Αγώνας για να πάρει τέλος η ομηρία των συμβασιούχων!

Η πρωτοβουλία δεκάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων και επιτροπών συμβασιούχων στο Δημόσιο για άρση κάθε συνταγματικής απαγόρευσης στη μονιμοποίηση των συμβασιούχων και τα μαζικά συλλαλητήρια στις 12 Φλεβάρη αποτέλεσαν βήμα ουσιαστικής κλιμάκωσης του αγώνα για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Συμβασιούχοι – ελαστικά εργαζόμενοι από όλους τους κλάδους του Δημοσίου (εκπαιδευτικοί, ΟΤΑ, Υγεία, υπουργεία κ.α.) ενωμένοι έδωσαν και δίνουν τον δικό τους δίκαιο αγώνα για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων και την κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας.

Αυτό ακριβώς αποτυπώθηκε και στο αίτημα – πρόταση που κατατέθηκε σε όλα τα κόμματα της Βουλής, πλην την ναζιστικής ΧΑ. Το αίτημα αυτό είναι άρρηκτα δεμένο με τη λαϊκή απαίτηση να υπάρχουν π.χ. μόνιμοι δάσκαλοι και καθηγητές για να καλύπτονται οι μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, να υπάρχουν γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό ώστε να προστατεύεται η υγεία και η ζωή των εργαζομένων, γενικότερα να στελεχωθούν οι δημόσιες – κοινωνικές υπηρεσίες.

* * *

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, βαδίζοντας στα χνάρια των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, συνέχισε την πολιτική της ομηρίας, της αδιοριστίας, των απολύσεων και της ανακύκλωσης της ανεργίας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δίνει κάθε χρόνο 4 δισ. ευρώ για ΝΑΤΟικές δαπάνες, να μειώνει τη φορολογία για το μεγάλο κεφάλαιο, να απαλλάσσει τους καπιταλιστές από τις ασφαλιστικές εισφορές, «δεν μπορεί» όμως να ικανοποιήσει την παλλαϊκή απαίτηση να έχει ο κόσμος δουλειά.

Εκεί υπάρχουν οι «δημοσιονομικοί περιορισμοί», ο «κίνδυνος εκτροχιασμού της οικονομίας» και η «πιστή εφαρμογή» των μνημονιακών δεσμεύσεων, τις οποίες έχουν συνομολογήσει ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, Τσίπρας και Μητσοτάκης. Μάλιστα, ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου έφτασε στο σημείο μέσα στη Βουλή να χαρακτηρίζει «ακραίο αίτημα» και «λαϊκισμό» τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων – αναπληρωτών εκπαιδευτικών.

Ενάντια στη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν ταχθεί ΝΔ – ΚΙΝΑΛ, όπως και οι συνδικαλιστικές τους παρατάξεις.

Η θέση τους είναι για προσλήψεις μέσα από κριτήρια ΑΣΕΠ, δηλαδή απολύσεις και ανακύκλωση της ανεργίας. Εχουν αναλάβει εργολαβικά τη στήριξη όλων των κυβερνητικών επιχειρημάτων μέσα στους εργαζόμενους. Δεν μπορεί βέβαια να περιμένει κανείς τίποτε άλλο από τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, που στο τελευταίο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ δεν αποδέχτηκαν ούτε καν να είναι οι συμβασιούχοι ισότιμα μέλη των συνδικάτων!

* * *

Η κυβέρνηση βρέθηκε στριμωγμένη από τις μεγάλες κινητοποιήσεις των αναπληρωτών εκπαιδευτικών που έγιναν πρόσφατα, αλλά και από τους χιλιάδες απεργούς συμβασιούχους από το χώρο των ΟΤΑ και από άλλους χώρους του Δημοσίου. Σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή, όμως, ξαναβρήκε στηρίγματα μέσα στα σωματεία, από τις δυνάμεις των «Παρεμβάσεων» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ).

Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Δημόσιο ισχυρίζονται ότι η πρωτοβουλία των συνδικάτων να καταθέσουν αίτημα, στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης, καλλιεργεί κοινοβουλευτικές αυταπάτες! Ειλικρινά, δεν ξέρουμε αν κάποιος πρέπει να ασχοληθεί στα σοβαρά με τέτοιου είδους επιχειρήματα.

Αλήθεια, πόσο ειρωνικό ακούγεται να μιλούν για κοινοβουλευτικές αυταπάτες οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που επένδυσαν πολιτικά στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, στην κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστεράς», που στήριξαν τη «σκληρή διαπραγμάτευση» η οποία οδήγησε σε 3ο μνημόνιο, και έψαχναν μέχρι πρόσφατα το …πρόσημο της κυβέρνησης; Απλώς αναρωτιόμαστε…

Η ηγεσία των «Παρεμβάσεων», ειδικά στον κλάδο των εκπαιδευτικών, και σχεδόν σε όλα τα ΔΣ των ΕΛΜΕ και των ΣΕΠΕ, πολέμησε ανοιχτά αυτήν την πρωτοβουλία. Διατύπωνε το εξής επιχείρημα: «Δεν έχει νόημα ένα τέτοιο αίτημα, ένα τέτοιο συλλαλητήριο, γιατί η συζήτηση για το αίτημα αυτό ολοκληρώθηκε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής». Είναι σαν να μας λένε: Αφού η τροπολογία Γαβρόγλου για τις απολύσεις των αναπληρωτών είχε ψηφιστεί στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, δεν είχε νόημα ο σημαντικός αγώνας που ακολούθησε! Και ξανά αναρωτιόμαστε: Μήπως εκεί στη ηγεσία των «Παρεμβάσεων» το έχουν «τερματίσει»;

* * *

Ειπώθηκε επίσης από τις «Παρεμβάσεις» ότι δεν πρέπει να ζητάμε καμία τροποποίηση του άρθρου 103, γιατί αυτή μπορεί να γίνει προς χειρότερη και πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Με απλά λόγια, οι εργαζόμενοι πρέπει να αποδεχτούμε τη σημερινή μίζερη πραγματικότητα, να μην παλέψουμε με βάση τις ανάγκες μας, γιατί μια άλλη κυβέρνηση μπορεί να φέρει χειρότερα μέτρα για τους εργαζόμενους. Ακριβώς το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιεί και η κυβέρνηση, για να χτίσει τις πλαστές διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ και να καλλιεργήσει το δίπολο «πρόοδος – συντήρηση». Αυτή είναι η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στα συνδικάτα, και απ” ό,τι φαίνεται βρίσκει ένθερμους υποστηρικτές.

Είναι απορίας άξιο πώς οι «Παρεμβάσεις» – που στα λόγια μιλούν για τη «συνδικαλιστική γραφειοκρατία» των ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ, ΟΛΜΕ – όταν φουντώνει μια πραγματική πρωτοβουλία και ένας συντονισμός συνδικάτων από τα κάτω, στον οποίο συμμετέχουν ή ηγούνται οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τότε τρέχουν να κρυφτούν στις φτερούγες της ΑΔΕΔΥ. Όταν συντονίζονται 140 σωματεία και διεκδικούν ζωή με δικαιώματα, τότε αυτό είναι «κομματικός συνδικαλισμός» και «στενή αντίληψη για το κίνημα», ενώ όταν καλεί η ΑΔΕΔΥ είναι …θεσμική παρέμβαση του κινήματος!

Χωρίς «ναι μεν, αλλά» συνεχίζουμε τον αγώνα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για μονιμοποίηση των συμβασιούχων και άρση κάθε συνταγματικής απαγόρευσης. Όσα εμπόδια και να μπουν, ο αγώνας αυτός θα φουντώσει και θα τα ξεπεράσει.

