Φοβούνται την οργανωμένη δύναμη του λαού…

ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ έχουμε μία απορία που είναι – πιστεύουμε – πολύ πολύ λογική: Προκειμένου να ψηφιστεί αυτή η δανειακή σύμβαση, μας είπαν ότι η εναλλακτική λύση είναι η καταστροφή.
Πιο συγκεκριμένα, ότι η χώρα δε θα έχει λεφτά. Οτι δε θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις. Οτι θα κλείσουν σχολεία και νοσοκομεία. Οτι δε θα υπάρχουν τρόφιμα στα μαγαζιά. Οτι τα μωρά θα στερηθούν το βρεφικό γάλα.
Επίσης, πως κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξουν στη χώρα πολεμικές επιχειρήσεις μιας και ασυζητητί θα γίνει εμφύλιος πόλεμος με βομβαρδισμούς, νεκρούς, θύματα και όλα τα σχετικά.
Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό: Στο επόμενο «πακέτο» μέτρων, που όπως ξεκάθαρα έχουν δηλώσει και ορίζεται με σαφήνεια στην περίφημη δανειακή σύμβαση, τι θα έχουν να πουν;
Και δε θα μας έρθει …μετά από χρόνια το νέο «πακετάκι». Για τον Ιούνη το προετοιμάζουν.
Σας θυμίζουμε ότι ήδη έχουν εξαντληθεί τα επιχειρήματα περί δραχμής και περί των τανκς που θα φυλάνε τις τράπεζες. Αυτά τα χρησιμοποίησαν στα προηγούμενα μνημόνια.
Υποθέτουμε ότι η μόνη τους λύση πλέον θα είναι… η καταφυγή στην ιστορία ή στη μυθολογία.
Μόνο που δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε πώς θα συνδέσουν την ανάγκη για μείωση του δημόσιου χρέους με τις… 10 πληγές του Φαραώ, τον Κατακλυσμό του Νώε ή την καταβύθιση της Ατλαντίδας.
Φυσικά, από αυτούς όλα μπορεί να τα περιμένεις και η κινδυνολογία για να εκφοβιστεί ο λαός μπορεί να φτάσει σε ασύλληπτα επίπεδα. Μόνο που από ένα σημείο και μετά καλό είναι να ξέρουν ότι ο λαός δε φοβάται. Μόνο εξοργίζεται.
Και να είναι σίγουροι πως στο τέλος θα αντιμετωπίσουν και την οργή του αλλά και, πολύ χειρότερα, την οργανωμένη – συνειδητή δύναμή του. Αυτό που φοβούνται περισσότερο από όλα.

 

    

Μπορούμε!

 

Πάει πολύ αυτοί που ευθύνονται για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αυτοί που με τις επιλογές τους συνέβαλαν τα μέγιστα ώστε να διαμορφωθούν οι συγκεκριμένες δομές και αναλογίες, να επικαλούνται τις συνέπειες της δικής τους πολιτικής, με στόχο να εξουδετερώσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων που ζητούν εργασία και αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης.

Βουλευτές και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν και ο ένας μετά τον άλλο διαβάζουν ένα «σκονάκι» για το τι θα συμβεί, αν βρεθεί, λέει, η χώρα εκτός ευρώ. Και μαζί με όλες τις άλλες συνέπειες, επικαλούνται ότι ο λαός θα μείνει χωρίς κρέας και φάρμακα, επειδή αυτά τα δύο είδη πρώτης ανάγκης είναι κατά κύριο λόγο εισαγόμενα.

