ΠΕΜΠΤΗ 30Απριλη στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής τους νεκρούς δασκάλους και μαθητές1

oktwbrhs 2104

http://www.edupame.gr

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ζούμε σε δύσκολους και σύνθετους καιρούς και τα νέα παιδιά σε ακόμη πιο δύσκολους. Τα γυροφέρνει όχι μόνο η ανεργία, η φτώχια και η ανέχεια αλλά και τα σκοτάδια της πιο βαθιάς αντίδρασης, της βαρβαρότητας του πολέμου που ξαναγεννιέται, ο εθνικισμός και ο κοσμοπολιτισμός και η υποκουλτούρα, ο ρατσισμός και τα αδιέξοδα του ατομισμού, της ναρκωκουλτούρας.
Δεν μπορούμε και δεν έχουμε το δικαίωμα να μένουμε αδρανείς, αμέτοχοι, παθητικοί.
Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς φιλοδοξούμε να κάνουμε μια νέα αρχή σε ένα πολύ σημαντικό καθήκον: μέσα από τη δράση μας, το ρόλο μας μέσα στην τάξη, στο μάθημα, να υπερασπιστούμε το μέλλον των παιδιών μας. Να κάνουμε τους μαθητές μας μορφωμένους, αγωνιστές.
Γι’ αυτό, απευθυνόμαστε σε όλους τους εκπαιδευτικούς που κατανοούν το μέγεθος της επίθεσης στο νου και την ψυχή των μαθητών μας, συνειδητοποιούν το μερίδιο ευθύνης που έχουμε.
Θεωρούμε ότι κάθε καλοπροαίρετος δάσκαλος και καθηγητής, κάθε τίμιος παιδαγωγός, κάθε αγωνιστής εκπαιδευτικός, κάθε συνάδελφος που θέλει «να δει τον ήλιο να σηκώνεται λίγο ψηλότερα», πρέπει να δώσει τη μάχη αυτή. Υπάρχει πλειάδα τέτοιων ανθρώπων και ας μην έχουμε την ίδια αντίληψη σε όλα τα ζητήματα.
Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας, προτείνουμε τρόπους, πρωτοβουλίες, δραστηριότητες και ανοίγουμε διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα για μια πολιτιστική μορφωτική παρέμβαση με προσανατολισμό στη μαθητική νεολαία, με διάρκεια και σταθμούς, με την αξιοποίηση μορφών τέχνης και πολιτισμού.
Φιλοδοξούμε, μέσα από μια συστηματική μορφωτική πολιτιστική παρέμβαση, να κάνουμε κοινωνούς τους μαθητές μας με τις πιο ριζοσπαστικές αξίες και ιδανικά, τις πιο πρωτοπόρες ιδέες και θέσεις του λαϊκού κινήματος.
Γιατί αυτός είναι πραγματικός παιδαγωγός. Αυτός που από ηθική και αισθητική άποψη μπολιάζει τις ψυχές των παιδιών με τις πανανθρώπινες αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης, του δίκιου των λαών. Είναι αυτός που ενσαρκώνει και εμπνέει στα παιδιά τον αγώνα για την ειρήνη, ενάντια στους άδικους πολέμους, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Που συμβάλλει με την αγωνιστική του στάση στην απόρριψη των πρότυπων της υποκουλτούρας, της εγκληματικότητας, της καταστολής, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, και γενικότερα της σαπίλας του καπιταλισμού.
Είναι εύκολος αυτός ο δρόμος; Όχι! Έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα σύστημα που τα δίνει όλα για να φτιάξει ένα σχολείο που θα αναπαράγει τον σκοταδισμό, το ψέμα, την ιστορική διαστρέβλωση. Ένα σχολείο που τελικά απαξιώνει τη γνώση, αποθεώνει τον ανταγωνισμό. Έχουμε απέναντι μας τη λεγόμενη αξιολόγηση που θέλει να μας ελέγξει πιο στενά για το τι και πώς διδάσκουμε μέσα στην τάξη.
Γνωρίζουμε τις δυσκολίες. Όμως σε αυτούς που έτυχαν πολλά πρέπει να κάνουν και πολλά!
Έχουμε συνείδηση ότι οι εκπαιδευτικοί που θα εμπλακούν σε μια τέτοια προσπάθεια έρχονται σε σύγκρουση με την κατεύθυνση του σχολείου. Χρειάζεται καλή και έγκαιρη προετοιμασία, πλατιά σύνδεση με γονείς και μαθητές, άνοιγμα στην γειτονιά, έτσι ώστε, όπου είναι δυνατόν, αυτές οι εκδηλώσεις να δένονται ζωντανά και με τα λαϊκά προβλήματα στην ευρύτερη κοινότητα της περιοχής, του Δήμου, με την παρουσία και δράση των μαζικών λαϊκών φορέων κ.λ.π.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι στις πρώτες συνεδριάσεις του Συλλόγου Διδασκόντων πρέπει να είμαστε έτοιμοι να βάλουμε σαν θέμα εκδηλώσεις, δραστηριότητες με επίκεντρο το σχολείο και τους μαθητές. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε προϋπάρχουσα εμπειρία στο σχολείο που μπορεί να συνεχιστεί, συναδέλφους με παλιότερη δραστηριότητα, να αξιοποιήσουμε γονείς που έχουν ενασχόληση και δράση και μπορούν να βοηθήσουν.
Αρωγός μας σε αυτή την προσπάθεια είναι ό,τι πιο προοδευτικό γέννησε η ανθρώπινη σκέψη στο πέρασμα των αιώνων.
Το κλασσικό προοδευτικό βιβλίο, η ταινία, η μουσική που αφήνει στην παιδική και νεανική ανεξίτηλα τα σημάδια της, που ενεργοποιεί στη δράση. Στηριζόμαστε στις σελίδες του περιοδικού «Θέματα Παιδείας» και των εκδόσεών του.
Η πρόταση που δίνουμε παρακάτω είναι ανοιχτή!
Κάθε καλοπροαίρετος συνάδελφος μπορεί να στείλει προτάσεις, να εμπλουτίσει τη συλλογική μας σκέψη, να δώσει μια εικόνα για το πώς κύλησε η προσπάθειά του, τι συμπεράσματα βγάζει.

