμε και  να τον καταργήσουμε. Αλλά έτσι είναι. Ο «γνήσιος» συνδικαλιστής δεν θέλει να χάσει την κουτάλα του μαγειρέματος που τόσο απλόχερα είχαν χαρίσει τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ.

Οι συνάδελφοι , ταπεινοί και σιωπηλοί όπως πάντα, στις μεταξύ μας συζητήσεις και με συντριπτική πλειοψηφία θέλαμε τον νόμο και χαιρόμαστε που έστω και ψαλιδισμένα, ως προς τον νόμο Κουράκη, θα είχαμε λόγο για την διεύθυνση του σχολείου μας. Όμως ΟΧΙ. Το «υγιές» δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό μας όργανο έκρινε ότι οι συνάδελφοι δεν πρέπει να έχουν λόγο σ’ αυτή τη διαδικασία, βάφτισε την έκφραση γνώμης του συλλόγου σε αξιολόγηση και σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης εναντίον του νόμου. Άρπαξαν λοιπόν την ευκαιρία όσοι είπαμε παραπάνω και ο καθένας για δικό του λόγο βάλθηκε να καταδικάζει την ψηφοφορία.

Δυστυχώς έτσι έγινε και στην Τακτική Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας στις 1 Ιουνίου. Αν και το θέμα της ψηφοφορίας του Σ.Δ. ήταν εξαιρετικά σοβαρό και άξιο όχι μόνο να συζητηθεί αλλά και  να εγείρει  έκτακτη Γ.Σ. , από κανέναν πολιτικό χώρο δεν αναπτύχθηκε ούτε αναλύθηκε. Κανένας, ίσως γιατί ντρεπόντουσαν ευθαρσώς να πουν ότι δεν πρέπει να ψηφίσουν οι συνάδελφοι, δεν ασχολήθηκε με αυτή την απόφαση της ΔΟΕ (η οποία προσέβαλε τον κλάδο και τους συναδέλφους) και κανένας τους καθ’ όλη τη διάρκεια της Γ.Σ. , που σχετικά σ’ αυτή τη ζώνη ομιλιών είχε και κόσμο, δεν επιχειρηματολόγησε γι αυτή την πρόταση. Εγώ μίλησα γι’ αυτήν στην ομιλία μου εκφράζοντας καθαρά την διαφωνία μου και το απαράδεκτο περιεχόμενό της. Οι ώρες περνούσαν και , ανοήτως, θεώρησα ότι αφού δεν τοποθετείται κανένας  άλλος γι’ αυτό , δεν θα μπει και στο τέλος της ΓΣ για ψήφιση, οπότε κάθε σχολείο θα πράξει κατά το δοκούν. Άλλαι όμως αι βουλαί των κομμάτων.

Ήρθε η ώρα της ψήφισης των προτάσεων γύρω στις 13:00 , που δυστυχώς πάντα μένουν ελάχιστοι συνάδελφοι και μάλιστα την συγκεκριμένη στιγμή ήταν 5-6 δάσκαλοι και ο κύριος όγκος  νηπιαγωγίνες. Ξεκινάνε οι παρατάξεις  να φέρνουν τις προτάσεις για ψηφοφορία και κάποια στιγμή ακούω πρόταση από το ΠΑΜΕ, την επίμαχη απόφαση της ΔΟΕ. Να ψηφίσουν δηλαδή,  οι ελάχιστοι και βασικά οι νηπιαγωγοί που δεν τους ακουμπούσε το θέμα, για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, που δεν είχε καν συζητηθεί.  Το αίμα ανέβηκε στο κεφάλι μου και έθεσα θέμα απαρτίας. Εκείνη την ώρα ήταν δεν ήταν 30 άτομα στην αίθουσα. Θεωρούσα ότι αυτή η πρόταση με αυτόν τον μεθοδευμένο τρόπο δεν έπρεπε να περάσει.

Ο Πρόεδρος της ΓΣ , αν τον ενδιέφερε να κρατηθεί η νομιμότητα και όχι το «έτσι γουστάρουμε εμείς»,  θα έπρεπε να σταματήσει τη Γ.Σ. και να τερματιστεί η διαδικασία εκεί. Αντ’ αυτού άκουσα εκφράσεις , από τον πρόεδρο αλλά και από τα υπόλοιπα κόμματα και παρατάξεις που με τη σιωπή τους συνηγορούσαν σ’ αυτά που  γινόντουσαν, «να αποφασίσουμε αν είμαστε απαρτία!!!!» ή «παίρνω την ευθύνη της συνέχισης της Γ.Σ. πάνω μου και ας μου κάνει μομφή!!» και  άλλα παρόμοια.