Αυτό θα πει ξεδιαντροπιά και ξετσιπωσιά! Να υπηρετείς τόσο τυφλά τα συμφέροντα του κεφαλαίου που να αδιαφορείς πλήρως για τις συνέπειες. Να έχεις καταδικάσει με την πολιτική σου θεοποίησης του επιχειρηματικού κέρδους μια χώρα, με τα εδαφοκλιματολογικά πλεονεκτήματα της δικής μας χώρας, να μην έχει διατροφική επάρκεια και στη συνέχεια να επικαλείσαι την αδυναμία αυτή, για να υποστηρίξεις ότι πρέπει να υποταχθούμε στις αξιώσεις των μεγαλοεισαγωγέων. Να αρνείσαι κάθε ιδέα για τη δημιουργία κρατικού φορέα παραγωγής και διακίνησης φαρμάκου για ολόκληρο το λαό και την ώρα της κρίσης να επικαλείσαι το ενδεχόμενο να μείνει ο λαός χωρίς φάρμακο, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουμε τους φαρμακοβιομήχανους και μεγαλοεισαγωγείς φαρμάκου.

Οχι. Η Ελλάδα έχει όλα τα φόντα και διαθέτει τα απαραίτητα μέσα, όχι μόνο για να εξασφαλίσει την πλήρη και ποιοτική διατροφή του πληθυσμού της χώρας, αλλά μπορεί να ξαναγίνει και χώρα εξαγωγέας, όπως στο παρελθόν.

Η Ελλάδα έχει όλες τις δυνατότητες, πρώτα και κύρια αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό, ώστε να εξασφαλίσει, μέσα από έναν αποκλειστικά κρατικό φορέα, τις ανάγκες όλων μας τόσο σε φάρμακα, όσο και σε πλήρη δημόσια, δωρεάν κάλυψη των αναγκών για Υγεία.

Η Ελλάδα, με το παραγωγικό δυναμικό της, πρώτα και κύρια σε εργατική δύναμη, αλλά και σε μέσα παραγωγής, τις πρώτες ύλες, τις υποδομές, διαθέτει όλες τις δυνατότητες για να οικοδομήσουμε την κοινωνία της ολόπλευρης ικανοποίησης των αναγκών του λαού. Το γεγονός ότι δε γίνεται είναι γιατί το κεφάλαιο επενδύει εκεί που βγάζει μεγάλο και γρήγορο κέρδος. Και το καπιταλιστικό κράτος ενισχύει το κεφάλαιο, για να κερδοφορεί. Επομένως, για να αξιοποιηθούν όλες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας σε όφελος του λαού χρειάζεται κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που μπορεί να γίνει με λαϊκή εξουσί

«Λουδοβίκοι»…

Ετσι σπουδαίος που είναι ο κ. Βενιζέλος
(σ.σ.: είναι τόσο σπουδαίος και ταυτόχρονα τόσο σεμνός, που χτες έφτασε στο σημείο να δηλώσει από βήματος Βουλής ότι θα ήθελε να κληθεί από το ΚΚΕ στον Περισσό για να κάνει – στο ΚΚΕ – μαθήματα γύρω από τη σκέψη του Μαρξ…)
δεν μπορεί να μη γνωρίζει την αντίδραση του… Μαρξ απέναντι σε τέτοιες παρεμφερείς συμπεριφορές:

*

«…η πάλη των τάξεων στη Γαλλία δημιούργησε τέτοιες συνθήκες και τέτοια κατάσταση που έδωσαν τη δυνατότητα σ” ένα μέτριο και γελοίο πρόσωπο να παίξει το ρόλο του ήρωα»,

*

έγραφε ο Μαρξ στον πρόλογο του έργου του «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη».
Τι άραγε να εννοούσε ο Μαρξ με την αναφορά του στα «μέτρια» και «γελοία» πρόσωπα που υποδύονται τους «ήρωες»; Να εννούσε όλους τους «Λουδοβίκους»; Ολων των εποχών; Σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη;
Και ο κ. Βενιζέλος, αυτός ο… βαθύς γνώστης του μαρξισμού, τι έχει να πει επί του θέματος;…

    

«Κουτσαβάκια»