Σε κάθε περίπτωση, το κύριο είναι να αναζητήσουμε μορφές και τρόπους που θα εμπλέκουν ενεργά τους μαθητές δίνοντάς τους ερεθίσματα για πρωτοβουλία. Να γίνει το πλέγμα των πολιτιστικών, μορφωτικών δραστηριοτήτων μας έναυσμα, αφετηρία, βήμα γνώσης και προσέγγισης των ιδεών και των επιτευγμάτων του λαού μας, όταν μπολιάστηκε και καθοδηγήθηκε στην δράση του από αυτές.
Η ίδια η μαθητική νεολαία να κάνει βήματα στην συλλογική δράση και να εμπιστευτεί τη δύναμή της, αυτής της οργανωμένη πάλης δίπλα στο λαϊκό κίνημα.

Φόρμα υποβολής ιδεών, προτάσεων, συμπερσμάτων 
Μορφωτικές και Πολιτστικές προτάσεις για τους
μαθητές [4]
2.95 MB
Μορφωτικές και Πολιτστικές προτάσεις για τους μήνες
Σεπεμβρη – Οκτώβρη σε μικρότερες ηληκίες

70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠ΄ΤΗ ΣΦΑΓΗ

Στο Δίστομο, όπου πατήσεις να προσέχεις…

«Εδώ “ναι το πικρό το χώμα του Διστόμου

ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις να προσέχεις.

Εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου

κι απ” τη θυσία και τη σκληρότητα του ανθρώπου.»

Γιάννης Ρίτσος

Οταν η κτηνωδία «βαφτίζεται» καθήκον, όταν ο «θρίαμβος» του ναζισμού στηρίζεται σε ολοκαυτώματα και ξεκλήρισμα άμαχου πληθυσμού, τότε «γεννιούνται» τραγωδίες σαν και αυτές του Δίστομου.

Εκείνη την ημέρα το ξακουστό κεφαλοχώρι, κολύμπησε στο αίμα. Τα κορμιά, άψυχα, «στρωμένα» στους δρόμους. Βυζανιάρικα λογχισμένα και τσαλαπατημένα, γυναίκες με ανοιχτές κοιλιές, κοπέλες με ρούχα ξεσκισμένα που προδίδουν βιασμό και με κομμένα στήθια, ακόμα και πράξεις νεκροφιλίας… Φοβερές εικόνες, που όσοι τις βίωσαν έχουν αποτυπωθεί για πάντα στο μυαλό και την ψυχή τους…

Ηταν ένα σαββατιάτικο πρωινό, όταν ορδές χιτλερικών έφτασαν στο Δίστομο. Περικυκλώνουν το χωριό και ζητάνε από τους κατοίκους να παραμείνουν στα σπίτια τους. Λίγο αργότερα τους έρημους δρόμους του χωριού διατρέχουν εξαγριωμένοι Ες – Ες με εφ” όπλου λόγχη. Μπαίνουν στα σπίτια, σκοτώνουν και καίνε. Τα παρακάλια και ο θρήνος των απροστάτευτων ανθρώπων δε στέκουν ικανά να εξευμενίσουν την άγρια ψυχή των μακελάρηδων. Φεύγοντας βάζουν ένα σταυρό στην πόρτα του κάθε σπιτιού για να επισημοποιήσουν το έργο τους και παράλληλα να μη χάνουν χρόνο οι συνάδελφοί τους.

