Λίγο πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων, όλα τα σχολεία της Ηλιούπολης δώσαμε βαθμούς όπως όλοι, παντού και όπως γινόταν πάντα. Φέτος όμως , υπήρξε μια ουσιωδέστατη διαφορά. ΟΛΑ τα δημοτικά σχολεία (εκτός από ένα) για πρώτη φορά έδωσαν βαθμούς μετά τις 2:00 η ώρα και κάποια απ’ αυτά (τρία στο σύνολο) έδωσαν απόγευμα, μετά τις 4:00  η ώρα. Διαχώρισα τα δημοτικά από τα υπόλοιπα σχολεία της Ηλιούπολης γιατί τα γυμνάσια έδωσαν μεταξύ 10:00 και 12:00  το πρωί. Οι νόμοι, βέβαια,  που διέπουν όλα τα σχολεία είναι κοινοί και για την ακρίβεια ο νόμος πλαίσιό τους είναι ο 1566/85. Άρα γιατί εμείς διαφορετικά; Δεν μπορώ να καταλάβω τι άλλαξε ξαφνικά και … συνειδητοποιήσαμε ότι τόσα χρόνια που δίναμε 12:00 ή και 13:15 ήμασταν παράνομοι και τώρα ήρθαμε επιτέλους … στην νομιμότητα. Είμαστε αστείοι και ντροπή μας.

Η παράδοση βαθμολογίας και η ενημέρωση γονέων στους βαθμούς είναι , κατά τη γνώμη μου, κάτι πάρα πολύ σημαντικό , ισοδύναμο με ώρα διδασκαλίας και σαν έτσι έπρεπε να μεταχειριστεί. Αλλά και έτσι να μην θεωρηθεί, και να αποφασιστεί ότι οι 2 ή 4 διδακτικές ώρες που «χάνονται» κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς για να δώσουμε βαθμούς είναι αναντικατάστατες (γιατί μάλλον πρέπει να τις φυλάξουμε για τις λευκές εβδομάδες!!!!!) , πάλι βρίσκεται λύση , να δώσουμε βαθμούς εκτός του διδακτικού μας ωραρίου και ΕΝΤΟΣ του εργασιακού (όπως ρητά ο νόμος 1566 ορίζει). Διάθεση όμως για τέτοια νόμιμη και λογική λύση δεν υπάρχει. Κάποιοι κάπως τρομοκράτησαν τους διευθυντές και οι διευθυντές εμάς. Είναι η εποχή του φόβου και του εκφοβισμού και πέρασε πολύ εύκολα. Όμως είναι παράνομο να ερχόμαστε εκτός  εργασιακού ωραρίου στο σχολείο (τι θα συμβεί άραγε σε ατύχημα εκείνη την ώρα;) είτε απόγευμα είτε Σάββατο πρωί, και πόσο μάλλον που δεν υπάρχει καμία σκέψη να το πληρωθούμε , έστω, σαν υπερωρία. Έχουμε ξεχάσει ότι η 6ωρη παραμονή στο σχολείο είναι απαράβατος κανόνας στο εργασιακό μας καθεστώς; Ή μήπως κι αυτό είναι «παράνομο» και να το …ξεπουλήσουμε;

Ευτυχώς μαθαίνουμε ότι σε κάποιες άλλες περιοχές (Αργυρούπολη, Γλυφάδα, Σπάρτη…) δεν γίνονται αυτά και ελπίζουμε η σύνεση και η λογική να έρθει ξανά και στην περιοχή μας. Δυστυχώς όμως, ούτε γι’ αυτά τα ασήμαντα και ταπεινά (γιατί επί της ουσίας ασήμαντο είναι η ώρα παράδοσης βαθμολογίας μπροστά στα τόσα που παθαίνουμε) δεν είμαστε ομάδα=σύλλογος=μία φωνή ώστε να μην μπορεί ο καθένας να περνάει ό,τι θέλει.

 ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ                                                                         Γιάννης Χαλακατεβάκης