Category Archives: Παρατάξεις

ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ Εισηγείται στα κράτη – μέλη μέτρα για δουλειά έως τον τάφο!

ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
Εισηγείται στα κράτη – μέλη μέτρα για δουλειά έως τον τάφο!

Μια ακόμα έκθεση που αποπνέει τη βαρβαρότητα του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και της ιμπεριαλιστικής ένωσης της ΕΕ ενέκρινε το Ευρωκοινοβούλιο.

Αντιμετωπίζοντας την αναπηρία, την ασθένεια και τη γήρανση των εργαζομένων ως ανεπίτρεπτο κόστος για την εργοδοσία αλλά και ως «χαμένες δυνατότητες» για την κερδοφορία τους, η έκθεση με τίτλο «Σχετικά με οδούς επανένταξης εργαζομένων στην ποιοτική απασχόληση μετά την ανάρρωσή τους από τραυματισμό και ασθένεια», καλεί τα κράτη – μέλη να αναπτύξουν «εργαλεία» και να εκμεταλλευτούν κονδύλια της ΕΕ για να στηρίξουν τις επιχειρήσεις στο ζήτημα της λεγόμενης εργασιακής αποκατάστασης, προτείνοντας ούτε λίγο ούτε πολύ «δουλειά έως τον τάφο» ακόμα και για περιπτώσεις ανίατων ασθενειών και βαριάς αναπηρίας!

Όπως επισημαίνεται ανάμεσα σε άλλα στο ψήφισμα, το Ευρωκοινοβούλιο «εκτιμά ότι τα κράτη – μέλη και οι εργοδότες θα πρέπει να υιοθετήσουν μια θετική και εργασιοκεντρική προσέγγιση για τους εργαζόμενους με αναπηρίες, τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας και εκείνους που έχουν περάσει κάποια ψυχική ή σωματική ασθένεια ή τραυματισμό, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων που έχουν διαγνωστεί με ανίατη ασθένεια, δίνοντας έμφαση στην έγκαιρη αξιολόγηση των δυνατοτήτων που εξακολουθεί να έχει το άτομο…», ενώ όλα αυτά βαφτίζονται προκλητικά «έγνοια» για την «ευεξία» των εργαζομένων που τους καλούν να δουλέψουν μέχρι τελικής πτώσης… «αν το επιθυμούν».

Στο ίδιο το κείμενο της Εκθεσης γίνεται φανερό ότι οι πολιτικές που εισηγείται δεν υπαγορεύονται απ” τις ανάγκες των αναπήρων, των αρρώστων και των ηλικιωμένων, αλλά από:

– Τις «δημογραφικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαϊκές αγορές εργασίας». Σε αυτό το πλαίσιο προτείνεται δουλειά έως τον τάφο και μάλιστα, στο όνομα της αντιμετώπισης «ηλικιακών διακρίσεων», συστήνεται στα κράτη – μέλη να προχωρήσουν σε σχετικές εκστρατείες, να διαμορφώσουν πλαίσιο πολιτικής για τη «δημιουργία ενός περιβάλλοντος που θα στηρίζει τη διαχείριση των ηλικιών και την ενεργό και υγιή γήρανση», αλλά και «να προωθήσουν μέτρα επαναπροσαρμογής και επανένταξης για τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας», όπως προγράμματα για την «επικαιροποίηση των δεξιοτήτων τους ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς».

Ανατριχίλα προκαλεί το σημείο της Έκθεσης όπου …επιδοκιμάζονται «πρωτοβουλίες όπως η εκστρατεία «Dying to Work»» («Πεθαίνοντας στη Δουλειά») για εργαζόμενους που έχουν διαγνωστεί με ανίατη ασθένεια, και με αναφορές όπως ότι «τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με ανίατη ασθένεια διατηρούν το θεμελιώδες δικαίωμα στην εργασία» και ότι «τα άτομα αυτά αντιμετωπίζουν ένα ιδιαίτερο σύνολο προβλημάτων σχετικά με την εργασία τους, (…) καθώς συχνά τους απομένει λίγος χρόνος για να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες συνθήκες και για να υλοποιηθούν οι προσαρμογές του χώρου εργασίας»!