Το ύφος του Βενιζέλου στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή και στην Ολομέλεια της Βουλής, χτες και προχτές,
αυτό το ύφος της ξέχειλης αλαζονίας και του τραμπουκισμού της εξουσίας που το απόλαυσε το πανελλήνιο μέσα από τις τηλεοπτικές οθόνες, δεν είναι παρά το αμακιγιάριστο ύφος τους απέναντι στο λαό.
Ας κάνουμε, λοιπόν, το εξής πείραμα:
Ας πάρουμε από τη μια μεριά τον «τσαμπουκά» τους, το «νταηλίκι» τους, τη «βροντερή» φωνή τους, το απειλητικά προτεταμένο τους δάχτυλο όταν απευθύνονται στο λαό.
Κι ας το συγκρίνουμε:
Με τα… σταυρωμένα χεράκια τους όταν μιλούν με τους βιομήχανους και το ΣΕΒ.
Με την… ελαφρά κάμψη της κορμοστασιάς τους όταν μιλούν με τους εφοπλιστές.
Με το… μειλίχιο τόνο τους όποτε τολμούν να ανοίξουν το στόμα τους μπροστά στους τραπεζίτες.
Συγκρίνετε:
Από τη μια το «αστραποβόλο» βλέμμα τους και τον «αποφασιστικό» τόνο τους όταν θωρούν κι όταν απευθύνονται στο λαό.
Κι από την άλλη τη… χαμηλοβλεπούσα σκιά τους και το τρέμουλο της φωνής τους όταν βρίσκονται μπροστά στο ΣΕΒ, στους Μέρκελ και τους Τόμσεν, όταν έχουν απέναντι τους Γιούνγκερ και τους Ολι Ρεν.

*

Και τότε θα βγει το ασφαλές συμπέρασμα για τη διαφορά που υπάρχει
ανάμεσα στη «μαγκιά», από τη μια μεριά,
και στο θρασύδειλο «κουτσαβακισμό», από την άλλη.

    

Οταν ένας λαός αντιμετωπίζει τον κίνδυνο του αφανισμού, έχει δύο επιλογές:
`Η να σκύψει στην τυραννία και να δεχτεί τις αλυσίδες του,
ή να πάρει την υπόθεση στα χέρια του.

    

Μνημόνιο εμπρηστών

και προβοκατόρων

    

Τρομοκρατήστε τους εκβιαστές, σαρώστε τους τρομοκράτες!

Δεν θα υπάρχουν μισθοί και συντάξεις. Δεν θα υπάρχουν τρόφιμα. Τα ράφια θα είναι άδεια. Θα μπει δελτίο στο ψωμί. Δεν θα υπάρχουν φάρμακα. Δεν θα υπάρχει πετρέλαιο.

Ισως να μην ξαναβγεί και ο Ηλιος…

*

Ζούμε τον πιο χυδαίο εκβιασμό στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας.

Βιώνουμε την πιο αδίστακτη τρομοκρατία από την εποχή του «σφάξε με αγά μου ν” αγιάσω».

Οι Παπαδήμος, Σαμαράς, Παπανδρέου, Βενιζέλος, οι Καρατζαφυρερ-αρουραίοι,

όλοι όσοι μας είπαν πριν από δυο χρόνια «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» και μας έφεραν την πτώχευση, τη χρεοκοπία και τη λαϊκή συμφορά,

όλοι όσοι μας είπαν εκείνο το «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς» και μας έφεραν τον δοτό τραπεζίτη – πρωθυπουργό,

τώρα δίνουν τα ρέστα τους:

«`Η θα αποδεχτείτε το «Μνημόνιο 2″ ή θα πεθάνετε από την πείνα»!

*

Ας το σκεφτούμε:

*

1) Θέλουν, λένε, να μας εξασφαλίσουν μισθούς και συντάξεις αυτοί που έκοψαν και τους μισθούς και τις συντάξεις!

Αυτοί που με το πρώτο μνημόνιο πήραν δάνειο 65 δισ. ευρώ και το ίδιο διάστημα λεηλάτησαν τους μισθούς για να καταβάλουν στους «δανειστές» τοκογλυφικά ύψους 73 δισ. ευρώ!