Δυστυχώς αυτό δεν είναι δημοκρατία. Ευτυχώς όμως οι συνάδελφοι στα σχολεία τους αδιαφόρησαν γι’ αυτές τις αποφάσεις και τα περισσότερα σχολεία στην Ηλιούπολη ψήφισαν. Στην πρωτοβάθμια πανελλαδικά ψήφισαν γύρω στο 70% των σχολείων  και στην δευτεροβάθμια , που η ΟΛΜΕ δεν έβγαλε τέτοια απόφαση αλλά άφησε κάθε σχολείο να διαμορφώσει την στάση του, ψήφισαν με συμμετοχή γύρω στα 95% !!!!

Είναι σημαντικό να αφουγκραζόμαστε τη γνώμη των συναδέλφων και να προσπαθούμε να την αναδείξουμε, αντί να θέλουμε σαν συνδικαλιστικό κίνημα να τους χειραγωγούμε με τις  αποφάσεις των εκάστοτε «άνωθεν».

 ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ                                                                         Γιάννης Χαλακατεβάκης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ 86ης Γ.Σ. ΤΗΣ ΔΟΕ

 Η 86η Γ.Σ. της ΔΟΕ πραγματοποιήθηκε 23 – 26/6/2017 στην Αθήνα, όπου για 3 ημέρες 611 αντιπρόσωποι από 134 ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ της χώρας εκτίμησαν τις εξελίξεις, συζήτησαν και ψήφισαν θέσεις του Κλάδου και την 4η μέρα ψήφισαν το νέο Δ.Σ. της ΔΟΕ και αντιπροσώπους για την ΑΔΕΔΥ.

Με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα, που είναι ήδη γνωστά και φαίνονται στους παρακάτω πίνακες:

Η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών, το ψηφοδέλτιο που στηρίχτηκε από το ΠΑΜΕ, συγκράτησε τις δυνάμεις της στη ΔΟΕ και είχε αύξηση κατά δύο αντιπροσώπους στην ΑΔΕΔΥ. Η συγκράτηση και ελαφρά άνοδος των δυνάμεων της ΑΣΕ, σε μια δύσκολη περίοδο για τον λαό μας και το συνδικαλιστικό κίνημα, είναι καλή βάση για τους αγώνες του επόμενου διαστήματος.

ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ(ΠΑΣΚ), οι δυνάμεις του παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού, που έτσι κι αλλιώς διατηρούσαν σημαντικές δυνάμεις στον κλάδο μας, σημείωσαν άνοδο γιατί καρπώθηκαν τη δυσαρέσκεια από την αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Η άνοδος αυτή τίποτα καλό δεν προμηνύει για τον Κλάδο και τη Δημόσια Εκπαίδευση. Λύση για το συνδικαλιστικό κίνημα δεν αποτελεί η εναλλαγή ρόλων ανάμεσα στις δυνάμεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Οι δυνάμεις του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΕΡΑ/ΣΥΡΙΖΑ, ΑΕΕΚΕ) σημείωσαν σημαντική πτώση. Στην ουσία η ΕΡΑ έχασε σχεδόν το 50% της δύναμής της και αθροιστικά έχασαν πάνω από το 26% της δύναμής τους μέσα σε 2 χρόνια! Χρεώθηκαν ως ένα βαθμό το ρόλο του κυβερνητικού εκπροσώπου που έπαιξαν ανοιχτά στο κίνημα. Με τη στάση τους όλη την προηγούμενη διετία στήριξαν βήμα-βήμα την προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής και τις αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ. Η στάση τους συνέβαλε στην ενίσχυση του ρεύματος της απογοήτευσης και της απαξίωσης της συλλογική διεκδίκησης κυρίως για τον κόσμο που απογοήτευσε ο ΣΥΡΙΖΑ και τον έστειλαν είτε πίσω στην αγκαλιά ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ είτε στην αποχή από τις μαζικές διαδικασίες και τους αγώνες.