– Την ελάφρυνση του κράτους από συνταξιοδοτικές και παροχές Υγείας. Όπως λέγεται, «το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής σε συνδυασμό με την αυξημένη μέση ηλικία συνταξιοδότησης δημιουργούν σημαντικές προκλήσεις τόσο για το σύστημα Υγείας όσο και για την αγορά εργασίας της Ευρώπης και των κρατών – μελών» και προστίθεται ότι αναζητείται ο τρόπος ώστε οι αγορές εργασίας «α) να μην θέτουν τόσους αποκλεισμούς και να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες των ατόμων που είναι μεγαλύτερα σε ηλικία ή αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας και β) να μην είναι τόσο ευάλωτες στην απώλεια δεξιοτήτων ως αποτέλεσμα της αδράνειας στην αγορά εργασίας».

Την ίδια ώρα η Έκθεση παραδέχεται την απουσία σύγχρονων υπηρεσιών Πρόνοιας στην ΕΕ, αναφέροντας μάλιστα ότι η παροχή φροντίδας σε αναπήρους και αρρώστους γίνεται κατά 80% από μη αμειβόμενους παρόχους (π.χ. οικογένεια). Παρά ταύτα η κατεύθυνση που δίνεται είναι για πλήρη εξάλειψη των όποιων ψηγμάτων κρατικής Πρόνοιας διατηρούνται, μέσα απ” την υλοποίηση πολιτικών για την επιστροφή στη δουλειά με το πρόσχημα, όπως διατείνεται, ότι η εργασία παρέχει «οικονομική ανεξαρτησία και βελτιώνει τις συνθήκες ζωής»!

– Την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Ενδεικτικές εξάλλου είναι οι αναφορές σε έρευνες όπως αυτή της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, που «επιβεβαιώνει ότι τα άτομα με αναπηρίες είναι αξιόλογοι εργαζόμενοι, με συγκρίσιμη παραγωγικότητα, μικρότερα ποσοστά ατυχημάτων και μεγαλύτερο χρόνο παραμονής στην ίδια θέση εργασίας σε σύγκριση με το γενικό εργατικό δυναμικό. Αποτελούν μία ανεκμετάλλευτη πηγή δεξιοτήτων (ακόμα και τεχνικών δεξιοτήτων, εάν έχουν πρόσβαση στην κατάρτιση), ταλέντου και μεταβιβάσιμων δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων τις οποίες έχουν αναπτύξει στην καθημερινότητά τους»!

Αντίστοιχες είναι και οι επισημάνσεις όπως ότι «οι οργανισμοί με μεγαλύτερη ηλικιακή ισορροπία παρουσιάζουν μικρότερη εναλλαγή προσωπικού και είναι πιο παραγωγικοί, καθώς έχουν στη διάθεσή τους περισσότερες δεξιότητες και εμπειρία (…) Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι επιδεικνύουν μεγαλύτερη αφοσίωση στον χώρο εργασίας και μπορούν να υπερβούν σε επίδοση τους νεότερους συναδέλφους τους όσον αφορά την επίλυση προβλημάτων και τα ηγετικά χαρακτηριστικά. Επομένως, η επιστροφή στην εργασία … έχει και θετικό οικονομικό αντίκτυπο στην κοινωνία και μειώνει την εξάρτηση από τα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης των κρατών – μελών»!

ΟΛΟΙ ΣΤO ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙO ΤΟΥ ΠΑΜΕ

ΟΛΟΙ ΣΤO ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙO ΤΟΥ ΠΑΜΕ

THN ΠΕΜΠΤΗ 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΩΡΑ 7ΜΜ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να βαφτίσει για ακόμα μια φορά «το κρέας ψάρι», εφευρίσκει καινούργιους τίτλους για τα παραμύθια που πλασάρει στον λαό όπως ««επιστροφή στην κανονικότητα» ή «τέλος των μνημονίων». Προσπαθεί να κρύψει ότι συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έχει συμφωνήσει σε ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060. Ότι η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται πατάει στα αποκαΐδια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, στο πετσόκομμα των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών παροχών, στα χαράτσια και την φοροληστεία.