«Να αφανιστεί ολόκληρο το χωριό»

Ο αντιστασιακός συγγραφέας Τάκης Λάππας βρήκε αμέσως μετά τη σφαγή αρκετούς ανθρώπους και κατάφερε να καταγράψει και να δώσει για πάντα στην ιστορία το συγκλονιστικό χρονικό.

Την εικόνα από το σπιτικό του παπά – Σωτήρη Ζήση την έδωσε η παπαδιά ηΚοντύλω,που μέσα στο σπίτι της είχαν μαζευτεί 14 ψυχές. Οι Γερμανοί όρμηξαν στο σπίτι της, αφού πρώτα είχαν σκοτώσει τον παπά και άρχισαν να πυροβολούν. «Εγώ, τη στιγμή που μας βάλανε στο τουφεκίδι, βύζαινα το κοριτσάκι μου την Μαργαρίτα, ενός χρόνου. Μου ρίξανε τρεις σφαίρες. Η μια μου χάλασε το ζερβί χέρι, η άλλη με πήρε ξώπετσα κάτω από το αυτί και η τρίτη χτύπησε στο κεφάλι το κοριτσάκι μου. Της άνοιξε το κεφάλι κι όπως την κράταγα στην αγκαλιά μου όλα τα μυαλά της πετάχτηκαν στα μούτρα μου»,θα πει η ίδια.

Στο μαρτυρικό αυτό μέρος είχε εκτελεστεί κατά γράμμα η διαταγή των χιτλερικών: «Να αφανιστεί ολόκληρο το χωριό». Πάνω από 250 συνολικά οι νεκροί, 50 ήταν νήπια και παιδιά.

Η σφαγή ήταν εμπνευσμένη από το επιτελείο της «Βέρμαχτ», που είχε σκοπό – πραγματοποιώντας εκτελέσεις και καταστροφές – να χτυπήσει την αντίσταση του λαού μας. Το ’44 ο γερμανικός στρατός χάνει σε όλα τα μέτωπα του πολέμου. Ο Κόκκινος Στρατός προελαύνει, ενώ τέσσερις μέρες πριν από το μακελειό, έχει γίνει η απόβαση στη Νορμανδία. Οι Γερμανοί κατακτητές βλέπουν να πλησιάζει το τέλος της «νέας τάξης» και καταλαμβάνονται από αμόκ. Ενας Γερμανός στρατιώτης νεκρός, 50 Ελληνες. Δέκα στρατιώτες, ένα ολόκληρο χωριό. Ετσι πιστεύουν ότι θα γονατίσουν το Κίνημα της Αντίστασης.

Ατιμώρητοι…

Το Διεθνές Δικαστήριο της Νυρεμβέργης χαρακτηρίζει τη σφαγή του Διστόμου»κατάπτυστο γεγονός για τον πολιτισμό εκείνων που φιλοδόξησαν να κυβερνήσουν τον κόσμο… «. Μετά την ήττα της φασιστικής Γερμανίας, ο διοικητής των ναζί που διέπραξαν το έγκλημα του Διστόμου, Χανς Ζάμπελ,συλλαμβάνεται στο Παρίσι. Ομως ενώ ήταν προφυλακισμένος και επρόκειτο να προσαχθεί στη χώρα μας, με παρέμβαση της τότε κυβέρνησης της Δ. Γερμανίας παραδίδεται στις αρχές της Βόννης και σύμφωνα με πληροφορίες παραμένει σήμερα ελεύθερος.

Το Δίστομο, τα Καλάβρυτα και οι χιλιάδες νεκροί του τόπου μας δε δικαιώθηκαν ποτέ. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν είχαν καν το θάρρος να διεκδικήσουν τις πολεμικές επανορθώσεις. Οχι μόνο για λόγους οικονομικούς, αλλά κυρίως για τη διαπαιδαγώγηση του γερμανικού λαού.

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3662654&textCriteriaClause=%2B%28%2B%22%CE%A3%CE%A4%CE%9F+%CE%94%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9C%CE%9F+%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5+%CE%A0%CE%91%CE%A4%CE%97%CE%A3%CE%95%CE%99%CE%A3+%CE%9D%CE%91+%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%CE%95%CE%A7%CE%95%CE%99%CE%A3%22+%29