Συνέβαλαν έτσι σημαντικά στις άδειες αίθουσες των Γ.Σ. και στα μικρά ποσοστά στις απεργίες και όχι μόνο. Παράλληλα, δεν είναι τυχαίο ότι το μόνο που πραγματικά «συζητήθηκε» σε παράπλευρες αίθουσες απ΄ αυτή της 86ης Γ.Σ. της ΔΟΕ ήταν το εκλογομαγειρείο ΕΡΑ, ΑΕΕΚΕ και ενίοτε ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ για το τι τους συμφέρει εκλογικά και ψηφοθηρικά (έχουν φυσικά βγάλει οι δυνάμεις αυτές από το λεξιλόγιό τους τη λέξη αρχές) να κατέβουν μαζί ή ξεχωριστά; Τακτική που προβλημάτισε και θα προβληματίσει στο μέλλον πολλούς συναδέλφους που ψήφισαν αυτές τις παρατάξεις.

Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ χρεώθηκαν ως ένα βαθμό τη συμπόρευσή τους με τον ΣΥΡΙΖΑ και έχασαν 18 αντιπροσώπους. Να σημειωθεί ότι παρά το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει και αποδείξει πλέον το πραγματικό του πρόσωπο, οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ και σε αυτές τις εκλογές συνεργάστηκαν σε Συλλόγους με την ΕΡΑ/ΣΥΡΙΖΑ και την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ.

Ο συσχετισμός δύναμης στην Ομοσπονδία παραμένει πολύ αρνητικός.

Η τακτική των δύο προηγούμενων χρόνων, οι μέρες της 86ης Γ.Σ. αλλά και ο νέος αρνητικός συσχετισμός δύναμης δείχνουν ότι και το νέο Δ.Σ. της ΔΟΕ δε θέλει και δεν μπορεί να αντιπαλέψει την αντιεκπαιδευτκή πολιτική.

Η συγκρότηση του προεδρείου του νέου Δ.Σ. της ΔΟΕ από ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΑΕΕΚΕ-ΕΡΑ δεν είναι καθόλου τυχαία ούτε «αντιπροσωπευτική» και φυσικά ούτε «αναλογική». Αποτυπώνει την πλήρη συμφωνία που εκφράστηκε στο προηγούμενο ΔΣ από τις δυνάμεις αυτές και όχι μόνο. Ας μην ξεχνάμε φυσικά ότι πριν 2 χρόνια με αυτές τις δυνάμεις (ΕΡΑ, ΑΕΕΚΕ) μας καλούσαν οι Παρεμβάσεις να φτιάξουμε κοινό προεδρείο. Ακόμα ένα δείγμα του τυχοδιωκτισμού αυτής της δύναμης.

Η 86η Γ.Σ. της ΔΟΕ έγινε σε μια περίοδο που ο λαός μας βιώνει ήδη 4 μνημόνια και ένα παράλληλο μνημόνιο – τριετές πρόγραμμα για την Παιδεία του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε εξέλιξη. Σε μια περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου σκιάζουν την ανατολική μεσόγειο και η χώρα μας βρίσκεται μπλεγμένη, χάρη στην πολιτική των κυβερνήσεων Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ και τώρα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στα επιθετικά σχέδιο του ΝΑΤΟ με μεγάλους κινδύνους για τους λαούς και το λαό μας. Σε μια περίοδο που στην εκπαίδευση βασιλεύει η αδιοριστία κι η ελαστική εργασία, η κατάρτιση-μαθητεία, οι ιδιωτικοποιήσεις και προωθούνται η αυτονομία και η αξιολόγηση.

Παρόλα αυτά η συζήτηση που έγινε στην 86η Γ.Σ. του Κλάδου από την πλευρά των παρατάξεων παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού εξαντλήθηκε σε μια στείρα αντιπαράθεση, όπου καθεμιά στήριζε τη δική της κυβερνητική διαχείριση! Κυβερνητικός συνδικαλισμός σε όλο του το μεγαλείο! Καυγάς για τη διαχείριση και τα επιμέρους αρκεί να μη θίγεται στο ελάχιστο η ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής, οι αιτίες της και οι υπαίτιοί της.

Στη βάση αυτή, κι αφού «τσακώθηκαν» στα λόγια, ψήφισαν από κοινού μια σειρά αποφάσεις:

  • ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ, ως μια ενιαία παράταξη, τα ψήφισαν όλα και μαζί, ξεκινώντας από τον οικονομικό απολογισμό και προϋπολογισμό αλλά και το «τι σχολείο θέλουμε».
  • Το πλαίσιο για την ειδική αγωγή το ψήφισαν μαζί με τις δυνάμεις του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού ΕΡΑ, ΑΕΕΚΕ, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝ. ΕΚΠ και ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ.
  • Στο προσφυγικό-εκπαίδευση προσφυγόπουλων και Προσχολική Αγωγή προστέθηκαν και οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ.
  • Στο πρόγραμμα δράσης, αφού κατατέθηκε το πλαίσιο κάθε παράταξης, στο τέλος καθεμία ψήφισε το δικό της και δεν πάρθηκε καμία ουσιαστική απόφαση.