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί  έχει οδηγήσει την εργατική τάξη και τον λαό στα όρια της εξαθλίωσης, ενώ ταυτόχρονα απουσιάζουν πλήρως τα έργα υποδομών με αποτέλεσμα όταν βρέχει να πνιγόμαστε και όταν κάνει ζέστη να καιγόμαστε.

Η πολιτική που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα οδηγεί τον λαό μας σε περιπέτειες για τα κέρδη μιας χούφτας εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων.

Από τη μια διαμορφώνει χαμοζωή για την εργατική τάξη και τον λαό και από την άλλη βάζει την χώρα μας πιο βαθιά στο παιχνίδι του ελέγχου των πηγών ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς της. Φέρνει πιο κοντά το ΝΑΤΟ απέναντι στην Ρωσία, διαλέγει στρατόπεδο κάνοντας την χώρα μας στόχο. Μας εμπλέκει πιο βαθιά στην αντιπαράθεση των μεγάλων ιμπεριαλιστικών πόλων οι οποίοι δε διστάζουν να λύσουν τις διαφορές τους με πόλεμο, καταστροφές, σκοτωμούς και ξεριζωμούς.

ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ

Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τη μάχη σε κάθε τόπο δουλειάς, σε όλους τους κλάδους, σε κάθε γειτονιά. Δεν συμβιβαζόμαστε με τη μίζερη ζωή, δεν έχουμε τίποτα άλλο να περιμένουμε. Δίνουμε τη μάχη με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας, κόντρα σε κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΝΑΤΟ, ΕΕ.

Δεκάδες σωματεία και χιλιάδες εργαζόμενοι στην χώρα δίνουν τον αγώνα για συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Συνεχίζεται η συσπείρωση ενάντια στους πλειστηριασμούς, συνεχίζεται η μάχη για πλήρη και σταθερή εργασία απέναντι στις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας που επικρατούν, για την νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας, για την ανάκτηση των απωλειών σε συντάξεις – κοινωνικές παροχές.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΤΕΣ ΤΟΥΣ

Έχουμε πλέον την πείρα και είναι πολυετής, δεν μπορούν να μας κοροϊδέψουν. Τέρμα πια στα ψέματα κυβέρνησης ΕΕ και των κομμάτων της πλουτοκρατίας.

Απαιτούμε και Δυναμώνουμε τον διεκδικητικό αγώνα για:

o    Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές.

o    Κατάργηση όλων των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων και των 3 μνημονίων.

o    Επαναφορά, υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ! Κανένας εργαζόμενος κάτω από τα 751 ευρώ.

o    Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

o    Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.

o    Κάτω οι φόροι – να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.

o    Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου.

o    Να γίνουν προσλήψεις στα δημόσια Νοσοκομεία, στα σχολεία,στους ΟΤΑ, μόνιμων πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών και υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων.

o    Απαιτούμε υποδομές εδώ και τώρα, αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής θωράκισης για να μην πνιγόμαστε με την πρώτη βροχή να μην καιγόμαστε το καλοκαίρι. Απαιτούμε συνθήκες ζωής και δουλειάς με βάση την εποχή μας, τις σύγχρονες ανάγκες μας!

o    Δεν ανεχόμαστε να γίνει η χώρα μας αεροπλανοφόρο για επεμβάσεις. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους γείτονες λαούς. Έχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες ανάγκες.

 

ΟΛΟΙ ΣΤO ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙO ΤΟΥ ΠΑΜΕ

THN ΠΕΜΠΤΗ 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΩΡΑ 7ΜΜ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ

Για τις εξαγγελίες του Υπουργείου για το Λύκειο και το νέο σύστημα πρόσβασης

                                                                                                                         

Εξαγγελίες της κυβέρνησης για το Λύκειο και το νέο σύστημα πρόσβασης!