Αυτοί που τώρα μιλούν για δάνειο 130 δισ. ευρώ, από το οποίο τα 100 δισ. θα πάνε πάλι στους δανειστές και που ό,τι «περισσέψει» θα παραμείνει στον ειδικό λογαριασμό, περιμένοντας εκεί για να προστεθούν και τα νέα ληστρικά από τους μισθούς και από τις συντάξεις, ώστε να συμπληρωθούν – από το αίμα του λαού – τα ακόμα 90 δισ. ευρώ που (μόνο μέσα στο 2012) θα πάνε και πάλι στους τοκογλύφους!

*

2) Θέλουν να μας εξασφαλίσουν πετρέλαιο.

Ποιοι;

Αυτοί που έχουν χαρίσει τους υδρογονάνθρακες και την ενέργεια αυτής της χώρας στα μονοπώλια, αυτοί που διπλασίασαν την τιμή του πετρελαίου και το έχουν στερήσει μέσα στο χιονιά από τον ελληνικό λαό, αυτοί που από το Μάαστριχτ και μετά έχουν αυξήσει την τιμή της βενζίνης κατά 1.500%!

*

3) Θέλουν να μας εξασφαλίσουν φάρμακα.

Ποιοι;

Αυτοί που διέλυσαν ακόμα και την έννοια «κρατική φαρμακοβιομηχανία» και έκοψαν – ήδη με το πρώτο μνημόνιο – τα φάρμακα από συνταξιούχους και ασθενείς!

*

4) Θέλουν να έχουμε «γεμάτα ράφια».

Ποιοι;

Αυτοί που οδήγησαν εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία και στον κοινωνικό αποκλεισμό ανάγοντας σε δόγμα της πολιτικής τους το «φάτε μάτια ψάρια»!

*

5) Θέλουν να μας εξασφαλίσουν τρόφιμα.

Ποιοι;

Αυτοί που από τον πρώτο κιόλας χρόνο της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ μετέτρεψαν από θετικό σε αρνητικό το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο και στα τριάντα χρόνια που πέρασαν ξεκλήρισαν την αγροτιά και κατάντησαν την Ελλάδα να εισάγει μαϊντανό από τη χρεοκοπημένη Αργεντινή!

Αυτοί, αυτοί που έφτασαν τα παιδιά να λιποθυμούν από υποσιτισμό στα σχολεία!

Αυτοί που έφεραν στην Ελλάδα του 21ου αιώνα τις ουρές πίσω από τα καζάνια των συσσιτίων!

*

Θέλουν, λοιπόν, να μας εξασφαλίσουν το φαΐ.

Ποιοι;

«Αυτοί που κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι»!

*

Ναι, η Ελλάδα απειλείται με πείνα, με καταστροφή, με αφανισμό.

Κι ένας τρόπος μόνο υπάρχει για να σωθεί ο λαός από αυτή την απειλή:

Να σαρωθούν οι ιταμοί εκβιαστές του!

Να κατεδαφιστεί η κανιβαλική πολιτική τους!

Να ανατραπεί η εξουσία τους!

Που σημαίνει:

Ο,τι εξασφαλίζει το φαγητό, τα τρόφιμα, τα φάρμακα, το πετρέλαιο, την ενέργεια, ό,τι συνθέτει το φυσικό και παραγωγικό πλούτο αυτής της χώρας, να πάψει να αποτελεί «ιδιοκτησία» των μονοπωλίων και να μετατραπεί σε περιουσία του λαού της!

Εργατιά μπροστά!

Εχουν πολύ – πολύ – πολύ μεγάλο πρόβλημα.

Οσες ψήφους κι αν πήραν στη Βουλή, όσο κι αν φλόμωσαν την Αθήνα στο δακρυγόνο, όσους εργατοπατέρες κι αν έχουν για να καταστέλλουν την εργατική αντίδραση. Οσους προβοκάτορες κι αν κινητοποιούν για να συκοφαντήσουν το εργατικό κίνημα, προσβλέποντας στα οφέλη ενός σύγχρονου «Ράιχστακγκ»..

…Προδίδονται, όταν φτάνουν στο σημείο να ανεβάζουν στο βήμα της Βουλής την Μπακογιάννη να απειλήσει όσους σκέφτονταν να ψηφίσουν «όχι», ότι με την ψήφο τους «πάτε σε ένα καθεστώς Στάλιν».