Σπύρος ΜΑΡΙΝΗΣ
Μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ, εκλεγμένος με την «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών»

Σχετικά με την τροπολογία της κυβέρνησης για τη θεσμοθέτηση άδειας ανατροφής 3,5 μηνών στις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κάτω από το βάρος των κινητοποιήσεων των εκπαιδευτικών, κατέθεσε τροπολογία, με την οποία θεσμοθετεί την άδεια ανατροφής και για τις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς.

Μόνο που η άδεια αυτή είναι μόνο 3,5 μήνες, αντί για 9 που είναι για τις μόνιμες, και πρέπει να χωράει μέσα στην ίδια σύμβαση! Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι ««ο χρόνος λήψης της εν λόγω άδειας ανατροφής τέκνου δεν μπορεί να μετατεθεί για οποιονδήποτε λόγο, η διάρκειά της δεν μπορεί να παραταθεί, λήγει δε σε κάθε περίπτωση με τη λήξη της εργασιακής σχέσης της εκπαιδευτικού!» Ταυτόχρονα η κυβέρνηση αφήνει ανέπαφη την άνιση μεταχείριση, που βιώνουν οι έγκυες αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί, με δεδομένο ότι δικαιούνται μόνο ως 15 μέρες αναρρωτική άδεια στις οποίες περιλαμβάνεται και η περίπτωση επαπειλούμενης εγκυμοσύνης!

Η θεσμοθέτηση άδειας ανατροφής και για τις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς, που κερδήθηκε με τους αγώνες μας, δίνει μια μικρή ανάσα αλλά δεν ικανοποιεί, σε καμία περίπτωση, το αίτημά μας για εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών με των μονίμων και στη βάση αυτή και των αδειών, για το οποίο θα συνεχίσουμε να παλεύουμε! Δείχνει όμως τη δύναμη του συλλογικού αγώνα, γιατί χωρίς αυτόν τον αγώνα ούτε αυτό θα ψηφιζόταν! Ταυτόχρονα, το ότι περιορίζεται στα πλαίσια της ίδιας σύμβασης και με δεδομένο ότι οι αναπληρωτές απολύονται στη μεν Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στις 21 Ιούνη στη δε Δευτεροβάθμια 30 Ιούνη, σημαίνει ότι οι συναδέλφισσες αναπληρώτριες πρέπει να προγραμματίζουν (!) την κύησή τους και τη γέννα για να επωφελούνται από το μέτρο! Κάπως έτσι βλέπει την «ισοτιμία» ο ΟΟΣΑ, τον οποίο επικαλείται η κυβέρνηση, λέγοντας ότι η τροπολογία της είναι σύμφωνη με τις υποδείξεις του για «εξίσωση όλων των προνομίων και υποχρεώσεων για όλους τους Έλληνες εκπαιδευτικούς»!!!

Σε κάθε περίπτωση εμείς συνεχίζουμε και εντείνουμε τον αγώνα μας για:

-          Μονιμοποίηση εδώ και τώρα ΟΛΩΝ των αναπληρωτών – συμβασιούχων εκπαιδευτικών!     30.000 μόνιμους διορισμούς, ώστε να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων!

-          Πλήρης εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών με των μονίμων και στη βάση αυτή εξίσωση των αδειών κύησης, λοχείας και ανατροφής!

Αθήνα, 14/2/2019

Στην Ε’ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής

Η κριτική «περί κομματικοποίησης» για ακόμα μια φορά γίνεται στην πράξη το άλλοθι στήριξης της πολιτικής των απολύσεων και της ελαστικής εργασίας…

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Στην πρώτη συνεδρίαση του ΔΣ της Ε ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής, συζητήθηκε το θέμα της πρότασης που έχει υιοθετηθεί από δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία, συλλόγους και ομοσπονδίες του δημοσίου και αφορά την άρση της συνταγματικής απαγόρευσης για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων στο δημόσιο.