Τέρμα πια στο ψέμα και την απάτη!

Σχολείο που να μορφώνει και όχι να εξοντώνει!

Ο Υπουργός Παιδείας στις 3 Σεπτέμβρη εξήγγειλε το πολυδιαφημισμένο δήθεν «Νέο Λύκειο» και τον νέο τρόπο πρόσβασης στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Με την κυβερνητική πρόταση το Λύκειο μετατρέπεται σε ένα ακόμα πιο «σκληρό εξεταστικό κέντρο», όπου η όποια γενική παιδεία υπήρχε έως τώρα σταματά στην Α’ Λυκείου. Περιορίζονται δραματικά οι επιλογές σχολών για τους μαθητές. Η Γ’ Τάξη μετατρέπεται σε προπαρασκευαστικό έτος για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο.

Προωθείται πιο αποφασιστικά το «ξεσκαρτάρισμα» των μαθητών και η πρόωρη επαγγελματική επιλογή!

Ολοκληρώνοντας το Γυμνάσιο οι μαθητές χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

  • Τους μαθητές που μέσα από ένα σκληρό και δύσβατο εξεταστικό μαραθώνια θα διεκδικούν μια θέση στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.
  • Τους μαθητές του λεγόμενου «Γενικού Λυκείου» όπου δεν θα μπορούν ν’ ανταπεξέλθουν στις εξετάσεις και θα επιλέγουν τις σχολές χαμηλή ζήτησης ή μόνο το απολυτήριο του Λυκείου.
  • Τους μαθητές των ΕΠΑ.Λ., η πλειονότητα των οποίων δεν θα έχει δυνατότητα πρόσβασης στα Πανεπιστήμια αλλά θα οδηγείται στις διετείς σχολές κατάρτισης που θα λειτουργούν μέσα σ’ αυτά. Με βάση την εκτίμηση του Υπουργού, πολύ περισσότερα παιδιά θα οδηγηθούν σε αυτή την επιλογή.

Στην ουσία πρόκειται για μια σκληρή ταξική επιλογή όπου η πλειονότητα των μαθητών που προέρχεται από τα εργατικά-λαϊκά στρώματα θα οδηγείται είτε στο δρόμο του ΕΠΑΛ και των διετών προγραμμάτων, είτε του γενικού απολυτηρίου και των σχολών χαμηλής ζήτησης. Η απόκτηση του απολυτηρίου του Γενικού Λυκείου θα γίνεται ακόμα πιο δύσκολη μιας και το 40% της βαθμολογίας θα καθορίζεται από τις εξετάσεις που διεξάγονται σε επίπεδο ομάδας σχολείων. Ένα μικρότερο κομμάτι που θα ματώνει οικονομικά μέσα από τα φροντιστήρια που θα απαιτούν τα 6ωρα μαθήματα προσανατολισμού (Αρχαία, Μαθηματικά, Φυσικές Επιστήμες κτλ) θα έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει την πρόσβαση στις σχολές υψηλής ζήτησης.

Αυτό αποτελεί αναβάθμιση του Λυκείου; Αυτή η προοπτική απαντά στις ανάγκες των μαθητών και λαϊκών οικογενειών;

Να μην επιτρέψουμε τη μετατροπή του σχολείου σε φροντιστήριο – «αρένα»!

Η Γ΄ Λυκείου, που επί της ουσίας «φροντιστηριοποιείται», μετατρέπεται σε προπαρασκευαστικό έτος για την εισαγωγή των μαθητών στα πανεπιστήμια. Θα διδάσκονται 5 ώρες μαθήματα Γενικής Παιδείας (1 ώρα Θρησκευτικά, 2 ώρες Φυσική Αγωγή και 2 ώρες μάθημα επιλογής) και 4 6ωρα μαθήματα που θα διαχωρίζονται σε ομάδες προσανατολισμού, με κοινό μάθημα την Νεοελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, για όλες τις ομάδες. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το περιεχόμενο των Πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων, ο τρόπος και ο ρυθμός διδασκαλίας θα είναι πλήρως προσαρμοσμένα στις εξετάσεις.