Έτσι, όλοι μαζί, στην ουσία ψήφισαν πλαίσιο πάλης που αφήνει απέξω τις αιτίες και τους υπαίτιους για όλα όσα βιώνει ο λαός μας και οι εκπαιδευτικοί, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι και η νέα ευρεία πλειοψηφία της ΔΟΕ θα συνεχίσει να κινείται στη γραμμή του κυβερνητικού συνδικαλισμού και της συναίνεσης με την αντιλαϊκή αντιεκπαιδευτική πολιτική. Η μαζική παραγωγή κοινών ανακοινώσεων, από όλες τις άλλες δυνάμεις, σχεδόν για όλα τα ζητήματα, επιβεβαιώνει το παραπάνω.

Η ελπίδα βρίσκεται στη βάση του Κλάδου και μόνο σ” αυτή! Στην γραμμή πάλης που βρίσκεται σε σύγκρουση με όλες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, την Ε.Ε. και επιχειρηματικά συμφέροντα. Στο ασυμβίβαστο ταξικό κίνημα, στα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ!!

Οι αντιπρόσωποι της ΑΣΕ ανέδειξαν τις αιτίες και τους υπαίτιους αυτής της πολιτικής και πρότειναν να συνδέσουν οι εκπαιδευτικοί την πάλη τους με την πάλη των άλλων εργαζομένων. Στη βάση αυτή:

ü Η ΑΣΕ κατέθεσε και ψηφίστηκε από τη Γ.Σ. (καταψήφισαν ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ) ψήφισμα αλληλεγγύης στον αγώνα των συμβασιούχων στους ΟΤΑ που ήταν σε εξέλιξη.

ü Η ΑΣΕ (και …λίγοι ακόμα αντιπρόσωποι!) ψήφισε το ψήφισμα των συναδέλφων ειδικοτήτων.

ü Η ΑΣΕ κατέθεσε ολοκληρωμένο πλαίσιο πάλης και πρόγραμμα άμεσης δράσης για όλα τα ζητήματα που αφορούν το δημόσιο σχολείο, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς αλλά και τα συγκεκριμένα ζητήματα που ήταν στην ημερήσια διάταξη της 86ης ΓΣ. Έτσι κατέθεσε συγκεκριμένο πλαίσιο για το Ενιαίο 12χρονο Σχολείο και τη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα παιδιά, για την αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Ειδική Αγωγή για όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, για την εκπαίδευση όλων των προσφυγόπουλων στα δημόσια σχολεία και για ΑΠΟΧΗ  από την αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα!

ü Στη βάση αυτού του πλαισίου, η ΑΣΕ πρότεινε και συγκεκριμένο Πρόγραμμα Δράσης για στήριξη των αγώνων των εργαζομένων μέσα στο καλοκαίρι, με ταυτόχρονη δράση του Κλάδου για ζητήματα της εκπαίδευσης, όπως να παρθούν πίσω οι συμπτύξεις συγχωνεύσεις που κλείνουν 469 τμήματα Νηπιαγωγείων και Δημοτικών. Προετοιμασία και οργάνωση της πάλης, ώστε από αρχές Σεπτέμβρη να απαντήσουμε μέσα από συλλογικές διαδικασίες (Δ.Σ., Γ.Σ., κινητοποιήσεις…) στη νέα επίθεση και να προετοιμάσουμε καλά γενική απεργιακή απάντηση.

(Δείτε ομιλίες αντιπροσώπων ΑΣΕ, ψηφίσματα… στο σύνδεσμο http://edupame.gr/node/4239)

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, όπως και η νέα διευρυμένη πλειοψηφία της ΔΟΕ, αποτελούν μέρος του προβλήματος. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να συσπειρωθούν στους ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ τους, να συμπορευτούν με το ΠΑΜΕ. Ο οργανωμένος αγώνας μας είναι η δύναμή μας! Εδώ βρίσκεται η ελπίδα και η προοπτική!