Είχε προηγηθεί πρόταση προς το ΔΣ για συμμετοχή της ΕΛΜΕ στη σύσκεψη που διοργανώθηκε με το παραπάνω θέμα την Τετάρτη 30/01/2019 στο ξενοδοχείο NOVOTEL στο κέντρο της Αθήνας. Στη σύσκεψη συμμετείχαν 118 πρωτοβάθμια σωματεία, σύλλογοι, ομοσπονδίες και νομαρχιακά τμήματα της ΑΔΕΔΥ, μια σύσκεψη που χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη που έγινε το τελευταίο διάστημα. Εκφράστηκε η αναγκαιότητα της συνταγματικής αναθεώρησης του άρθρου 103 του συντάγματος, στο κομμάτι που αφορά την απαγόρευση μετατροπής των συμβασιούχων σε μόνιμο προσωπικό. Η πρόταση, που θα κατατεθεί στη Βουλή σε όλα τα κόμματα, πλην της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, έχει ως εξής: «Το δικαίωμα στην εργασία, στη σταθερή και μόνιμη δουλειά είναι αδιαπραγμάτευτο και κατοχυρωμένο για όλους τους εργαζόμενους. Ως εκ τούτου, απαλείφεται από το άρθρο 103 και το σύνολο του Συντάγματος κάθε διάταξη που εμποδίζει ή ακυρώνει αυτό το δικαίωμα, που απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου. Εφεξής, κατοχυρώνεται διά του Συντάγματος και επιβάλλεται υποχρεωτικά σε όλες τις υπηρεσίες του Δημοσίου η μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων». Εκφράστηκε επιπλέον και το αίτημα για κατάργηση όλων των ελαστικών σχέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα. Τέλος αποφασίστηκε η διοργάνωση συλλαλητηρίου στις 12/02/2019 και ώρα 18:00 στη πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία προς τη βουλή για την επίδοση της πρότασης στα κόμματα της βουλής.

Η πρόταση αυτή για συμμετοχή στη σύσκεψη, για ακόμα μια φορά απορρίφθηκε από όλες τις υπόλοιπες παρατάξεις ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ, και από την παράταξη των Ε.Α.Π. (ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ) η οποία δήλωσε ότι δεν την ψηφίζει γιατί «η πρόταση και η διοργάνωση ήταν του ΠΑΜΕ».

Την ίδια στάση κράτησαν, όταν καταθέσαμε το αίτημα για συμμετοχή της ΕΛΜΕ στο συλλαλητήριο  στις 12 Φλεβάρη. Για ακόμα μια φορά η πρόταση αυτή απορρίφθηκε από όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις. Οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού για ακόμα μια φορά απέρριψαν την πρωτόβουλη δράση των σωματείων περιμένοντας τι θα κάνει η ΟΛΜΕ,  η πλειοψηφία της οποίας απορρίπτει το αίτημα για την μονιμοποίηση των συμβασιούχων και  πρότεινε και αυτή τα δικά της κριτήρια απολύσεων. Η παράταξη των ΕΑΠ απέρριψε το κάλεσμα με τη δικαιολογία ότι λόγω προεκλογικής περιόδου μια τέτοια πρόταση, που ουσιαστικά θα υιοθετούνταν μόνο από το ΚΚΕ στη βουλή, θα έδινε προεκλογικό προβάδισμα έναντι των υπολοίπων!!!