«Φούμαρα» η κατάργηση των πανελλαδικών και η ελεύθερη πρόσβαση!

Η πρόσβαση των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η επιλογή επαγγελματικού προσανατολισμού θα ξεκινάει ακόμα πιο νωρίς, καθώς οι μαθητές καλούνται να πάρουν σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή τους και το μέλλον τους ήδη από τη Β’ Λυκείου. Οι πανελλαδικές εξετάσεις που υπόσχονταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα καταργήσει, όχι μόνο δεν καταργούνται αλλά διπλασιάζονται, μια φορά για την απόκτηση του απολυτηρίου σε περιφερειακό ή δημοτικό επίπεδο και μια φορά για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια.

Πιο συγκεκριμένα: Στο τέλος της Β΄ Λυκείου οι μαθητές θα επιλέγουν 10 σχολές. Με βάση τη «ζήτηση και την προσφορά» των σχολών, όπως ο ίδιος ο Υπουργός δήλωσε, καθορίζονται αυτές στις οποίες οι μαθητές θα εισάγονται με το απολυτήριο και αυτές στις οποίες θα εισάγονται με Πανελλαδικές εξετάσεις.

Η εισαγωγή στις σχολές «χαμηλής ζήτησης» θα καθορίζεται από το απολυτήριο, το οποίο διαμορφώνεται για κάθε μάθημα από ένα διαγώνισμα Α΄ τετραμήνου, εργασία στο Β΄ τετράμηνο, την επίδοση του μαθητή στην τάξη αλλά και τελικές εξετάσεις του Ιουνίου που θα οργανώνονται όμως σε επίπεδο ομάδας σχολείων (θέματα από τους εκπαιδευτικούς της ειδικότητας από κοινού, με κλήρωση θα επιλέγονται κάποια από αυτά και η διόρθωση θα γίνεται από συνάδελφο άλλου σχολείου).«Άνθρακας ο θησαυρός» περί ελεύθερης πρόσβασης καθώς τμήματα που σήμερα είναι «απαξιωμένα», έχουν τόσο χαμηλές βάσεις (π.χ. φέτος 3034 μόρια) σε σημείο που ο βαθμός των πανελλαδικών εξετάσεων δεν παίζει πραγματικό ρόλο για την εισαγωγή σε αυτά. Μάλιστα όσα παιδιά στα μέσα της Γ Λυκείου επιλέξουν τα τμήματα της ελεύθερης πρόσβασης αυτομάτως χάνουν το δικαίωμα να δώσουν Πανελλήνιες.

Για τις σχολές «υψηλής ζήτησης» ο τρόπος εισαγωγής θα καθορίζεται κατά 90% από κεντρικά οργανωμένες εξετάσεις (Πανελλαδικές) στα τέσσερα μαθήματα κατεύθυνσης και κατά 10% από το βαθμό του γενικού απολυτηρίου.

Συντριπτικό χτύπημα της γενικής μόρφωσης!

Την ίδια ώρα υποβαθμίζεται πλήρως το επίπεδο της γενικής μόρφωσης των μαθητών, αφού αυτή σταματά ακόμα πιο νωρίς από τη μία και από την άλλη υποβαθμίζεται σταθερά το περιεχόμενο βασικών μαθημάτων (Γλώσσα, Μαθηματικά, Φυσικές επιστήμες κτλ.) τόσο στο γυμνάσιο όσο και στις 2 πρώτες τάξεις του Λυκείου, τα τελευταία χρόνια.

Μ’ αυτό τον τρόπο ενισχύεται ακόμα παραπέρα η μονομέρεια της μόρφωσης των παιδιών. Για παράδειγμα οι μαθητές που δεν θα επιλέξουν στην Γ τάξη την ομάδα «ανθρωπιστικών σπουδών» δεν θα κάνουν ούτε μια ώρα Ιστορία ή Κοινωνιολογία, ενώ οι μαθητές που θα επιλέξουν τις «ανθρωπιστικές σπουδές» δεν θα διδάσκονται καθόλου Μαθηματικά, Φυσική κλπ.