 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΔΟΕ

2017 2015 ΔΙΑΦΟΡΕΣ
  ΨΗΦΟΙ ΕΔΡΕΣ ΨΗΦΟΙ ΕΔΡΕΣ ΨΗΦΟΙ ΕΔΡΕΣ
ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 611   605   6  
ΨΗΦΙΣΑΝ 609   605   4  
ΑΚΥΡΑ-ΛΕΥΚΑ 1   1   0  
ΕΓΚΥΡΑ 608   604   4  
Α.Σ.Ε. (το ψ/δ που στηρίζει το ΠΑΜΕ) 88 2 88 2 0 0
Δ.Α.Κ.Ε. 182 3 151 3 31 0
ΔΗ.ΣΥ. 123 2 101 2 22 0
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ 114 2 132 2 -18 0
Ε.Ρ.Α. 40 1 78 1 -38 0
Α.Ε.ΕΚ.Ε. 44 1 54 1 -10 0
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤ. ΕΚΠΑΙΔ. 13       13  
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ 3       3  
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ 1       1  
             

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΔΕΔΥ

2017 2015 ΔΙΑΦΟΡΕΣ
  ΨΗΦΟΙ ΑΝΤΙΠΡ ΨΗΦΟΙ ΑΝΤΙΠΡ ΨΗΦΟΙ ΑΝΤΙΠΡ
ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 611   605   6  
ΨΗΦΙΣΑΝ 609   605   4  
ΑΚΥΡΑ-ΛΕΥΚΑ 2   3   -1  
ΕΓΚΥΡΑ 607   602   5  
Α.Σ.Ε. (το ψ/δ που στηρίζει το ΠΑΜΕ) 90 24 89 24 1 0
Δ.Α.Κ.Ε. 184 49 151 40 33 9
ΔΗ.ΣΥ. 120 32 102 27 18 5
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ 114 31 134 35 -20 -4
Ε.Ρ.Α. 40 11 75 20 -35 -9
Α.Ε.ΕΚ.Ε. 42 11 51 13 -9 -2
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤ. ΕΚΠΑΙΔ. 13 3     13 3
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ 3 1     3 1
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ 1       1  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ακόμα ένας κρίκος στην αλυσίδα των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών!

Π.Δ. 79/2017 για τη λειτουργία Νηπιαγωγείων και Δημοτικών

Κατακαλόκαιρο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ νομοθέτησε το Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.) 79/2017 για τη λειτουργία των Νηπιαγωγείων και των Δημοτικών σε αντικατάσταση των Π.Δ. 200 και 201, που ίσχυαν από το 1998.

Η κριτική στο Π.Δ. και οι εκτιμήσεις για το ρόλο που έρχεται να παίξει και το συγκεκριμένο νομοθέτημα δεν είναι μια απαρίθμηση θετικών και αρνητικών σημείων (όπως επιχειρείται από μια σειρά συνδικαλιστικές δυνάμεις). Δεν μπορεί να παραβλέπει το συνολικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί σήμερα το σχολείο. Δεν μπορεί να παραβλέπει:  

  • Τις  κατευθύνσεις της ΕΕ, των εκθέσεων του ΟΟΣΑ και οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, όπως αυτές ψηφίστηκαν με το 3ο μνημόνιο και όλους τους μετέπειτα αντιλαϊκούς νόμους και συμπυκνώνονται στις λέξεις: εξορθολογισμός, εξοικονόμηση, αυτονομία, αξιολόγηση, κινητικότητα, ευελιξία, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, δεξιότητες, ιδιωτικοποιήσεις. Τη δέσμευση της κυβέρνησης να υλοποιήσει όλα τα παραπάνω μπροστά και στο άνοιγμα της 3η αξιολόγησης.
  •  Το νομοθετικό πλαίσιο για τις αναδιαρθρώσεις στο αστικό κράτος, ώστε να γίνει πιο ευέλικτο και πιο αποτελεσματικό στην εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων.
  • Το νόμο για την αξιολόγηση στο Δημόσιο, που προβλέπει αξιολόγηση όλων και μέσω αυτής παράταση της ελαστικής εργασίας, στασιμότητα, κινητικότητα, μειώσεις μισθών αλλά και απολύσεις!
  • Τον αντιδραστικό Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα και το Καθηκοντολόγιο, που απαιτούν όχι μόνο συμμόρφωση των ίδιων των εκπαιδευτικών αλλά και να διδάσκουν στους μαθητές τους υποταγή στην αντιλαϊκή πολιτική και τους νόμους της, που τα δίνουν όλα στο κεφάλαιο αρπάζοντάς τους ακόμα και τη μπουκιά από το στόμα!
  • Το αντιδραστικό περιεχόμενο του σημερινού σχολείου, όπου βασιλεύει η αντιεπιστημονικότητα και η παραχάραξη της ιστορίας του λαού μας και των άλλων λαών.