Εχουν τρισμέγιστο πρόβλημα!

Ομολογούν ευθέως ότι ο τρόμος της αστικής τάξης είναι η εργατική εξουσία.

Ομολογούν ευθέως ότι ο πανικός της αστικής τάξης είναι μην και το πολιτικό προσωπικό της μπροστά στην ογκώδη λαϊκή αντίδραση κάνει πίσω και τότε ποιος μαζεύει τους εργάτες που θα τα σαρώσουν όλα…

Οι ομολογίες τους δίνουν – εκπέμπουν στίγμα για το πού πρέπει να συγκεντρωθούν τα βόλια της εργατικής τάξης: Στο τσάκισμα αυτής καθαυτής της αστικής εξουσίας.

***

Την ώρα που – χτες το απόγευμα – χιλιάδες και χιλιάδες εργατών διαδήλωναν στους δρόμους, στο επιτελείο της αστικής τάξης είχε αρχίσει η συζήτηση: «Με τις διαρροές που έχει το ΠΑΣΟΚ χάνει τη δεδηλωμένη», δηλαδή δεν έχει πλειοψηφία στη Βουλή να περάσει τα μέτρα χωρίς την άμεση και καθαρή στήριξη της ΝΔ (πρώτο θέμα στο ηλεκτρονικό ΒΗΜΑ).

Δείγμα του πώς σκέφτεται πάντα με το μυαλό στην πολιτική εξουσία η αστική τάξη.

Δείγμα γιατί η εργατική τάξη πρέπει να λειτουργεί πάντα με το μυαλό στην εξουσία.

Αυτό καθορίζει και τις κινήσεις στο πεδίο της μάχης.

***

Ρώταγε με αγωνία ο παρουσιαστής τον επιτόπου ρεπόρτερ: «Ασε την περιγραφή για το Σύνταγμα, πες μου πού είναι το ΠΑΜΕ, τώρα!»

Αυτή ήταν η αγωνία τους χτες. Την ώρα που η κρατική καταστολή με στολή και η κρατική καταστολή με κουκούλα έστηναν το γνωστό σκηνικό στο Σύνταγμα, ώστε να μην μπορέσει η εργατική τάξη να διαδηλώσει, η αγωνία των επιτελείων ήταν: Πού είναι το ΠΑΜΕ, τ ώ ρ α !

Το ΠΑΜΕ ανέβαινε ταυτόχρονα από Σταδίου και Πανεπιστημίου κι ανάλογα με την κίνησή του, έκαναν κινήσεις και οι κουκουλοφόροι της κρατικής καταστολής.

Η κουκουλοφόρα κρατική καταστολή έστησε παράλληλα μέτωπα στη Σταδίου και στην Πανεπιστημίου στο ύψος της Κοραή, ώστε να εμποδίσουν την προσέγγιση των εργατών στη Βουλή.

Για να μείνει ως εικόνα αυτή που έστησε η κυβέρνηση: Ο Βενιζέλος μέσα στη Βουλή (με την κρατική τηλεόραση – παράλληλα – να δείχνει εικόνες από τον Εμφύλιο) να παριστάνει μαζί με την Μπακογιάννη τον πατριώτη που σώζει την πατρίδα από τους κομμουνιστές και κάποιοι «αναρχικοί» (δηλαδή οι κουκουλοφόροι της κρατικής καταστολής) να «αντιδρούν» απ” έξω, βάζοντας φωτιά με τη συνδρομή των ΜΑΤ, όλοι μαζί σε ρόλο εγγυητή της έννομης τάξης.

Κακοστημένο σκηνικό, ανάλογο της αισθητικής ενός γουρουνιού που γρυλίζει την ώρα που έχει χάσει τη μάχη.

***

Δε ξεπλένονται με τίποτα.

Τα συνθήματα της διαδήλωσης που προσπάθησαν να πνίξουν είναι πεντακάθαρα:

- «Εδώ, εδώ, μ” αγώνα ταξικό».