Από τις προτάσεις της κυβέρνησης δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι συνέπειες στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών!

Από το σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας διαφαίνεται ότι θα υπάρξει εργασιακή αβεβαιότητα σε εκατοντάδες συναδέλφους και αντίστοιχη κινητικότητα όπου θα τρέχουν από σχολείο σε σχολείο για να συμπληρώσουν ωράριο όπως για παράδειγμα μαθηματικοί, ξενόγλωσσοι, κοινωνικών επιστημών, ενώ η συνολική μείωση των ωρών του ωρολόγιου από 32 σε 29 ώρες χάνονται τουλάχιστον 10.000 ώρες ή 500 θέσεις καθηγητών στα Λύκεια της χώρας. Επιδιώκουν να μετατρέψουν τον εκπαιδευτικό από παιδαγωγό της νέας γενιάς στο κρίκο αυτό που θα προωθεί στο μαθητές την εμπέδωση των ταξικών ανισοτήτων, την κατηγοριοποίηση των μαθητών, τον διαχωρισμό ανάμεσα σε «καλούς και κακούς μαθητές» σε αυτούς «παίρνουν και αυτούς που δεν παίρνουν» τα γράμματα.

Αυτό το σχέδιο δεν είναι ούτε καινούργιο, ούτε πρωτότυπο!

Ανάλογα συστήματα εφαρμόζονται εδώ και χρόνια σε διάφορες χώρες της Ε.Ε.  (International Baccalaureat, Αγγλία, Γερμανία κλπ) με τραγικές συνέπειες για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών!

Τα αποτελέσματα κινούνται σε δύο κατευθύνσεις: από τη μία ένταση των ταξικών φραγμών για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι σχεδόν αδύνατο ένα παιδί της εργατικής τάξης να σπουδάσει σε σχολές υψηλής ζήτησης, από την άλλη υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου, της κριτικής ικανότητας της συναισθηματικής και νοητικής ανάπτυξης των μαθητών που προέρχονται από την εργατική τάξη.

Το σχολείο που ετοιμάζει η κυβέρνηση αλλά και η Ν.Δ. είναι ακριβώς αντίθετο με τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.

Το βασικό ζήτημα είναι ότι:

Το σχολείο και ειδικά το Λύκειο γίνεται απωθητικό, γιατί ο ανταγωνισμός για μια «θέση στον ήλιο» εντείνεται, γιατί η ανεργία και η ανασφάλεια καλπάζουν, γιατί η μόρφωση γίνεται εμπόρευμα και η πρόσβαση σε αυτήν καθορίζεται από την τσέπη του καθενός. Οι αναδιαρθρώσεις αυτές έχουν τις ρίζες τους σε μια κοινωνία που υποτάσσεται στο κέρδος, στον ανταγωνισμό, στους ταξικούς φραγμούς. Αυτή τη λογική υπηρετούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.

Εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς, συνολικά το εργατικό κίνημα μπορεί και πρέπει να βάλει φρένο σε αυτή την ταξική αναδιάρθρωση.

Απορρίπτουμε στο σύνολο τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, παίρνουμε θέσεις μάχης μέσα από τα σωματεία μας και παλεύουμε για ένα σχολείο όπου ο μαθητής θα μαθαίνει τους βασικούς νόμους κίνησης της Φύσης και της Κοινωνίας, θα αναπτύσσει κριτική ικανότητα, θα αναπτύσσει όλες τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του, θα αντιλαμβάνεται τη θέση του στη φυσική και την κοινωνική πραγματικότητα ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει και να την αλλάζει.

Ένα σχολείο που θα καλλιεργεί πολύπλευρα την προσωπικότητα κάθε μαθητή ως την ενηλικίωσή του, ώστε να μπορεί να επιλέξει -σχετικά πιο ελεύθερα- αν θα συνεχίσει στην ανώτατη, στην επαγγελματική ή στην καλλιτεχνική εκπαίδευση ή αν άμεσα θα εργαστεί.