Στο έδαφος αυτής της πραγματικότητας, η οποία καθορίζει σε γενικές γραμμές την καθημερινότητα στο σχολείο, το Π.Δ. 79 έρχεται να επεκτείνει, να συμπυκνώσει, να νομιμοποιήσει και να μονιμοποιήσει τις πολιτικές όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

 

Πιο συγκεκριμένα το Π.Δ. 79:

v Μονιμοποιεί τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές που προωθήθηκαν με τις νομοθετικές ρυθμίσεις των δυόμισι τελευταίων χρόνων στην Προσχολική Αγωγή (25άρια τμήματα, διπλασιασμός από 7 σε 14 του ελάχιστου αριθμού για σχηματισμό τμήματος, μετατροπή του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου σε προαιρετικό, αύξηση ωραρίου κ.ά.).

v Συνεχίζει ν΄ αφήνει προαιρετική τη φοίτηση των παιδιών της πρώτης νηπιακής ηλικίας (4-5 ετών) στην Προσχολική Αγωγή.

v Μονιμοποιεί τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές στο Δημοτικό με τον λεγόμενο Ενιαίο Τύπο Ολοήμερου Δημοτικού. Το «ενιαίο σχολείο» σε όλη τη χώρα, για 4/θ σχολεία και πάνω, που ισχυρίζεται ότι δημιουργεί η κυβέρνηση, δεν είναι ούτε ενιαίο ούτε καλύπτει τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των μαθητών. Άλλωστε πώς μπορεί να είναι ενιαίο, όταν διαμορφώνει το πρόγραμμά του με όσους εκπαιδευτικούς «περισσεύουν»! Το σχολείο αυτό είναι συνέχεια και επέκταση των σχολείων ΕΑΕΠ των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Είναι ένα σχολείο που η πείρα από τον ένα χρόνο λειτουργίας του δείχνει ότι: «εξοικονόμησε» χιλιάδες εκπαιδευτικούς, υποβάθμισε περισσότερο το ολοήμερο, αύξησε την κινητικότητα των ειδικοτήτων από σχολείο σε σχολείο.

v Δημιουργεί ένα νέο μηχανισμό «διαχείρισης» του πλεονάζοντος μαθητικού πληθυσμού. Την ίδια στιγμή που διατηρεί το αντιπαιδαγωγικό όριο του μέγιστου αριθμού 25 μαθητών ανά τμήμα, για κάθε μαθητή πάνω από τους 25, ανά τμήμα, θα ενεργοποιείται η λειτουργία τριμελούς επιτροπής  (η οποία θα αποτελείται από ένα σχολικό σύμβουλο, τον προϊστάμενο εκπαιδευτικών θεμάτων και ένα διευθυντή σχολείου/νηπιαγωγείου) η οποία σε συνεργασία με τον Διευθυντή Εκπαίδευσης θα έχουν στη ευθύνη τους τη μετακίνηση του μαθητή ή των μαθητών που «περισσεύουν» σε άλλο σχολείο όπου υπάρχουν «κενές» θέσεις. Ας υποθέσουμε ότι στο σχολείο Χ εγγράφονται στην Α” τάξη του Δημοτικού 27 μαθητές και στο σχολείο Ψ εγγράφονται στην Α” τάξη Δημοτικού 23 μαθητές. Ο Σύλλογος Διδασκόντων του σχολείου Χ δε θα μπορεί να «σπάσει» την Α” τάξη σε 2 τμήματα αλλά θα πρέπει μέσω του μηχανισμού «διαχείρισης πλεοναζόντων μαθητών» να διώξει προς το σχολείο Ψ 2 μαθητές. Στυγνή προσπάθεια γενικευμένης αύξησης του αριθμού μαθητών ανά τάξη και «εξοικονόμησης» εκπαιδευτικών!!  

v Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, στο πνεύμα της μεγαλύτερης ευελιξίας και κινητικότητας των μαθητών δίνει την αποκλειστική αρμοδιότητα για τον καθορισμό των ορίων των σχολικών περιφερειών στον Διευθυντή Εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα, αντί να ιδρύσει Τμήματα Ένταξης σε όλα τα σχολεία, δημιουργεί σχολικές περιφέρειες των Τμημάτων Ένταξης (π.χ. σε μια ομάδα 5 σχολείων μόνο στο 1 θα υπάρχει Τμήμα Ένταξης) στα πλαίσια της μεγαλύτερης κινητικότητας μαθητών και εκπαιδευτικών διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις για ακόμα μεγαλύτερη διαφοροποίηση και ανταγωνισμό ανάμεσα στα σχολεία.