Φαίνεται πως της παράταξης των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ καρφί δεν της καίγεται που σε κάθε συνάντηση σωματείων με τον εκάστοτε υπουργό, η μόνιμη δικαιολογία από μέρους της κυβέρνησης ήταν ότι το αίτημα είναι δίκαιο αλλά το απαγορεύει το σύνταγμα. Ουδόλως την προβλημάτισε το γεγονός ότι χιλιάδες αναπληρωτές βγήκαν στους δρόμους ενάντια στις απολύσεις που φέρνει η κυβέρνηση διεκδικώντας την μονιμοποίηση 30000 συμβασιούχων για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών της εκπαίδευσης. Αντί να καλέσει τους συναδέλφους να παλέψουν για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στο Δημόσιο, αντί να καταγγείλει την κυβέρνηση και κάθε κόμμα που εμποδίζει το δικαίωμα στην μόνιμη και σταθερή εργασία, η παράταξη των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ είχε έγνοια να απορρίψει μια αγωνιστική δράση που υιοθετούν 120 σωματεία, γιατί το αίτημα και ο αγώνας για να πάψουν χιλιάδες εργαζόμενοι να ζουν στην ανασφάλεια και την ανεργία στηρίζεται από το ΚΚΕ… Μήπως -για να προχωρήσουμε τη σκέψη της συγκεκριμένης παράταξης- κανένα κόμμα δεν θα έπρεπε να στηρίζει τα αιτήματα και τους αγώνες των εργαζομένων; Καλό θα ήταν να αναλογιστούν οι συγκεκριμένες δυνάμεις -που κάθε άλλο παρά ακομμάτιστες είναι- ότι έβαλαν φαρδιά πλατιά την σφραγίδα τους στην καλλιέργεια αυταπατών για να γίνει κυβέρνηση του τρίτου Μνημονίου ένα κόμμα, που και όταν ήταν στο 3% διεκήρυττε ότι η ΕΕ είναι το σπίτι των εργαζομένων…

Καταγγέλλουν σαν κομματικό, έναν αγώνα που μας αφορά όλους, μόνιμους και συμβασιούχους, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Είναι αγώνας κοινός. Η μονιμοποίηση των συμβασιούχων είναι ταυτόχρονα και αγώνας ενάντια στην κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων που προωθούν από κοινού κυβέρνηση, ΝΔ και ΕΕ, όπως και όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.

Συνάδελφοι, πραγματικά δεν κατανοούμε για ποιο λόγο ένας εργαζόμενος δεν θα στήριζε μια τέτοια κινητοποίηση για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα;

Χιλιάδες συνάδελφοι που δεν συμφωνούν σε όλα με το ΠΑΜΕ καταλαβαίνουν την αγωνία της ανεργίας και της απόλυσης και αγωνίζονται για δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα. Τους καλούμε να συμβάλλουν στην αναζωογόνηση του κινήματος, στον απεγκλωβισμό από δυνάμεις και πρακτικές που δίνουν καραμπινάτη βοήθεια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Που αντί να στρέφουν τα βέλη των εργαζομένων στις δυνάμεις και τα κόμματα που υπηρετούν την αντιλαϊκή πολιτική, το κύριο άγχος τους είναι, να μην κουνηθεί φύλο απέναντι στην κυβέρνηση και τα κόμματα που διατηρούν ένα βάρβαρο συνταγματικό άρθρο, και βάζουν πλάτη στην αύξηση των  ελαστικών σχέσεων εργασίας. Ο αντικομουνισμός αυτών των δυνάμεων είναι ένα δεκανίκι για το σύστημα, είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, με ολίγον «αριστερή σάλτσα», για να μπαίνουν εμπόδια στη συσπείρωση των σωματείων, στην συσπείρωση των εργαζομένων, στην μαζικοποίηση των αγώνων για τη μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Συνεχίζουμε τον αγώνα για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, για το δικαίωμα στη δουλειά. Επιδιώκουμε να ενώσουμε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους σε ένα μαζικό, μαχητικό, ενιαίο αγώνα.

Ο αγώνας μας δεν πρόκειται να περιοριστεί στο πλαίσιο μιας συζήτησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Ο αγώνας θα συνεχιστεί στους τόπους δουλειάς, στα σωματεία.

Τώρα να δυναμώσει ο αγώνας μόνιμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Όλοι  στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 12 Φλεβάρη, στις 6μμ!