Αυτό είναι το σχολείο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας. Ενιαίο 12χρονο σχολείο σύγχρονης γενικής παιδείας για όλους τους μαθητές.

  • Πραγματική αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης σε υποδομές και προσωπικό. Δουλειά με δικαιώματα για την νέα γενιά.
  • Δικαίωμα σε όλους τους μαθητής να διεκδικήσουν την πρόσβαση σε όλες τις Σχολές. Αποσύνδεση του Λυκείου από την είσοδο σε ΑΕΙ  και ΤΕΙ.
  • Όχι στις αντιεπιστημονικές αλλαγές στο αναλυτικό πρόγραμμα και τα προγράμματα σπουδών. Όχι στην απαξίωση μαθημάτων και αντικειμένων. Ριζικές αλλαγές στα προγράμματα σπουδών που θα προωθούν την επιστημονική σκέψη, την κριτική ικανότητα και τη δημιουργικότητα των μαθητών και όχι τη μονομέρεια, την αποσπασματικότητα και την στείρα αποστήθιση!

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ!

ΟΙ ΕΛΜΕ, ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ, ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ!

Σεπτέμβρης 2018

ΓΕΡΜΑΝΙΑ – Δεκάδες χιλιάδες κενές θέσεις εκπαιδευτικών

ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Δεκάδες χιλιάδες κενές θέσεις εκπαιδευτικών

Ταυτόχρονα αυξάνουν οι φτωχοί μαθητές που δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε τα αναγκαία σχολικά είδη

ΒΕΡΟΛΙΝΟ.–

Με τουλάχιστον 40.000 κενές θέσεις εκπαιδευτικών άνοιξαν τα σχολεία στη Γερμανία, ένα πρόβλημα που επιδεινώνεται χρόνο με το χρόνο. «Εχουμε 30 χρόνια να δούμε τόσο δραματικές ελλείψεις εκπαιδευτικών στα σχολεία μας», προειδοποιεί ο πρόεδρος της γερμανικής Διδασκαλικής Ομοσπονδίας, Χάιντς Πέτερ Μαίντινγκερ.

Από τις 40.000 κενές θέσεις εκπαιδευτικών, περίπου 30.000 καλύπτονται προσωρινά ή «εκ των ενόντων», δηλαδή με άτομα που δεν διαθέτουν την κατάλληλη κατάρτιση, με συνταξιούχους ή ακόμη και φοιτητές. Οι υπόλοιπες δεν μπορούν να καλυφθούν ούτε καν με τέτοια «μπαλώματα». Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το πρόβλημα στο Βερολίνο καθώς και στο κρατίδιο της Σαξονίας, επισημαίνει η Διδασκαλική Ομοσπονδία.

Αλλά και το συνδικάτο των εκπαιδευτικών GEW κάνει λόγο για «δραματική κατάσταση», ιδιαίτερα στα δημοτικά σχολεία της Γερμανίας. Πού οφείλονται όλα αυτά; Εκπρόσωπος του συνδικάτου περιγράφει μία «εκπαίδευση δύο ταχυτήτων», καθώς, όπως υποστηρίζει, οι εκπαιδευτικοί με καλή κατάρτιση επιδιώκουν να εργαστούν σε συγκεκριμένα σχολεία με καλή φήμη, ενώ την ίδια στιγμή άλλα σχολεία σε υποβαθμισμένες περιοχές αντιμετωπίζουν τεράστιες ελλείψεις προσωπικού. Επιπλέον, η εντατικοποίηση της δουλειάς και οι χαμηλοί μισθοί οδηγούν πολλούς εκπαιδευτικούς σε παραίτηση.