- «Τωρα με το ΠΑΜΕ, μη μένεις φοβισμένος, ντροπή για τον εργάτη να ζει υποταγμένος».

- «Μη ματώνεις άλλο για την πλουτοκρατία, αγώνας τώρα για άλλη κοινωνία».

Ολα εκείνα που έρχονται σα συμπλήρωμα του πανό που στήθηκε στην Ακρόπολη από το ΚΚΕ: «Κάτω η δικτατορία μονοπωλίων – Ευρωπαϊκής Ενωσης».

***

Το φόβο της αστικής τάξης που ενωμένη (μ” όλα της τα κόμματα σε ενιαίο μπλοκ) επιτίθεται στο λαό, να τον κάνουμε εφιάλτη.

Να τους κόψουμε κάθε τροφοδοσία.

Να καταλάβουν τι πα” να πει «χωρίς κέρδη».

Να κάνουμε πράξη το σύνθημα της διαδήλωσης:

«Εργατια μπροστά, τώρα μια γροθιά, γκρέμισε μνημόνια και αφεντικά».

***

Η αστική τάξη μ” ένα κείμενο καρμπόν που παπαγάλιζαν δυο συνεχόμενες μέρες σε διακαναλική σύνδεση ο Παπαδήμος, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, από κοντά και αυτοί που δήθεν διαφωνούν, αλλά λένε στο λαό «αλίμονο μη βγεις από το ευρώ», έφτυναν κατάμουτρα την εργατική τάξη:

- Για το «κρέας που θα λείψει». Το κρέας που εδώ και πέντε χρόνια – όσο κρατά η τελευταία επίθεση στο εργατικό εισόδημα – δεν μπορεί πια να αγοράσει ο εργάτης.

- Για τις «αποταμιεύσεις», όταν ο εργάτης έχει μόνο χρέη.

- Για τα «φάρμακα», όταν τα έχουν ήδη κάνει φαρμάκι για το λαϊκό εισόδημα.

- Για τις «συντάξεις», που ισοδυναμούν πλέον μ” ένα πιάτο ρύζι (κι αυτό, αν δεν υπάρχει και νοίκι στο εξοδολόγιο του συνταξιούχου).

- Για τους «μισθούς», που εδώ και μήνες όχι μόνο δεν καταβάλλονται ολόκληροι στους εργαζόμενους, αλλά σε πολλές των περιπτώσεων καλούνται οι εργαζόμενοι ειδικά στο Δημόσιο να επιστρέψουν στο ταμείο και χρωστούμενα!

***

Είμαστε ήδη στο «και πέντε».

Ο αστικός πολιτικός κόσμος έχει στο οπλοστάσιό του έναν ακόμα νόμο – το δεύτερο Μνημόνιο – για να αντιμετωπίσει την εργατική τάξη. Ενα νόμο που διατάσσει πως δεν υπάρχουν Συλλογικές Συμβάσεις, δεν υπάρχουν κατώτεροι μισθοί, δεν υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη, ότι ο εργάτης είναι μόνος του απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα που έχει στήσει το αφεντικό του.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται μπροστά σε μια νέα περίοδο αγώνων, εκεί ακριβώς που πονάει την αστική τάξη: Σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε κλάδο.

Σ” έναν αγώνα για να μην περάσει ο μεσαίωνας, να μην περάσουν οι αλυσίδες.

***

Σ” αυτόν τον αγώνα, οι εργάτες δεν είναι άοπλοι. Εχουν το Κόμμα τους, το ΚΚΕ!

Σ” αυτόν τον αγώνα, οι εργάτες δεν είναι ξεμοναχιασμένοι. Εχουν το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.

Σ” αυτόν τον αγώνα, τα λαϊκά στρώματα δεν είναι ανυπεράσπιστα. Εχουν τις λαϊκές επιτροπές σε κάθε γειτονιά.

***

Διά ταύτα:

Καλή οργάνωση, απόφαση, αντοχή είναι τα όπλα μας.

Ωστε από σήμερα να υπάρχουν και νέες Χαλυβουργίες…

Οι αστοί πήραν την ψήφο στη Βουλή, να χάσουν απόλυτα και όποια λαϊκή στήριξη.

