Μία νύχτα μαγική σαν την Αργεντινή…

Έτσι έλεγε ένα από τα αγαπημένα συνθήματα των «αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος. Δεν ξέρουμε αν το copyright του συνθήματος το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ ή άλλοι με τους οποίους σφιχταγκαλιάζονταν στις πλατείες. Μικρή σημασία έχει, αφού το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει το παν για να πιστωθεί για την πάρτη του τη ρητορική περί Αργεντινής. Πλασάρει, εξίσου, τόσο ότι η λύση για το λαό είναι απλά η εναλλαγή στην κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού (ακόμα και αν αυτή γίνει με ελικόπτερο) όσο και ότι το μοντέλο διαχείρισης του καπιταλισμού που ακολούθησε η κυβέρνηση ήταν φιλολαϊκό.

Με τα δικά τους λόγια το έλεγαν κάπως έτσι: «Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή (…) Η Αργεντινή πέρασε μια πολύ μεγάλη δυσκολία (…) Πέρασαν όμως μια πολύ μεγάλη δυσκολία και κατάφεραν με αξιοπρέπεια να σταθούν στα πόδια τους» (Αλέξης Τσίπρας, 7 Σεπτέμβρη 2012).

Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Αργεντινή, που βρίσκεται (για τρίτη φορά από το 2001) ξανά στα πρόθυρα χρεοκοπίας, τους ξεγυμνώνουν.

-Η Αργεντινή δεν έχει Μέρκελ, δεν έχει μνημόνια, δεν έχει τρόικες.

-Η Αργεντινή δεν έχει ευρώ, έχει πέσο, συνδεδεμένο με το δολάριο.

-Η Αργεντινή έχει και αριστερή κυβέρνηση, τέτοια που να τη διαφημίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα και έξω από τη Βουλή, αξιοποιώντας το συγκεκριμένο παράδειγμα για να πείσει ότι η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είναι «το φάρμακο διά πάσαν νόσον»!

-Αλλά η Αργεντινή έχει και κάτι άλλο: Έχει καπιταλισμό.

Γι’ αυτό το παράδειγμα της Αργεντινής είναι διδακτικό. Αποκαλύπτει πόσο ψεύτικα είναι τα μεγάλα λόγια του ΣΥΡΙΖΑ για μία φιλολαϊκή διαχείριση του σάπιου συστήματος από μία αριστερή κυβέρνηση. Και το παράδειγμα της Αργεντινής επιβεβαιώνει την εκτίμηση του ΚΚΕ:

Η διαχείριση του καπιταλισμού είναι τραγωδία για το λαό και τη νεολαία, είτε αυτή γίνεται με αριστερή είτε με δεξιά κυβέρνηση, είτε γίνεται με εθνικό είτε με άλλο νόμισμα.

Λύση για το λαό και τη νεολαία υπάρχει έξω από τις δεσμεύσεις του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ. Με το λαό αφέντη στον πλούτο που παράγει, με την εξουσία στα χέρια του, που θα διαγράψει μονομερώς όλο το χρέος και θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια. Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου να πληρώσουν τη διγλωσσία τους στις εκλογικές μάχες που έρχονται.

Καλύτερο μάθημα για τους δεξιούς και αριστερούς επίδοξους διαχειριστές είναι ένα: Ισχυρό ΚΚΕ παντού.

Μεγάλος συνασπισμός ;

Η πρόταση ακούστηκε σαν ρηξικέλευθη: «Να τα βρουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, να κάνουν έναν ιστορικό συμβιβασμό». Διατυπώθηκε, μάλιστα, τη στιγμή που ο καβγάς ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ οξυνόταν με ψευτοδιλήμματα και προβάλλοντας δευτερεύουσες διαφορές. Καβγάς που είναι ουσιαστικός για το κεφάλαιο, αφού αφορά σε ζητήματα όπως η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, το πώς θα γίνει η διαχείριση του χρέους, τι θα γίνει με τις τράπεζες κ.λπ. Ζητήματα που, όμως, δεν αφορούν στα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα, όσο και αν προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους για το αντίθετο, ότι, δηλαδή, το μείγμα που προτείνει ο καθένας θα φέρει τη λαϊκή ευημερία, θα βάλει τέλος στις θυσίες του λαού κ.λπ.

Η πρόταση αυτή τεκμηριώνεται τώρα και με δημοσκοπικό εύρημα: «Η πλειοψηφία», γράφει το «Εθνος», «ζητάει κυβέρνηση συνεργασίας δεξιάς- αριστεράς». Σενάριο που, με παραλλαγές, προβλήθηκε με ένταση το Σαββατοκύριακο και σε άλλες αστικές εφημερίδες και αφορά στη δυνατότητα διαμόρφωσης κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού. Continue reading →