Η κατηγοριοποίηση και ο κατακερματισμός των σχολείων στη Γερμανία είναι αποτέλεσμα του ότι η παιδεία αποτελεί αρμοδιότητα των τοπικών κρατιδίων. Ετσι, κάθε τοπική κυβέρνηση επιλέγει τη δική της «πολιτική»: Π.χ. η Βαυαρία προσπαθεί να αυξήσει τον αριθμό των σπουδαστών για παιδαγωγικά επαγγέλματα, η Σαξονίαπροσφέρει επίδομα 1.000 ευρώ μηνιαίως σε νέους δασκάλους, τοΒρανδεμβούργο επιτρέπει, κατ” εξαίρεση, σε συνταξιούχους εκπαιδευτικούς να συνεχίζουν να εργάζονται. Στη Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία, το πολυπληθέστερο κρατίδιο της Γερμανίας, 1 στους 9 δασκάλους προέρχεται από διαφορετικό γνωστικό αντικείμενο.

Φτωχοί μαθητές

Στο μεταξύ, πάνω από 1 εκατ. μαθητές στη χώρα δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε τα σχολικά είδη λόγω φτώχειας των οικογενειών τους και εξαρτώνται από το αντίστοιχο κρατικό βοήθημα, σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία σε κοινοβουλευτική Ερώτηση. Το Φλεβάρη του 2018, 1.006.163 μαθητές έλαβαν το εκπαιδευτικό επίδομα, δηλαδή περίπου 5.000 περισσότεροι από πέρυσι. Πρόκειται για ένα «συμβολικό» επίδομα ύψους 100 ευρώ το χρόνο, που δικαιούνται μαθητές των οποίων οι γονείς εντάσσονται στα επιδόματα ανεργίας «Χαρτζ 4», δηλαδή ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης.

Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις της Γερμανικής Υπηρεσίας Προστασίας των Παιδιών (DKSB), περίπου 4,4 εκατ. παιδιά στη Γερμανία απειλούνται από τη φτώχεια. Από αυτά περίπου 1,4 εκατ. ζουν σε συνθήκες φτώχειας, αλλά δεν καταγράφονται, καθώς οι οικογένειές τους παραιτούνται από τα επιδόματα «Χαρτζ 4», εξαιτίας των ασφυκτικών ελέγχων, της έντονης γραφειοκρατίας, του εξαναγκασμού να παραιτηθούν από οποιαδήποτε ιδιοκτησία (σπίτι, αυτοκίνητο, τραπεζικό λογαριασμό κ.λπ.).

Νέα αύξηση της «ευέλικτης» εργασίας

Αυξήθηκαν και πάλι το 2017 οι λεγόμενες μορφές «ευέλικτης» εργασίας – συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μερική απασχόληση, ενοικιαζόμενοι, μίνι τζομπς κ.ά. – στη Γερμανία. Σύμφωνα με χτεσινά στοιχεία της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας, 7,7 εκατ. εργαζόμενοι απασχολούνταν το 2017 με «άτυπες μορφές εργασίας», δηλαδή περίπου 63.000 περισσότεροι από το προηγούμενο έτος. Το ποσοστό των «ευέλικτων» εργαζομένων αυξήθηκε σε 20,8% από 20,7% το 2016.

Οι γυναίκες με ευέλικτες μορφές εργασίας ανέρχονται στο 30,5% του συνόλου των εργαζομένων, σημαντικά περισσότερες από τους άνδρες (12,2%). Στις «άτυπες μορφές» απασχόλησης συγκαταλέγονται οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου (6,9%), οι μερικώς απασχολούμενοι έως 20 ώρες τη βδομάδα (12,9%), οι «οριακά απασχολούμενοι» με μίνι τζομπ (5,9%) και οι έκτακτοι εργαζόμενοι (2,5%).

Ο αριθμός των απασχολουμένων με «κανονική» σχέση εργασίας, που είναι πλήρως ασφαλισμένοι και εργάζονται άνω των 20 ωρών τη βδομάδα, ανήλθε το 2017 σε περίπου 25,8 εκατ., δηλαδή 116.000 περισσότεροι από ό,τι το 2016. Το ποσοστό των «κανονικών» εργαζομένων αυξήθηκε επομένως ελαφρά σε 69,3%, από 69,2%.