Οι εργάτες έχουν σήμερα πιο καθαρή την εικόνα.

Στο χέρι τους είναι – με μπροστάρη το Κόμμα τους, το ΚΚΕ – να σηκωθούν…

Η Ιστορία τώρα αρχίζει!

Δόλιοι και άρπαγες. Εφιάλτες και Ηρόστρατοι, μαζί.
Η πολιτική τους ισοδυναμεί με κοινωνικό ολοκαύτωμα.
Φτιάχνουν μια ζούγκλα με τους ίδιους να έχουν αναλάβει τους ρόλους των κανίβαλων και των παχύδερμων.

*

Εξοντώνουν, εξαπατούν, τρομοκρατούν, κινδυνολογούν, εκβιάζουν, παραχαράσσουν, πλαστογραφούν, διαστρεβλώνουν. Αποφασίζουν και διατάζουν!
Είναι μια στυγνή κομαντατούρ της πλουτοκρατίας. Μια ακρίδα που έχει επιπέσει επί της κεφαλής του ελληνικού λαού.

*

Κατάργησαν μισθούς.
Εκμηδένισαν συντάξεις.
Διέγραψαν εργασιακά δικαιώματα.
Γύρισαν τη ζωή 100 χρόνια πίσω.
Φέσωσαν την Ελλάδα μέχρι Δευτέρας Παρουσίας.
Τίναξαν τους φόρους και τα χαράτσια στα ύψη.
Εφεραν στον τόπο τα βαμπίρ του ΔΝΤ.
Ξεπουλούν ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει δημόσια περιουσία και πατρίδα.
Υπήγαγαν τη χώρα στους εγχώριους «πατριώτες» και τους διεθνείς «δανειστές» και μάλιστα υπό το αγγλικό δίκαιο.

*

Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, οι «λαγοί» του ΛΑ.Ο.Σ., το ΔΝΤ, η ΕΕ, η ΕΚΤ, οι πρωθυπουργοί τους, δηλαδή, οι εγχώριες και οι διεθνείς τρόικες με όλα τους τα παρακολουθήματα και δεκανίκια
πρέπει να αντιμετωπιστούν ως το αδίστακτο εκτελεστικό απόσπασμα που – με ελεύθερο σκοπευτή τα καθεστωτικά ΜΜΕ – έχουν στήσει οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες.
Μια ολιγαρχία που κάθε πόρος της στάζει το αίμα και τον ιδρώτα του εργάτη που τον οδηγούν στον πλήρη εξανδραποδισμό, του άνεργου, του άστεγου, του πεινασμένου που τον οδηγούν στον αφανισμό.

*

Ηρθε η ώρα ο ελληνικός λαός να πάψει να είναι εκείνος ο «πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος».
Να πάψει να σταυροκοπιέται στους ψευτοσωτήρες προσμένοντας το χαμό του,
Να πάψει να πορεύεται με «βάρκα» τον «Τιτανικό» και με τιμονιέρηδες τους μούτσους που γινήκανε καπεταναίοι.
Να πάψει να ποδηγετείται από τους «πειρατές» που έχουν για έμβλημα την «ανταγωνιστικότητα» των μονοπωλίων, που έχουν για πυξίδα τους τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών, που έχουν για σημαία τους την «περιορισμένη εθνική κυριαρχία» της δικής τους «περιορισμένης» πολιτικής αξιοπρέπειας!

*

Τα ενεργούμενα της πλουτοκρατίας νομίζουν ότι τα πράγματα συνεχίζουν να είναι όπως χτες. Ας το νομίζουν.
Δε νοούν τίποτα από τα λόγια του ποιητή:
«Αρκεί στον τοίχο/
ανεπαίσθητη ρωγμή/
να τον γκρεμίσει».
Με άλλα λόγια: Η Ιστορία δεν τελείωσε.
Τώρα αρχίζει!
Θα το διαπιστώσουν γρήγορα. Πολύ νωρίτερα απ” όσο φαντάζονται