v Με το άρθρο 11 για το ωρολόγιο πρόγραμμα και την κατανομή των τάξεων, όπου καθορίζονται οι τρόποι συμπλήρωσης του ωραρίου και των αναθέσεων μαθημάτων των ειδικοτήτων (π.χ. Αισθητική Αγωγή, Φυσική Αγωγή, Τ.Π.Ε), θεωρείται δεδομένο ότι θα υπάρχουν ελλείψεις και κενά τα οποία οι Σύλλογοι Διδασκόντων θα πρέπει να «διαχειρίζονται». Με την § 7 αναφέρεται: «σε περιπτώσεις μη κάλυψης των διδακτικών ωρών από εκπαιδευτικούς των αντίστοιχων κλάδων, τα διδακτικά αντικείμενα της Αισθητικής Αγωγής και της Φυσικής Αγωγής δύναται να ανατεθούν σε εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ 70 Δασκάλων». Στην § 12 αναφέρεται: «Έως ότου τοποθετηθεί στη σχολική μονάδα το σύνολο του προσωπικού…το πρόγραμμα αναμορφώνεται…με βάση το υποχρεωτικό διδακτικό ωράριο και τις διδακτικές ώρες των εκπαιδευτικών για τις οποίες έχουν τοποθετηθεί στη σχολική μονάδα». Θεωρείται δεδομένο δηλαδή ότι κάθε χρόνο θα υπάρχουν ελλείψεις, ότι δε θα είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί στο πόστο τους από την 1η Σεπτέμβρη, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Μέσα στο Π.Δ. ομολογείται ότι οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, προφανώς όχι λόγω έκτακτων καταστάσεων αλλά εξαιτίας της χρόνιας αδιοριστίας, θα είναι μια πραγματικότητα με την οποία θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε!!

v Ενισχύεται ο ρόλος του διοικητικού μηχανισμού της εκπαίδευσης. Δίνονται νέες αρμοδιότητες στους Διευθυντές Εκπαίδευσης (π.χ. καθορισμός ορίων σχολικών περιφερειών), στους Διευθυντές των σχολείων (π.χ. ευθύνη για τη σύνταξη του ωρολογίου προγράμματος) αλλά και στους Σχολικούς Συμβούλους (που θα εμπλέκονται περισσότερο στη λειτουργία του σχολείου). Παρόλα αυτά κι ενώ ακόμα και η θεματολογία των συνεδριάσεων του Συλλόγου Διδασκόντων συνεχίζει να κινείται στα ασφυκτικά πλαίσια του νομοθετικού πλαισίου, η κυβέρνηση αναμασά τα περί ενίσχυσης του Συλλόγου Διδασκόντων!!

v Παρά τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε γύρω από τον τρόπο επιλογής των σημαιοφόρων στη Στ΄ Δημοτικού, με την εισαγωγή της κλήρωσης αντί του βαθμού και την όλη αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση με τη Ν.Δ., παραμένει άθικτο το περιεχόμενο των σχολικών εορτών το οποίο είναι μακριά από τη γνώση και ανάδειξη της πραγματικής ιστορίας του τόπου μας και των αγώνων του λαού μας. Παραμένει επίσης σε ισχύ και ενισχύεται όλο το αναχρονιστικό πλαίσιο που εκπορεύεται από τη σύνδεση κράτους – εκπαίδευσης και εκκλησίας (π.χ. υποχρεωτική προσευχή, εκκλησιασμός κ.ά.). Είναι ευθύνη του κάθε εκπαιδευτικού να διδάσκει την ιστορική αλήθεια, να αντιπαλεύει μαχητικά τον εθνικισμό αλλά και το κοσμοπολιτισμό, που καλλιεργεί η κυρίαρχη πολιτική με σκοπό να αναπαράγει και να διαιωνίζει την ιδεολογία και την κυριαρχία της.

v Το Π.Δ. 79 έρχεται 19 χρόνια μετά τα Π.Δ. 200 και 201. Μια σειρά εκσυγχρονισμοί που περιλαμβάνονται (π.χ. ενιαίο Π.Δ. για Δημοτικά και Νηπιαγωγεία) δεν αλλάζουν τη φυσιογνωμία του και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν άλλοθι για τη συνολική αντιδραστική του κατεύθυνση.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, φίλοι γονείς,

Το Π.Δ. 79 είναι κομμάτι των γενικότερων αναδιαρθρώσεων στην οικονομία και την κοινωνία και συμπυκνώνει την αντιεκπαιδευτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων. Χρέος μας είναι να μην κάνουμε βήμα πίσω από την ανάγκη αλλά και τη δυνατότητα της εποχής μας για ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών των παιδιών μας και των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Αυτό απαιτεί αγώνες σε σύγκρουση με την ΕΕ, το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του!

 

Ταυτόχρονα με το αίτημα για απόσυρση του Π.Δ. 79 δυναμώνουμε την πάλη μας. Διεκδικούμε Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και Ενιαίο 12χρονο Σχολείο, ώστε όλα τα παιδιά ως τα 18 τους χρόνια να διαπαιδαγωγούνται και να μορφώνονται για να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.

 

Καλούμε τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών, τους Συλλόγους Διδασκόντων αλλά και κάθε εκπαιδευτικό, να οργανώσουν την πάλη από τα κάτω, να διεκδικήσουν το δικαίωμα κάθε παιδιού να γραφτεί στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό της περιοχής του και να διασφαλιστεί το δικαίωμα κάθε εκπαιδευτικού να εργάζεται ως παιδαγωγός και να μην γίνεται λάστιχο.

 

Αύγουστος 2017

Για την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ

Η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών, με αφορμή τη σημερινή ανακοίνωση των βάσεων, συγχαίρει όλες τις νέες και τους νέους που έδωσαν με προσωπικές και οικογενειακές θυσίες τη σκληρή μάχη των Πανελλαδικών Εξετάσεων για την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Ιδιαίτερα ευχόμαστε καλή δύναμη και κουράγιο σε όλες τις λαϊκές οικογένειες που εξαιτίας των σκληρών πολιτικών όλων των κυβερνήσεων για άλλη μια φορά έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να στηρίξουν τα παιδιά τους σ’ αυτή τη δύσκολη δοκιμασία και θα συνεχίσουν να το κάνουν για τη μόρφωση και τη ζωή των παιδιών τους.

Καλούμε τους χιλιάδες μαθητές που εισάγονται σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ, αυτούς που θα συνεχίσουν τις σπουδές τους σε κάποια επαγγελματική σχολή αλλά και σε όσα παιδιά που μετά το σχολείο θα ξεκινήσουν να αναζητούν εργασία, να συνεχίσουν τον αγώνα τους με το ίδιο πάθος που έδωσαν τις Πανελλαδικές εξετάσεις, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, να παλέψουν για σπουδές, ζωή και δουλειά με δικαιώματα.

Η ανακοίνωση των βάσεων αλλά και οι εξαγγελίες της κυβέρνησης όλο το προηγούμενο διάστημα για τις αλλαγές στο Λύκειο, δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι και τη νέα σχολική χρονιά τα προβλήματα είναι εδώ και θα διογκώνονται:

  • Η αγωνία και το άγχος τόσο των νέων για το αν θα πετύχουν τους στόχους τους, όσο και των λαϊκών οικογενειών για το αν θα τα βγάλουν πέρα είναι στην ημερήσια διάταξη
  • Η νέα σχολική χρονιά ξεκινάει με χιλιάδες ελλείψεις εκπαιδευτικών την ίδια ώρα που υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι εκπαιδευτικοί
  • Δεν υπάρχει καν η στοιχειώδης βοήθεια από την πλευρά της κυβέρνησης στους μαθητές που φέτος προετοιμάζονται να δώσουν εξετάσεις με την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη αλλά και στους υπόλοιπους μαθητές με την Ενισχυτική Διδασκαλία που για μια ακόμα χρονιά δεν θα υλοποιηθούν.

Υπάρχει λύση στα αδιέξοδα που δημιουργούν οι αντιλαϊκές πολιτικές. Η αντιπαράθεση και η σύγκρουση με την πολιτική που μετατρέπει τη μόρφωση σε εμπόρευμα, που τσακίζει τα εργασιακά δικαιώματα, που σκοτώνει τα όνειρα και τις προσδοκίες της νέας γενιάς.

Όλοι οι εργαζόμενοι, η νεολαία να οργανώσουν την πάλη τους, να δυναμώσουν τη δράση και τον αγώνα τους μέσα από τα σωματεία, τους φορείς του φοιτητικού – σπουδαστικού κινήματος, τις μαθητικές κοινότητες. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για συνολικότερες αλλαγές.

            24 – 8 – 2017